του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*
Τα Ενιαία Αμυντικά Συστήματα περιλαμβάνουν την ιστορική ΠΥΡΚΑΛ και την Ελληνική Βιομηχανία Όπλων. Πάσχουν κι αυτά από τις χρόνιες ασθένειες του ελληνικού δημοσίου: Κακοδιοίκηση, χρέη, ελλείμματα.΄Έχει ήδη γίνει μια προσπάθεια συμμαζέματος. Από 2000 εργαζόμενους, σήμερα έχουν μείνει 850, αξιοθαύμαστη τεχνογνωσία και ποιότητα προϊόντων. Φτιάχνουν πολυβόλα, τυφέκια, πιστόλια, όλμους, συναρμολογούν πυραύλους, συντηρούν τους πυραύλους των PATRIOT κι άλλων προηγμένων όπλων. Κατασκευάζουν επίσης ποικιλία υψηλής ποιότητας πυρομαχικών, για μερικά από τα οποία υπάρχει τρομακτική ζήτηση από τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών. Έχουν επίσης μεγάλη ακίνητη περιουσία στην Μάνδρα, στο Λαύριο, στην Σύρο, στο Μαρτίνο και στο Χαϊδάρι. Κυρίως όμως έχουν τεχνογνωσία, ποιότητα και παραγωγικές δυνατότητες. Η διοίκηση των ΕΑΣ έχει καταθέσει ένα πρόγραμμα εξυγίανσης...
Ένα πρόγραμμα που θα μπορεί σε μερικούς μήνες να οδηγήσει σε πρωτογενές πλεόνασμα. Προϋπόθεση να δανειοδοτηθούν με 30.000.000 Ευρώ, διότι ρευστότητα γιοκ. Και φυσικά αυτή η εν ζωή εξυγίανση, θα πρέπει να συνοδεύεται με παράλληλη εξυγίανση της ΕΑΒ και της ΕΛΒΟ και μετά στην συγχώνευση όλων κάτω από μια εταιρική ομπρέλα και συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερες εγκαταστάσεις. Προϋπόθεση φυσικά η εκδίωξη των όποιων λαμόγιων και η περιθωριοποίηση μερίδας συνδικαλιστών, που πριονίζουν την βιωσιμότητα της αμυντικής βιομηχανίας μέσα στην τύφλωση και τον φανατισμό τους.
Σε όλες τις σοβαρές χώρες η αμυντική βιομηχανία είναι η αιχμή του δόρατος στην έρευνα και τεχνολογία και, φυσικά, στην ανάπτυξη. Πολλές από τις τεχνολογίες αιχμής και τα πρωτοποριακά υλικά που χρησιμοποιούμε σήμερα, πχ στην αυτοκινητοβιομηχανία, αναπτύχθηκαν και παράχθηκαν μαζικά από την αμυντική βιομηχανία. Κινητήρες, υλικά όπως το κέβλαρ και τα ανθρακονήματα, το ίδιο το διαδίκτυο, είναι «παιδιά» της πολεμικής βιομηχανίας. «Πόλεμος πάντων πατήρ». Εκεί επίσης βρίσκουν δουλειά τα καλύτερα μυαλά διαφόρων επιστημονικών κλάδων, αφού κυρίως στην βιομηχανία όπλων και την αεροπορική βιομηχανία γίνεται η πλέον επαναστατική έρευνα και δημιουργούνται απίστευτες εφαρμοσμένες καινοτομίες, που μετά βρίσκουν τον δρόμο τους και στην πολιτική βιομηχανία. Από τα χέρια του πολεμιστή περνάνε στα χέρια του πολίτη.
Τα Ενιαία Αμυντικά Συστήματα λοιπόν, για να εφαρμόσουν το σχέδιο εξυγίανσής τους χρειάζονται 30.000.000 Ευρώ. Έτσι, με σφιχτή και τολμηρή επιχειρηματική διοίκηση θα διασφαλιστούν 850 θέσεις εργασίας, θα δει η επιχείρηση επιτέλους πλεόνασμα, και θα ενισχυθεί μια βάση για υγιή, αληθινή ανάπτυξη με τεχνολογία αιχμής. Εκεί δε και στις μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας, που υπάρχουν και θα δημιουργηθούν γύρω από αυτήν, θα μπορέσουν να εργαστούν νέοι αριστούχοι επιστήμονες, που διψούν για έρευνα και την βιομηχανική εφαρμογή του διανοητικού μόχθου τους. Τριάντα κωλοεκατομμύρια, δάνειο, όχι χάρισμα, για την αληθινή βιομηχανία, όπου δουλεύει εξειδικευμένο προσωπικό, με τεράστια σημασία και δυνατότητες, όχι μόνο για την εθνική οικονομία αλλά για την εθνική στρατηγική και ασφάλεια. Ώστε να διασφαλιστούν πολύτιμες θέσεις εργασίας και να ξοφληθούν τα συσσωρευμένα χρέη της επιχείρησης από την ίδια την επιχείρηση με τα μελλοντικά κέρδη της.
Πόσο έχουν κοστίσει τα κέφια του λαμπρακέϊκου, των Φίλων, πως τους λένε, στο Μέγαρο Μουσικής; 200.000.000 Ευρώ. Κολλαριστά. Και το 2011 τους καλύφθηκε, επί Παπακωνσταντίνου, δάνειο 95.000.000 ευρώ, επίσης από τα καλά, που δεν μυρίζουν. Αρνούνται δε να περιέλθει το Μέγαρο Μουσικής στο Δημόσιο, να κλείσει και να ιδιωτικοποιηθεί, να πουληθεί, οτιδήποτε. Ο λαός πληρώνει, συνεχίζει να επιχορηγεί, καλύπτει δάνεια, ρίχνει μπερντέ κολλαριστό και τριζάτο, αλλά όλα κι όλα, όπως έγραψε και το Antinews, το άβατο παραμένει άβατο. Αδέρφια, ρίξτε μου και μένα τόσα εκατομμύρια και θα σας φτιάξω τον Σύλλογο Φίλων Φαήλου Κρανιδιώτη και Θυγατέρων και θα παριστάνω τον Μαικήνα και τον ευεργέτη. Θα σας φέρω και την Φιλαρμονική του Βερολίνου να παίξει και να τραγουδήσει σόλο Μάρκο ο Γιώργος Κουτουλάκης. Κι όταν λέω Μάρκος, να σηκώνεστε όλοι προσοχή. Άμα όμως ακούσετε τον Κουτουλάκη, θα σηκώνεστε και σ’ αυτόν προσοχή.
Δεν αμφιβάλλω για την χλιδάτη κι ελιτίστικη προσφορά του Μεγάρου Μουσικής στον πολιτισμό. Είναι όμως μεγάλο το φέσι, αδέρφια. Πολύ ακριβό το μαγαζί. Μουράνο να σπάγαμε στην Καμπαγιέ με τις ντουζίνες, λιγότερο θα μας κόστιζε.
Όταν λοιπόν θέλουν τα ΕΑΣ, η αμυντική βιομηχανία του Έθνους, δάνειο, όχι χάρισμα, για να κινηθούν, 30.000.000, θα πετάμε από το παράθυρο πολλαπλάσια για τους Φίλους του Μεγάρου και του Γουίλιαμ Λώσον;
Μου λένε πως η επιθυμία του Πρωθυπουργού και των άμεσων συνεργατών του είναι η διατήρηση και εν λειτουργία εξυγίανση των ΕΑΣ και θα πρόσθετα και της ΕΛΒΟ και της ΕΑΒ. Για τους λόγους που έγραψα παραπάνω, οικονομικούς, εθνικούς, στρατηγικούς και για την απασχόληση και νέων επιστημόνων. Ακούω όμως επίσης ότι το οικονομικό επιτελείο και κάτι τύποι του ΤΑΙΠΕΔ έχουν άλλη γνώμη, βασισμένη σε μια σαράφικη λογική.
Εμείς πολλές φορές έχουμε εξηγήσει πως η πολιτική είναι και υπερβατικό πράγμα, όχι μόνο διαχείριση. Πρέπει να βλέπεις και πιο μακριά. Διότι δεν είναι ανάπτυξη άμα γίνουμε όλοι κούληδες, σερβιτόροι κλπ. Οι μη έχοντες προσόντα κι αφού δεν θέλουμε παράνομους αλλοδαπούς, θα πάνε και στη Μανωλάδα και ελιές θα μαζέψουν γύρω απ’ το χωριό τους για μεροκάματο, όταν το πάρουν απόφαση και τελειώσει το φραπόγαλο. Όμως κάτι πρέπει να γίνει και με το επιστημονικό προσωπικό της χώρας, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει για επιλογή την μετανάστευση ή τα χωράφια, αφού βέβαια γίνουμε σοβαρή χώρα.
Όποιος θέλει, ας πάει μια βόλτα στο Ισραήλ, να δει πως η αμυντική βιομηχανία μπορεί να γίνει ατμομηχανή της ανάπτυξης και της οικονομίας. Εμείς έχουμε τα καλύτερα μυαλά και αφήνουμε να τα αρπάζουν οι αμυντικές βιομηχανίες Άγγλων, Αμερικανών, Γερμανών. Επιτρέπουμε ένα επιστημονικό παιδομάζωμα.
Λέω λοιπόν, να κοπούν τα φράγκα στο Μέγαρο, να περιέλθει στο Δημόσιο, αφού το Δημόσιο, ήτοι ο Έλληνας πληρώνει, να κλείσει, να ελεγχθεί η οικονομική του διαχείριση και να εξυγιανθεί, αν γίνεται, που χλωμό το βλέπω, αλλιώς να πουληθεί.
Παράλληλα, επειδή κάτι θα μας μείνει στην άκρη από τα ματαιωθέντα κέφια των Φίλων, να δοθεί το δάνειο στα ΕΑΣ, που θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, πουλώντας ίσως κάποιο ποσοστό, ώστε να εξασφαλίσουμε μια βιομηχανική και τεχνολογική βάση για κάτι της προκοπής. Κάτι που μπορεί να φέρει ανάπτυξη τεχνολογίας, εξαγωγές, χρήμα, κι άλλες θέσεις εργασίας.
Θα έλεγα δε, για το δάνειο των ΕΑΣ, να δίναμε ενέχυρο, για 2 Ευρώ, κι έναν τζιτζιφιόγκο σύμβουλο, ανθυποσύμβουλο, κάτι τέλος πάντων, του ΤΑΙΠΕΔ, που λένε οι φήμες πως κουνούσε τα κρινένια χεράκια του σε μια συνάντηση κι έλεγε «να κλείσουν, να κλείσουν»…
Αntinews
Τα Ενιαία Αμυντικά Συστήματα περιλαμβάνουν την ιστορική ΠΥΡΚΑΛ και την Ελληνική Βιομηχανία Όπλων. Πάσχουν κι αυτά από τις χρόνιες ασθένειες του ελληνικού δημοσίου: Κακοδιοίκηση, χρέη, ελλείμματα.΄Έχει ήδη γίνει μια προσπάθεια συμμαζέματος. Από 2000 εργαζόμενους, σήμερα έχουν μείνει 850, αξιοθαύμαστη τεχνογνωσία και ποιότητα προϊόντων. Φτιάχνουν πολυβόλα, τυφέκια, πιστόλια, όλμους, συναρμολογούν πυραύλους, συντηρούν τους πυραύλους των PATRIOT κι άλλων προηγμένων όπλων. Κατασκευάζουν επίσης ποικιλία υψηλής ποιότητας πυρομαχικών, για μερικά από τα οποία υπάρχει τρομακτική ζήτηση από τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών. Έχουν επίσης μεγάλη ακίνητη περιουσία στην Μάνδρα, στο Λαύριο, στην Σύρο, στο Μαρτίνο και στο Χαϊδάρι. Κυρίως όμως έχουν τεχνογνωσία, ποιότητα και παραγωγικές δυνατότητες. Η διοίκηση των ΕΑΣ έχει καταθέσει ένα πρόγραμμα εξυγίανσης...
Ένα πρόγραμμα που θα μπορεί σε μερικούς μήνες να οδηγήσει σε πρωτογενές πλεόνασμα. Προϋπόθεση να δανειοδοτηθούν με 30.000.000 Ευρώ, διότι ρευστότητα γιοκ. Και φυσικά αυτή η εν ζωή εξυγίανση, θα πρέπει να συνοδεύεται με παράλληλη εξυγίανση της ΕΑΒ και της ΕΛΒΟ και μετά στην συγχώνευση όλων κάτω από μια εταιρική ομπρέλα και συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερες εγκαταστάσεις. Προϋπόθεση φυσικά η εκδίωξη των όποιων λαμόγιων και η περιθωριοποίηση μερίδας συνδικαλιστών, που πριονίζουν την βιωσιμότητα της αμυντικής βιομηχανίας μέσα στην τύφλωση και τον φανατισμό τους.
Σε όλες τις σοβαρές χώρες η αμυντική βιομηχανία είναι η αιχμή του δόρατος στην έρευνα και τεχνολογία και, φυσικά, στην ανάπτυξη. Πολλές από τις τεχνολογίες αιχμής και τα πρωτοποριακά υλικά που χρησιμοποιούμε σήμερα, πχ στην αυτοκινητοβιομηχανία, αναπτύχθηκαν και παράχθηκαν μαζικά από την αμυντική βιομηχανία. Κινητήρες, υλικά όπως το κέβλαρ και τα ανθρακονήματα, το ίδιο το διαδίκτυο, είναι «παιδιά» της πολεμικής βιομηχανίας. «Πόλεμος πάντων πατήρ». Εκεί επίσης βρίσκουν δουλειά τα καλύτερα μυαλά διαφόρων επιστημονικών κλάδων, αφού κυρίως στην βιομηχανία όπλων και την αεροπορική βιομηχανία γίνεται η πλέον επαναστατική έρευνα και δημιουργούνται απίστευτες εφαρμοσμένες καινοτομίες, που μετά βρίσκουν τον δρόμο τους και στην πολιτική βιομηχανία. Από τα χέρια του πολεμιστή περνάνε στα χέρια του πολίτη.
Τα Ενιαία Αμυντικά Συστήματα λοιπόν, για να εφαρμόσουν το σχέδιο εξυγίανσής τους χρειάζονται 30.000.000 Ευρώ. Έτσι, με σφιχτή και τολμηρή επιχειρηματική διοίκηση θα διασφαλιστούν 850 θέσεις εργασίας, θα δει η επιχείρηση επιτέλους πλεόνασμα, και θα ενισχυθεί μια βάση για υγιή, αληθινή ανάπτυξη με τεχνολογία αιχμής. Εκεί δε και στις μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας, που υπάρχουν και θα δημιουργηθούν γύρω από αυτήν, θα μπορέσουν να εργαστούν νέοι αριστούχοι επιστήμονες, που διψούν για έρευνα και την βιομηχανική εφαρμογή του διανοητικού μόχθου τους. Τριάντα κωλοεκατομμύρια, δάνειο, όχι χάρισμα, για την αληθινή βιομηχανία, όπου δουλεύει εξειδικευμένο προσωπικό, με τεράστια σημασία και δυνατότητες, όχι μόνο για την εθνική οικονομία αλλά για την εθνική στρατηγική και ασφάλεια. Ώστε να διασφαλιστούν πολύτιμες θέσεις εργασίας και να ξοφληθούν τα συσσωρευμένα χρέη της επιχείρησης από την ίδια την επιχείρηση με τα μελλοντικά κέρδη της.
Πόσο έχουν κοστίσει τα κέφια του λαμπρακέϊκου, των Φίλων, πως τους λένε, στο Μέγαρο Μουσικής; 200.000.000 Ευρώ. Κολλαριστά. Και το 2011 τους καλύφθηκε, επί Παπακωνσταντίνου, δάνειο 95.000.000 ευρώ, επίσης από τα καλά, που δεν μυρίζουν. Αρνούνται δε να περιέλθει το Μέγαρο Μουσικής στο Δημόσιο, να κλείσει και να ιδιωτικοποιηθεί, να πουληθεί, οτιδήποτε. Ο λαός πληρώνει, συνεχίζει να επιχορηγεί, καλύπτει δάνεια, ρίχνει μπερντέ κολλαριστό και τριζάτο, αλλά όλα κι όλα, όπως έγραψε και το Antinews, το άβατο παραμένει άβατο. Αδέρφια, ρίξτε μου και μένα τόσα εκατομμύρια και θα σας φτιάξω τον Σύλλογο Φίλων Φαήλου Κρανιδιώτη και Θυγατέρων και θα παριστάνω τον Μαικήνα και τον ευεργέτη. Θα σας φέρω και την Φιλαρμονική του Βερολίνου να παίξει και να τραγουδήσει σόλο Μάρκο ο Γιώργος Κουτουλάκης. Κι όταν λέω Μάρκος, να σηκώνεστε όλοι προσοχή. Άμα όμως ακούσετε τον Κουτουλάκη, θα σηκώνεστε και σ’ αυτόν προσοχή.
Δεν αμφιβάλλω για την χλιδάτη κι ελιτίστικη προσφορά του Μεγάρου Μουσικής στον πολιτισμό. Είναι όμως μεγάλο το φέσι, αδέρφια. Πολύ ακριβό το μαγαζί. Μουράνο να σπάγαμε στην Καμπαγιέ με τις ντουζίνες, λιγότερο θα μας κόστιζε.
Όταν λοιπόν θέλουν τα ΕΑΣ, η αμυντική βιομηχανία του Έθνους, δάνειο, όχι χάρισμα, για να κινηθούν, 30.000.000, θα πετάμε από το παράθυρο πολλαπλάσια για τους Φίλους του Μεγάρου και του Γουίλιαμ Λώσον;
Μου λένε πως η επιθυμία του Πρωθυπουργού και των άμεσων συνεργατών του είναι η διατήρηση και εν λειτουργία εξυγίανση των ΕΑΣ και θα πρόσθετα και της ΕΛΒΟ και της ΕΑΒ. Για τους λόγους που έγραψα παραπάνω, οικονομικούς, εθνικούς, στρατηγικούς και για την απασχόληση και νέων επιστημόνων. Ακούω όμως επίσης ότι το οικονομικό επιτελείο και κάτι τύποι του ΤΑΙΠΕΔ έχουν άλλη γνώμη, βασισμένη σε μια σαράφικη λογική.
Εμείς πολλές φορές έχουμε εξηγήσει πως η πολιτική είναι και υπερβατικό πράγμα, όχι μόνο διαχείριση. Πρέπει να βλέπεις και πιο μακριά. Διότι δεν είναι ανάπτυξη άμα γίνουμε όλοι κούληδες, σερβιτόροι κλπ. Οι μη έχοντες προσόντα κι αφού δεν θέλουμε παράνομους αλλοδαπούς, θα πάνε και στη Μανωλάδα και ελιές θα μαζέψουν γύρω απ’ το χωριό τους για μεροκάματο, όταν το πάρουν απόφαση και τελειώσει το φραπόγαλο. Όμως κάτι πρέπει να γίνει και με το επιστημονικό προσωπικό της χώρας, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει για επιλογή την μετανάστευση ή τα χωράφια, αφού βέβαια γίνουμε σοβαρή χώρα.
Όποιος θέλει, ας πάει μια βόλτα στο Ισραήλ, να δει πως η αμυντική βιομηχανία μπορεί να γίνει ατμομηχανή της ανάπτυξης και της οικονομίας. Εμείς έχουμε τα καλύτερα μυαλά και αφήνουμε να τα αρπάζουν οι αμυντικές βιομηχανίες Άγγλων, Αμερικανών, Γερμανών. Επιτρέπουμε ένα επιστημονικό παιδομάζωμα.
Λέω λοιπόν, να κοπούν τα φράγκα στο Μέγαρο, να περιέλθει στο Δημόσιο, αφού το Δημόσιο, ήτοι ο Έλληνας πληρώνει, να κλείσει, να ελεγχθεί η οικονομική του διαχείριση και να εξυγιανθεί, αν γίνεται, που χλωμό το βλέπω, αλλιώς να πουληθεί.
Παράλληλα, επειδή κάτι θα μας μείνει στην άκρη από τα ματαιωθέντα κέφια των Φίλων, να δοθεί το δάνειο στα ΕΑΣ, που θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, πουλώντας ίσως κάποιο ποσοστό, ώστε να εξασφαλίσουμε μια βιομηχανική και τεχνολογική βάση για κάτι της προκοπής. Κάτι που μπορεί να φέρει ανάπτυξη τεχνολογίας, εξαγωγές, χρήμα, κι άλλες θέσεις εργασίας.
Θα έλεγα δε, για το δάνειο των ΕΑΣ, να δίναμε ενέχυρο, για 2 Ευρώ, κι έναν τζιτζιφιόγκο σύμβουλο, ανθυποσύμβουλο, κάτι τέλος πάντων, του ΤΑΙΠΕΔ, που λένε οι φήμες πως κουνούσε τα κρινένια χεράκια του σε μια συνάντηση κι έλεγε «να κλείσουν, να κλείσουν»…
Αntinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου