Δύο σπάνια ιστορικά ντοκουμέντα... 1931: Bασιλιάς Αλβανίας: Κατέχουμε ελληνικά εδάφη. 1936: Vardarska τα Σκόπια στην εγκυκλοπαίδεια Sope

Ένα σπάνιο ιστορικό ντοκουμέντο: Το 1931 ο Βασιλιάς της Αλβανίας Ζώγου παραδέχεται ότι στο βασίλειο του έχει και ελληνικά εδάφη.

Συνέντευξη του Βασιλιά της Αλβανία Αχμέτ Ζώγου στην ημερήσια αθηναϊκή εφημερίδα "Ελληνική" της 15 Μαρτίου 1931, με τίτλο "Με τον Βασιλέα Ζώγου. Δια την πολιτικήν της Αλβανίας και τας σχέσεις με την Ελλάδα", και υπότιτλο "Μία σπουδαιοτάτη συνέντευξις", φιλοξένησε σήμερα η ημερήσια αλβανική εφημερίδα «Shekulli» (αιώνας) στην οποία ο Αλβανός βασιλιάς αναφέρει:

«Πρέπει να γνωρίζετε οι Έλληνες, ότι εγώ εμφορούμαι από τα πλέον φιλικότερα αισθήματα δια την Ελλάδα. Μη λησμονήτε δε, ότι ποτέ δεν ξεχνώ ότι το βασίλειον της Αλβανίας είναι η εγγονή, ας πούμε έτσι, της Ελλάδος. Μας συνδέουν τόσοι δεσμοί ιστορικοί. Αλλά... Αλλά, βεβαίως, είναι αναγκαία προϋπόθεσις δια την διατήρησιν της φιλίας αυτής, ο αμοιβαίος σεβασμός ως προς την εδαφική ακεραιότητα των δύο χωρών μας, της Αλβανίας και της Ελλάδος.

» Ομολογώ, ότι πράγματι εις το βασίλειον των Αλβανών υπάρχουν και μέρη ελληνικά. Όπως η Κορυτσά, η Χειμάρρα, η Δρόβιανη, το Αργυρόκαστρον εν μέρει και μερικά άλλα ακόμη... Αλλά οι διεθνείς συνθήκαι καθόρισαν τα σύνορά μας, ώστε... όταν θα γυρίσω με το καλό, εάν έχωμεν υγείαν βέβαια, θα προσπαθήσω να εγκαινιασθή με την φίλην πατρίδα σας μία νέα περίοδος σχέσεων καλής γειτονίας επ' αγαθώ αμφοτέρων των μερών». Η αλβανική εφημερίδα αφήνει να εννοηθεί ότι η συνέντευξη του βασιλιά δόθηκε σε μία στιγμή αδυναμίας, όταν ταξίδευε για λόγους υγείας προς τη Βιέννη μαζί με ένα φίλο του Έλληνα δημοσιογράφο. Στη συνέχεια ιντριγκάρει ακόμα πιο πολύ την υπόθεση λέγοντας ότι ο βασιλιάς απολάμβανε παροχές της ελληνικής κυβέρνησης, προσθέτοντας ακόμη, ότι όταν εκδιώχτηκε από την Αλβανία, εμπιστεύτηκε τα προσωπικά του αντικείμενα στην Ελληνική Πρεσβεία...

 Και τώρα το δεύτερο ιστορικό ντοκουμέντο  «Εγκυκλοπαίδεια SOPENA – Nuevo Diccionario Ilustrado de la Lingua Espanola», δηλ. «Νέο Λεξικό της Ισπανικής Γλώσσης», που εκδόθηκε στην Βαρκελώνη το 1936. Στη σελίδα 980 του 2ου τόμου υπάρχει το λήμμα «Servia – Croacia – Eslovenia (Yugoslavia)». 


Στη μεσαία στήλη της σελίδας, στην προτελευταία παράγραφο περιγράφεται αναλυτικά η διοικητική διαίρεση της Γιουγκοσλαβίας κατά την εποχή εκείνη:

«Διοικητικά διαιρείται σε εννέα επαρχίες (banovine): Morava o Moravska (cap. Nish); y Vardar o Vardarska (cap. Skoplye), δηλ. Βαρντάρ ή Βαρντάρσκα (με πρωτεύουσα τα Σκόπια). 

Δίπλα, στη σελίδα 981, υπάρχει μεγάλος χάρτης της τότε Γιουγκοσλαβίας, όπου πουθενά δεν αναφέρεται η λέξη Μακεδονία. Αυτά το 1936. Λογικό, αφού η επίμαχη περιοχή ονομαζόταν ως και την γερμανική κατάκτηση της Γιουγκοσλαβίας «Banovina Vardarska». Πρώτος ο Τίτο στις 15 Αυγούστου 1944 της έδωσε την ονομασία «Makedonija». 

Την εγκυκλοπαίδεια αυτή καλά θα ήταν να την διαβάσουν όλοι οι ανιστόρητοι που δεν νοιάζονται για τις μεθόδους παραχάραξης ή ακόμη και διαγραφής της Ιστορίας. Να δείτε που σε λίγα χρόνια δεν θα θυμάται και δεν θα ξέρει κανείς τίποτε για την ιστορική αλήθεια. Οι άνθρωποι θα μαθαίνουν μόνο ό,τι εξυπηρετεί τα μελλοντικά σχέδια του συστήματος»  (e-grammes) - (aorata-gegonota)