Τό ἠθικό τῶν Ἑλλήνων δέν πρόκειται νά σπάσει

Γράφει ὁ Ν. Λυγερός
Τό ἠθικό τῶν Ἑλλήνων δέν πρόκειται νά σπάσει. Καί δέν εἶναι αὐτή ἡ κρίση πού θά τά καταφέρει. Οἱ δυσκολίες ὑπάρχουν, σίγουρα, ἀλλά συνηθισμένα τά βουνά ἀπ’ τά χιόνια. Ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀντοχή μας, ἡ ἱστορία τήν ἔχει ἀποδείξει. Κι ἀφοῦ εἴμαστε οἱ ἀπόγονοι τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἑλληνισμοῦ, τῆς ἀρχαιότητας, τοῦ βυζαντίου, τῆς ἐπανάστασης καί τῆς ἐλευθερίας, τίποτα δέν θά μᾶς βάλει κάτω. Ὅσο πιό δύσκολα παρουσιάζουν ὅλοι τά πράγματα, τόσο μεγαλύτερη ἀντίσταση ἔχουμε. Κανένα ἐπιχείρημα οἰκονομικό ἤ ὄχι δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τή στρατηγική μας καί τήν ἐξέλιξή μας. Καί τά κομματικά τερτίπια δέν ἐντυπωσιάζουν παρά μόνο τούς μαλθακούς, καί βέβαιά τους ραγιάδες. Οἱ δικοί μας εἶναι ἀπό ἄλλη πάστα καί δέν μασᾶνε. Γιά τούς δικούς μας, γιά τούς παλιούς, γιά τούς γέρους καί γιά τά παιδιά μας δέν πρόκειται νά ἐγκαταλείψουμε τίποτα. Ὁ προορισμός μᾶς εἶναι ξεκάθαρος, διότι βρισκόμαστε στή γῆ τῆς θάλασσας καί ἀνήκουμε στό λαό τοῦ χρόνου. Δέν θά παραχωρήσουμε τίποτα ἀπό τό ἑλληνικό ἔδαφος παρά μόνο τάφους στούς ἐχθρούς μας πού νομίζουν ὅτι εἶναι ἡ εὐκαιρία νά μᾶς χτυπήσουν καί νά μᾶς ἁρπάξουν τά...


 νησιά μας. Τό ὅραμα εἶναι ἁπλό καί ξεκάθαρο. Ὅσο πιό γρήγορα θεσπίσουμε τήν Ἀποκλειστική Οἰκονομική Ζώνη καί κάνουμε συμφωνίες μέ τά κράτη πού εἶναι γύρω μας, τόσο πιό γρήγορα θά ἀναδείξουμε τήν πραγματική μας ἀξία, ὡς γεωπολιτική μας δύναμη. Ἔτσι, θά ἀποφύγουμε καί τή μιζέρια μερικῶν ἀλλά καί τήν ἠττοπάθεια τῶν ἄλλων. Δέν θέλουν νά βγοῦν ἀπό τό βοῦρκο, ἀλλά ἐμεῖς θά τούς βγάλουμε κι αὐτούς. Θέλουν δέν θέλουν, ἡ πατρίδα μᾶς ἔχει μία σημαντικότατη Ἀποκλειστική Οἰκονομική Ζώνη μέσα στή Μεσόγειο. Κι ἄν τό διαχειριστοῦμε αὐτό τό θέμα στρατηγικά, κανείς δέν θά μᾶς σταθεῖ ἐμπόδιο. Γι’ αὐτό τό λόγο, πρέπει νά ἀντέξουμε αὐτές τίς ἀντίξοες συνθῆκες, διότι ὅταν μᾶς θέλουν κάτω ἐμεῖς παραμένουμε ὄρθιοι. Εἴμαστε ξεροκέφαλοι, γιατί ἔχουν ζήσει πολλές μάχες οἱ δικοί μας καί γι’ αὐτό ἔχουμε τό μέτωπο ψηλά. Τά βάσανα εἶναι κομμάτια ζωῆς γιά μας. Σπάνιοι εἶναι οἱ λαοί πού ἄντεξαν τόσα δεινά καί βρίσκονται ἀκόμα στήν πατρίδα τους, δίχως νά ἔχουν χάσει τό ἠθικό τους. Δέν κοιτάζουμε τίς εἰκόνες, ὅπως κάνουν οἱ ἐπικοινωνιολόγοι. Ἐμεῖς τίς εἰκόνες τίς προστατεύουμε ἐδῶ καί αἰῶνες γιά νά μποροῦν οἱ δικοί μας νά προσεύχονται τήν ὥρα τῆς ἀνάγκης, ὅταν δέν εἴμαστε κοντά τους. Δέν ἔχει σημασία πῶς μᾶς βλέπουν οἱ ἄλλοι καί τί λένε γιά μας. Ξέρουμε τί εἴμαστε, γνωρίζουμε τήν ἀξία μας καί ὁ χρόνος πού εἶναι μαζί μας τό ἀποδεικνύει στήν πράξη. Εἴμαστε τό πεπρωμένο μας, διότι δέν περιμένουμε ἀπό τούς ἄλλους νά μᾶς καθοδηγήσουν. Τόσα χρόνια ζοῦμε ὄχι ἐπειδή τό ἐπέλεξαν οἱ ἄλλοι, ἀλλά διότι ἡ Ἑλλάδα ποτέ δέν πεθαίνει. Εἴμαστε τά παιδιά τῆς θάλασσας καί τοῦ οὐρανοῦ γιατί μόνο αὐτόν τόν πλοῦτο ἔχει ἡ γῆ μας. Εἴμαστε ἡ ἴδια μᾶς ἡ ἀξία, οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι, γιατί δέν ἔχουμε τίποτα ἄλλο. Οἱ δικοί μας, μᾶς δίδαξαν τό φιλότιμο καί τήν ἀνθρωπιά, γιατί πίστευαν στίς ἀξίες καί ὄχι στίς ἀρχές. Οἱ ἀξίες τῶν Ἑλλήνων εἶναι διαχρονικές καί γι’ αὐτό ἔρχονται νά δοῦν πῶς μάχονται οἱ ἥρωες. Κανείς δέν πρόκειται νά μᾶς κάνει νά σκύψουμε τό κεφάλι ἐκτός ἀπό τούς νεκρούς μας καί τά παιδιά μας. Γεννηθήκαμε μέ τίς θυσίες, πεθαίνουμε μέ τήν ἀντίσταση, γιά νά ζήσουν οἱ ἑπόμενοι δικοί μας καί νά προσφέρουν στούς ἄλλους. Τίποτα δέν ἄλλαξε.