«Το δημόσιον είναι πλακωμένον απο δυο εκατομμύρια λίρες στερλίνες χρέος, αλλά τόσα ζητείτε οι στρατιωτικοί, η γη είναι υποθηκευμένη εις τους Άγγλους δανειστάς, ανάγκη να την ελευθερώσωμεν. (…) Δια πολυετίαν ακόμη η ζώνη του Προδρόμου πρέπει να είναι στολισμός μας, όχι χρυσοΰφαντη χλαμύδα (…). Πρέπει να φυτεύωμεν δένδρα, να ανοίγωμεν δρόμους, να παλεύωμεν με τα θηρία του δάσους, να δέσωμεν την κοινωνία μας με νόμους σύμφωνους με το έθνος μας ούτε οπίσω ούτε ομπρός του καιρού μας (…). Ετινάξατε το καβούκι των αλλοφύλων αλλ΄ οι πλεκτάνες της διπλωματίας έχουν κλωστές πλανήτριες, κλωστές θανάτου, άφαντες και εσείς δεν τες εννοείτε.Κατεβαίνω πολεμιστής εις το στάδιον, θα πολεμήσω ως Κυβέρνησις και δεν λαθεύομαι (=αποπροσανατολίζομαι) τον έρωτα των προνομίων που είναι φυτευμένος εις ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιοτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, το φιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερον αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας αν βασιλεύσει την καρδίαν μας, Θεός ζηλότυπος, μόνον το αίσθημα το ελληνικό».
Πάνος Ν. Αβραμόπουλος Ολόκληρο το κείμενο στο Olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου