Οι Τούρκοι αποφάσισαν με βάση το εθνικό τους συμφέρον το οποίο συνάδει με την απόφασή τους να εισέλθουν στο στενό κλαμπ των χωρών που θα κατασκευάσουν μελλοντικά δικό τους πυραυλικό αντιαεροπορικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς, να επιλέξουν το ΗQ-9 στο πρόγραμμα α/α πυραύλων μακρού βεληνεκούς, ένα σύστημα το οποίο πρακτικά στερούνται σήμερα.
Η επιλογή λήφθηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του εκτελεστικού συμβουλίου της τουρκικής γενικής γραμματείας αμυντικής βιομηχανίας (SSM) υπό την προεδρία του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ήττα των αμυντικών βιομηχανιών της Δύσης σε μια χώρα του ΝΑΤΟ και μάλιστα όχι από ρωσικό σύστημα (το οποίο ήταν ελαφρά ανώτερο στις προδιαγραφές από το κινέζικο) αλλά από τους Κινέζους!
Συγκεκριμένα απορρίφθηκαν οι προσφορές Patriot από τις Raytheon & Lockheed Martin και SAMP/T Aster 30 της ιταλο-γαλλικής κοινοπραξίας Eurosam, και η ρωσική προσφορά S-300PMU2,της Rosoboronexport.
Οι πρώτες γιατί δεν έδιναν πρόσβαση σε κωδικούς και δυνατότητα κατασκευής του συστήματος 100% στην Τουρκία και ήταν σημαντικά ακριβότερες από τους Κινέζους και η δεύτερη για γεωστρατηγικούς λόγουε αφού η Ρωσία παραμένει ο μεγάλος αντίπαλος στη νεο-οθωμανική πολιτική.
Έτσι η Τουρκία επέλεξε το HQ-9 της κινεζικής CPMIEC (China Precision Machinery Export-Import Corporation) και λόγω της χαμηλότερης τιμής του σε σχέση με τα άλλα προσφερόμενα συστήματα, αλλά και την απεριόριστη πρόσβαση στην τεχνολογία.
Το δεύτερο είναι ότι η Κίνα δίνει πλήρη πρόσβαση και τεχνογνωσία στην Τουρκία για κατασκευή όχι μόνο του συγκεκριμένου πυραυλικού συστήματος, αλλά ολόκληρης γενιάς πυραυλικών συστημάτων.
Έχει ακτίνα δράσης 200 χλμ, μπορεί να καταρρίπτει αεροσκάφη μέχρι το ύψος των 30.000 μέτρων και το βλήμα κατευθύνεται προς τον στόχο με ταχύτητα 4,2 Mach, μεταφέροντας την κεφαλή βάρους 180 κιλών!
Που σημαίνει ότι μέχρι το τέλος του 2020, μπορεί η Τουρκία να κατασκευάζει το δικό της Α/Α σύστημα μακρού βεληνεκούς εγχώριας ανάπτυξης.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και ο παράγοντας της οργής του Ρ.Τ.Ερντογάν για τον ρόλο που θεωρεί ότι έχουν παίξει οι ΗΠΑ και οι δυτικοί στις ταραχές που εξακολουθούν και συγκλονίζουν την Τουρκία.
Οι Αμερικανοί εμφανίζονται εκνευρισμένοι με την επιλογή και θέτουν ζητήματα διασύνδεσης των κινεζικών συστημάτων με την όλη ΝΑΤΟϊκή αντιπυραυλική ομπρέλα, αφού τα κινεζικά Α/Α δεν θα μπορούν να συνεργάζονται με τα δυτικά συστήματα, αλλά οι Τούρκοι τους καθησυχάζουν λέγοντας ότι έχουν τις τεχνολογικές λύσεις ισχυριζόμενοι ότι "Δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα".
Στην τυπική της μορφή μία πλήρης πυροβολαρχία του συστήματος HQ-9 αποτελείται από αυτοκινούμενο (επί οχήματος ND1260) ραντάρ έρευνας Type 305B/YLC-2V, αυτοκινούμενο (επί οχήματος Taian TAS-5380) ραντάρ εγκλωβισμού HT-233, αυτοκινούμενο ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος ισχύος 200 kW, αυτοκινούμενο μετασχηματιστή ηλεκτρικής ισχύος, όχημα τοπογραφικής αναγνώρισης EQ-2050 (το κινεζικό ανάλογο του HMMWV), αυτοκινούμενο κέντρο ελέγχου πυρός TWS-312, μέχρι οκτώ οχήματα μεταφοράς – εκτόξευσης (TEL: Transporter Erector Launcher) Taian TAS-5380 με τέσσερα βλήματα έκαστο (δηλαδή συνολικά μέχρι 32 βλήματα έτοιμα προς εκτόξευση) και οχήματα μεταφοράς –αναχορηγίας Taian TAS-5380 που διαθέτουν γερανό και μεταφέρουν τέσσερα βλήματα έκαστο.
Επιπρόσθετα, η πυροβολαρχία μπορεί να εμπλουτιστεί με ένα κινητό ραντάρ έρευνας χαμηλού ύψους Type 120 (χρησιμοποιείται όχημα ND1260), ένα κινητό (επί οχήματος ND1260) ραντάρ έρευνας–εγκλωβισμού Type 305A με κεραία ενεργού ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), σύστημα το οποίο προσφέρει αντιβαλλιστικές δυνατότητες, και παθητικά συστήματα εντοπισμού στόχων χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth).
Φυσικά με την επιλογή αυτή αλλάζουν τα πάντα στο Αιγαίο για την Πολεμική Αεροπορία, προς το χειρότερο, βέβαια.
Σε οποιαδήποτε επιλογή των Τούρκων τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα για την ΠΑ, αλλά άλλο να προμηθεύονταν τα Patriot που τα γνωρίζει άριστα η Αεροπορία αφού τα επιχειρεί, άλλο το γαλλικό σύστημα το οποίο και αυτό θα επιχειρεί σε λίγο καιρό το Ναυτικό με την χρήση των πυραύλων επιφανείας-επιφανείας ASTER-30 των FREMM και άλλο να επέλεγαν το ρωσικό για το οποίο ισχύει ό,τι και για τα Patriot: Τα S-300 τα ξέρει πολύ καλά η ΠΑ.
Αντ' αυτού επέλεξαν το μοναδικό που αγνοεί η ΠΑ, έστω και αν βασίζεται στην τεχνολογία των S-300PMU1, αλλά έχει καλύτερες κινηματικές επιδόσεις το βλήμα και φτάνει μέχρι τα 200 χλμ ακτίνα δράσης.
Αν τοποθετηθεί σε μικρό βάθος στα μικρασιατικά παράλια θα αλλάξει ολόκληρη την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή και ίσως αναγκάσει την ΠΑ να προχωρήσει σε προωθημένη διάταξη των μεγάλου βεληνεκούς συστημάτων της πέρα από την Σκύρο...
Σε συνδυασμό με την απόκτηση των 100 F-35 η τουρκική Αεροπορία, "στριμώχνει" στρατηγικά την ΠΑ με ιδιαίτερα πιεστικό τρόπο. Μπορεί να αμύνεται υπερπηδώντας τα νησιά του Α.Αιγαίου και προσβάλλοντας τα ελληνικά μαχητικά και τα ΑΣΕΠΕ ERIEYE πριν καν εγκαταλείψουν την ηπειρωτική Ελλάδα και να επιτίθεται σε πρώτο πλήγμα "αόρατη". Τα ψέματα τελειώνουν.
Για όποιον πολιτικό νομίζουν ότι θα μας σώσουν οι Αμερικανοί ας δουν το περιεχόμενο της τουρκικής απόφασης για το αντιαεροπορικό τους: Ούτε αυτό κατάφεραν να τους πουλήσουν...
Πηγή
Η επιλογή λήφθηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του εκτελεστικού συμβουλίου της τουρκικής γενικής γραμματείας αμυντικής βιομηχανίας (SSM) υπό την προεδρία του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ήττα των αμυντικών βιομηχανιών της Δύσης σε μια χώρα του ΝΑΤΟ και μάλιστα όχι από ρωσικό σύστημα (το οποίο ήταν ελαφρά ανώτερο στις προδιαγραφές από το κινέζικο) αλλά από τους Κινέζους!
Συγκεκριμένα απορρίφθηκαν οι προσφορές Patriot από τις Raytheon & Lockheed Martin και SAMP/T Aster 30 της ιταλο-γαλλικής κοινοπραξίας Eurosam, και η ρωσική προσφορά S-300PMU2,της Rosoboronexport.
Οι πρώτες γιατί δεν έδιναν πρόσβαση σε κωδικούς και δυνατότητα κατασκευής του συστήματος 100% στην Τουρκία και ήταν σημαντικά ακριβότερες από τους Κινέζους και η δεύτερη για γεωστρατηγικούς λόγουε αφού η Ρωσία παραμένει ο μεγάλος αντίπαλος στη νεο-οθωμανική πολιτική.
Έτσι η Τουρκία επέλεξε το HQ-9 της κινεζικής CPMIEC (China Precision Machinery Export-Import Corporation) και λόγω της χαμηλότερης τιμής του σε σχέση με τα άλλα προσφερόμενα συστήματα, αλλά και την απεριόριστη πρόσβαση στην τεχνολογία.
Το δεύτερο είναι ότι η Κίνα δίνει πλήρη πρόσβαση και τεχνογνωσία στην Τουρκία για κατασκευή όχι μόνο του συγκεκριμένου πυραυλικού συστήματος, αλλά ολόκληρης γενιάς πυραυλικών συστημάτων.
Έχει ακτίνα δράσης 200 χλμ, μπορεί να καταρρίπτει αεροσκάφη μέχρι το ύψος των 30.000 μέτρων και το βλήμα κατευθύνεται προς τον στόχο με ταχύτητα 4,2 Mach, μεταφέροντας την κεφαλή βάρους 180 κιλών!
Που σημαίνει ότι μέχρι το τέλος του 2020, μπορεί η Τουρκία να κατασκευάζει το δικό της Α/Α σύστημα μακρού βεληνεκούς εγχώριας ανάπτυξης.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και ο παράγοντας της οργής του Ρ.Τ.Ερντογάν για τον ρόλο που θεωρεί ότι έχουν παίξει οι ΗΠΑ και οι δυτικοί στις ταραχές που εξακολουθούν και συγκλονίζουν την Τουρκία.
Οι Αμερικανοί εμφανίζονται εκνευρισμένοι με την επιλογή και θέτουν ζητήματα διασύνδεσης των κινεζικών συστημάτων με την όλη ΝΑΤΟϊκή αντιπυραυλική ομπρέλα, αφού τα κινεζικά Α/Α δεν θα μπορούν να συνεργάζονται με τα δυτικά συστήματα, αλλά οι Τούρκοι τους καθησυχάζουν λέγοντας ότι έχουν τις τεχνολογικές λύσεις ισχυριζόμενοι ότι "Δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα".
Στην τυπική της μορφή μία πλήρης πυροβολαρχία του συστήματος HQ-9 αποτελείται από αυτοκινούμενο (επί οχήματος ND1260) ραντάρ έρευνας Type 305B/YLC-2V, αυτοκινούμενο (επί οχήματος Taian TAS-5380) ραντάρ εγκλωβισμού HT-233, αυτοκινούμενο ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος ισχύος 200 kW, αυτοκινούμενο μετασχηματιστή ηλεκτρικής ισχύος, όχημα τοπογραφικής αναγνώρισης EQ-2050 (το κινεζικό ανάλογο του HMMWV), αυτοκινούμενο κέντρο ελέγχου πυρός TWS-312, μέχρι οκτώ οχήματα μεταφοράς – εκτόξευσης (TEL: Transporter Erector Launcher) Taian TAS-5380 με τέσσερα βλήματα έκαστο (δηλαδή συνολικά μέχρι 32 βλήματα έτοιμα προς εκτόξευση) και οχήματα μεταφοράς –αναχορηγίας Taian TAS-5380 που διαθέτουν γερανό και μεταφέρουν τέσσερα βλήματα έκαστο.
Επιπρόσθετα, η πυροβολαρχία μπορεί να εμπλουτιστεί με ένα κινητό ραντάρ έρευνας χαμηλού ύψους Type 120 (χρησιμοποιείται όχημα ND1260), ένα κινητό (επί οχήματος ND1260) ραντάρ έρευνας–εγκλωβισμού Type 305A με κεραία ενεργού ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), σύστημα το οποίο προσφέρει αντιβαλλιστικές δυνατότητες, και παθητικά συστήματα εντοπισμού στόχων χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth).
Φυσικά με την επιλογή αυτή αλλάζουν τα πάντα στο Αιγαίο για την Πολεμική Αεροπορία, προς το χειρότερο, βέβαια.
Σε οποιαδήποτε επιλογή των Τούρκων τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα για την ΠΑ, αλλά άλλο να προμηθεύονταν τα Patriot που τα γνωρίζει άριστα η Αεροπορία αφού τα επιχειρεί, άλλο το γαλλικό σύστημα το οποίο και αυτό θα επιχειρεί σε λίγο καιρό το Ναυτικό με την χρήση των πυραύλων επιφανείας-επιφανείας ASTER-30 των FREMM και άλλο να επέλεγαν το ρωσικό για το οποίο ισχύει ό,τι και για τα Patriot: Τα S-300 τα ξέρει πολύ καλά η ΠΑ.
Αντ' αυτού επέλεξαν το μοναδικό που αγνοεί η ΠΑ, έστω και αν βασίζεται στην τεχνολογία των S-300PMU1, αλλά έχει καλύτερες κινηματικές επιδόσεις το βλήμα και φτάνει μέχρι τα 200 χλμ ακτίνα δράσης.
Αν τοποθετηθεί σε μικρό βάθος στα μικρασιατικά παράλια θα αλλάξει ολόκληρη την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή και ίσως αναγκάσει την ΠΑ να προχωρήσει σε προωθημένη διάταξη των μεγάλου βεληνεκούς συστημάτων της πέρα από την Σκύρο...
Σε συνδυασμό με την απόκτηση των 100 F-35 η τουρκική Αεροπορία, "στριμώχνει" στρατηγικά την ΠΑ με ιδιαίτερα πιεστικό τρόπο. Μπορεί να αμύνεται υπερπηδώντας τα νησιά του Α.Αιγαίου και προσβάλλοντας τα ελληνικά μαχητικά και τα ΑΣΕΠΕ ERIEYE πριν καν εγκαταλείψουν την ηπειρωτική Ελλάδα και να επιτίθεται σε πρώτο πλήγμα "αόρατη". Τα ψέματα τελειώνουν.
Για όποιον πολιτικό νομίζουν ότι θα μας σώσουν οι Αμερικανοί ας δουν το περιεχόμενο της τουρκικής απόφασης για το αντιαεροπορικό τους: Ούτε αυτό κατάφεραν να τους πουλήσουν...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου