Τούρκοι, ένας λαός στηριγμένος σε σφαγές μη μουσουλμάνων..

Ο Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη το 1922, Τζόρτζ Χόρτον δεν ονόμασε το βιβλίο που έγραψε αργότερα, τυχαία “Η μάστιγα της Ασίας”. Μελετώντας τις σφαγές που είχαν διαπράξει οι Τούρκοι πριν από τη Σμύρνη κατάλαβε ότι η μαζική εξολόθρευση των Ελλήνων από τη Σμύρνη ,δεν ήταν η πρώτη και μοναδική μαύρη σελίδα στην ιστορία τους. 

Γράφει ο Χόρτον ,παρουσιάζοντας και πίνακες με αριθμούς:


ΟΠΩΣ θα αποδείξω σε ένα από τα επόμενα κεφάλαια του βιβλίου, από τότε που πρωτοέκανε την εμφάνιση του ως μεγάλος εχθρός του χριστιανισμού, ο μουσουλμανισμός εξαπλώθηκε αποκλειστικά με το σπαθί και τη βία.
Στα πιο πρόσφατα χρόνια, ο κλήρος έπεσε στους Τούρκους να διατηρήσουν τις θηριώδεις παραδόσεις αυτού του θρησκεύματος και να διαπρέψουν σε βιαιότητες που όμοιές τους δεν διέπραξε ποτέ καμιά από τις φυλές που συντάχτηκαν κάτω από τη σημαία του Προφήτη στους παλιούς ή τους νεότερους καιρούς.
Ακολουθεί ένας μερικός κατάλογος σφαγών που διέπραξαν οι Τούρκοι από το 1822 μέχρι και το 1904:

Στο σύνολο αυτό  θα πρέπει να προστεθεί η σφαγή τριάντα χιλιάδων Αρμενίων στα Άδανα το 1905).
Ο επαπειλούμενος και πανταχού παρών κίνδυνος και η μνήμη των τρομερών αυτών σφαγών ήταν τόσο ζωντανά στις ψυχές τών μη-μουσουλμάνων υπηκόων του Σουλτάνου, ώστε αγράμματες χριστιανές μητέρες είχαν αποκτήσει τη συνήθεια να χρονολογούν τα γεγονότα με τη φράση «πριν» ή «μετά την τάδε σφαγή».


Πηγή