Γιατί να αγοράζουμε ανταλλακτικά από το εξωτερικό και ταυτόχρονα να απαξιώνουμε την αμυντική μας βιομηχανία;!

Είναι γνωστό και έχουμε αναφερθεί πολλάκις στην δεινή κατάσταση που έχουν περιέλθει οι Ένοπλες Δυνάμεις λόγω των περικοπών στον αμυντικό προϋπολογισμό. Οι περικοπές αυτές έχουν πλήξει υπέρμετρα, σε μερικές περιπτώσεις  ανεπανόρθωτα, την διαθεσιμότητα των ανταλλακτικών για τις ανάγκες των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων  Δυνάμεων. Το παράξενο είναι ότι αυτά τα ολίγα διαθέσιμα κονδύλια για ανταλλακτικά αντί να διοχετεύονται στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία εξακολουθούν να διατίθενται στο εξωτερικό.
Αναφερόμαστε σε υλικά τα οποία είναι απολύτως εντός των κατασκευαστικών δυνατοτήτων τόσο της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής αμυντικής βιομηχανίας. Για να έχουμε μια εικόνα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η υποστήριξη ενός οπλικού συστήματος με αντ/κά στην διάρκεια ζωής του ισοδυναμεί σε αξία με περίπου το 50% της αρχικής τιμής κτήσης του. Το θέμα των αντ/κών και η δυνατότητα κατασκευής τους στην Ελλάδα έχει να κάνει α) με την εξάρτηση από το εξωτερικό β) την ταχεία υποστήριξη των οπλικών συστημάτων με αντ/κά σε περίπτωση σύρραξης γ) την ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και δ) την οικονομία στα κονδύλια για αντ/κά, τα οποία λυμαίνονται με υπερκοστολογήσεις υπέρ των ξένων κατασκευαστών οι μεσάζοντες-τρωκτικά.

Σήμερα, την εποχή της κρίσης, παραγγέλλονται  στο εξωτερικό ανταλλακτικά σε εμφανέστατες υπερκοστολογημένες τιμές με αποκλεισμό της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. "Από τις χιλιάδες ανταλλακτικά που χρειάζεται η Πολεμική Αεροπορία σχεδόν κανένα δεν κατασκευάζεται στην ΕΑΒ. Από τις χιλιάδες ανταλλακτικά που χρειάζεται ο Ελληνικός Στρατός σχεδόν κανένα δεν κατασκευάζεται στα ΕΑΣ ή την ΕΛΒΟ." Τα επιχειρήματα των μανδαρίνων-ανευθυνοϋπεύθυνων της ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ για την δικαιολόγηση της απαράδεκτης αυτής κατάστασης είναι πραγματικά εξωφρενικά και βασίζονται κυρίως στον νόμο Βενιζέλου (ως Υπ. Άμυνας) , ο οποίος ενσωμάτωσε κοινοτική οδηγία που αφορά την υποχρέωση ανάρτησης στο Διαδίκτυο κάθε προμήθειας άνω των 500.000 ευρώ προκειμένου να συμμετέχουν στον σχετικό διαγωνισμό εταιρίες της ΕΕ. Να τονίσουμε ότι η μόνη χώρα που εφαρμόζει αυτή την κοινοτική οδηγία είναι η Ελλάδα των προδοτών πολιτικών. Όλες οι άλλες χώρες αγνοούν την οδηγία υποστηρίζοντας τις αμυντικές τους βιομηχανίες.  
Μια άλλη διάσταση της εξωφρενικής αυτής κατάστασης προκύπτει αν κοιτάξουμε το τι γίνεται σε άλλες χώρες όπως Γαλλία, Ιταλία, Τουρκία κλπ., όπου σε σχέση με την μηδενική συμμετοχή της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας στην υποστήριξη των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων μας Δυνάμεων, η υποστήριξη των οπλικών τους συστημάτων με ανταλλακτικά ανέρχεται σε περίπου 70% από την εγχώριά τους βιομηχανία. Η δυνατότητα εξοικονόμησης τεράστιων κονδυλίων μέσω της ανάθεσης έργου για αντ/κά στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία αποτελεί βαρύτατη αμέλεια της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, η οποία λόγω αδυναμίας, αδιαφορίας και ασχετοσύνης δεν μπορεί να εκπονήσει κάποια πολιτική  εξοικονόμησης κονδυλίων και καταφεύγει στην  εύκολη και ύποπτη λύση των όλων και μεγαλύτερων περικοπών.


Πηγή