Εμείς τον ταΐσαμε, εμείς του δώσαμε ψωμί και στέγη..Τον περιθάλψαμε τον εχθρό, είτε γιατί δεν γνωρίζαμε τις προθέσεις του, είτε διότι τον συμπαθήσαμε γιατί έφερε δώρα, ρούχα, ακριβά κοσμήματα, ταξίδια, μια "ευρωπαϊκή" ζωή στην...ψωροκώσταινα...Αυτή τη χώρα που μόνο ψαροκώσταινα την λέμε και γκρινιάζουμε χωρίς να κοιτάζουμε με τι κόπο και αίμα χτίστηκαν τα τούβλα της...Ξεχνάμε εύκολα, θυμόμαστε δύσκολα..Τείνουμε να γίνουμε οι πιο αλλόκοτοι άνθρωποι του πλανήτη...Βρίζουμε και θυμώνουμε, όμως ταΐζουμε το ίδιο θεριό (και στην ώρα της κάλπης)..Βοηθούμε αυτούς που πρόδωσαν σαν να μην έχουν πράξει τίποτα κακό για την Πατρίδα.
Αλήθεια, εμείς τι κάναμε για να βελτιώσουμε το βιοτικό επίπεδο των συνΕλλήνων, των συνανθρώπων μας;Βοηθήσαμε αρκετά ή όχι;Και ας μην ακούσω τώρα δικαιολογίες ότι "είναι δύσκολες εποχές.."..Και πότε δεν ήταν;Αλλά ακόμα και στις πλούσιες (;) εποχές, πράξαμε αυτό που μπορούσαμε από την θέση μας;Είμασταν και είμαστε εντάξει μπρος στην συνείδησή μας και τον συνάνθρωπο ή φανήκαμε δειλοί και ματαιόδοξοι;(και φίλαυτοι βεβαίως).
Ας αναλογιστούμε τις ιστορικές ατομικές και διαπροσωπικές μας ευθύνες και τότε θα έχουμε ετοιμάσει ήδη μια καλύτερη Πατρίδα..
Η Χώρα για να προοδεύσει θέλει ανθρώπους με Πίστη, Ιδέες και πείσμα.Είμαστε ικανοί;
Με τιμή,
Πελασγός
Κέντρο Πληροφόρησης ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου