Ουρές ανθρώπων βρίσκονται τον τελευταίο καιρό στους δήμους της περιοχής τους, όχι για να ζητήσουν κάποιο «ρουσφέτι» ή για να κάνουν «πολιτικές γνωριμίες» αλλά για ... να πουλήσουν τους οικογενειακούς τάφους τους προκειμένου να πάρουν λίγα ευρώ.
Η ανάγκη της επιβίωσης έχει ξεπεράσει την «ανάγκη» για μια αξιοπρεπή ταφή... Η ανάγκη για λίγα ξύλα για να ζεστάνουν τις οικογένειές τους, για λίγο φαγητό για τα παιδιά τους, ή ακόμα και για να περάσουν μερικές ακόμα μέρες σαν άνθρωποι, έχουν οδηγήσει πολλούς πολίτες στους δήμους με σκοπό να παραχωρήσουν τους τάφους τους με αντάλλαγμα... μερικά ευρώ!
Και μην πείτε ότι το «θέμα» είναι μακάβριο, γιατί πιο μακάβριο από την πραγματικότητα που ζούμε δεν είναι στα σίγουρα!
Το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι πιο έντονο στην περιφέρεια καθώς οι δημότες εκεί έχουν πιο στενή σχέση με τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
"Λειτουργούμε ως ψυχοθεραπευτές και βάζουμε συνέχεια το χέρι στην τσέπη" δηλώνουν αρκετοί δήμαρχοι της Βόρειας Ελλάδας. Οι ιστορίες που ακούν, τους αναγκάζουν να ρίξουν όλο το βάρος και τη νέα χρονιά στα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής, που περιλαμβάνουν- μεταξύ άλλων -συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, ανταλλαγές προϊόντων.
Κι ενώ ο αριθμός των οικογενειών που ζουν στα όρια της φτώχειας ολοένα κι αυξάνει, όλοι γνωρίζουν πως είναι αρκετές ακόμη αυτές που λόγω αξιοπρέπειας ή ντροπής δεν έχουν αποταθεί στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων. "Έως τώρα πουλούσαν ό,τι χρυσά είχαν για να ζήσουν. Τώρα έρχονται στον δήμο και ζητούν βοήθεια με κάθε τρόπο. Όταν φτάνουν άνθρωποι στα γραφεία μας και μας λένε ότι πουλάνε έως και τους οικογενειακούς τους τάφους για λίγα ευρώ, εμείς τι να κάνουμε;" δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δήμαρχος Βέροιας, Χαρούλα Ουσουλτζόγλου - Γεωργιάδη, δίνοντας ένα παράδειγμα της τραγικής κατάστασης στην οποία φτάνουν ορισμένοι δημότες.
Στον δήμο Δίου -Ολύμπου του νομού Πιερίας, μία γυναίκα που της έκοψαν το ηλεκτρικό ρεύμα λόγω οφειλών και ζει το τελευταίο διάστημα στο σκοτάδι, βρέθηκε έξω από τα γραφεία αντιδημάρχων ζητώντας να της αγοράσουν έστω μία φιάλη γκαζιού προκειμένου να μπορεί έστω να μαγειρεύει και να ζεσταίνει νερό. "Ο μισός μισθός των δημάρχων πηγαίνει σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Όταν έρχονται και σου ζητάνε 5 ή 10 ευρώ για να περάσουν ή να συμπληρώσουν τους λογαριασμούς δεν θα δώσεις; Η κατάσταση είναι τραγική. Το θετικό είναι ότι οι πολίτες έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα αλληλεγγύης και όταν ζητάμε να βοηθήσουν το κάνουν" συμπληρώνει ο δήμαρχος Δίου -Ολύμπου Γιώργος Παπαθανασίου.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στη Νάουσα, με τον δήμαρχο Τάσο Καραμπατζό, να αναφέρει: "Ψυχοθεραπεία κάνουμε οι δήμαρχοι της περιφέρειας. Έρχονται και μας ζητούν λίγα χρήματα να περάσουν και εμείς δίνουμε από την τσέπη μας γιατί ξέρουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Μας ζητάνε να μην τους κόψουμε τους λογαριασμούς του νερού. Μας δίνουν έναντι 10 ευρώ και κάνουμε τα στραβά μάτια. Ο κόσμος έχει ζητήματα επιβίωσης. Προσπαθούν να πορευτούν, να πάρουν λίγο γάλα, ενώ είναι αρκετοί ακόμη αυτοί που δεν θέλουν να μιλήσουν για να μην μαθευτούν τα ζόρια τους σε μία κλειστή κοινωνία. Θα πρέπει σε όλους αυτούς να τους δώσουμε ελπίδα".
Στη Φλώρινα, επίσης, που το κρύο είναι ιδιαίτερα τσουχτερό και ο χειμώνας μακρύς εκατοντάδες είναι οι κάτοικοι που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα έξοδα της θέρμανσης. Αποτέλεσμα είναι να γυρεύουν και εκεί από τον δήμαρχο λίγα ευρώ για να ζεσταθούν.
"Έρχονται στο δήμο και μας ζητούν 20-30 ευρώ για να αγοράσουν τα ξύλα της ημέρας. Να τα αγοράσουν όχι όπως παλαιότερα με τον τόνο αλλά με το κιλό. Ίσα ίσα για να καλύψουν τις ανάγκες μιας κρύας ημέρας" δηλώνει ο δήμαρχος της πόλης Ιωάννης Βοσκόπουλος.
Φυσικά πολλά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι άνθρωποι που ζουν σε μεγαλύτερες πόλεις, αλλά και αυτοί που δεν έχουν πια τίποτα να ξεπουλήσουν, προκειμένου να ζήσουν για μια ακόμη μέρα...
Και ναι μεσα σε μια τετοια κατασταση υπαρχουν ακομα ανθρωποι που ψηφιζουν τα λαμογια. Αλλοι που αυτοκτονουν χωρις να παρουν ενα λαμογιο μαζι τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή