Νίκανδρος ο Κολοφώνιος
(2ος Αιώνας μ.Χ., Έλληνας ποιητής, Θεραπευτής και γραμματικός, γεννήθηκε στην Κλάρο, κοντά στην Κολοφώνα, όπου η οικογένειά του ήταν υπεύθυνη από γενιά σε γενιά για το ιερατείο του Απόλλωνα), και αργότερα και ο Ρωμαίος Πλίνιος μας ενημέρωσαν ότι η λέξη προέρχεται από έναν βοσκό, τον Μάγνη, ο οποίος παρατήρησε, εκεί που έβοσκε τα πρόβατά του, την εν λόγω ιδιότητα του μαγνητισμού όταν τα καρφιά των υποδημάτων του και του μπαστουνιού του έλκονταν από φυσικούς μαγνήτες εκεί που περπατούσε. Έτσι ο τόπος ονομάστηκε Μαγνησία (κατά αυτή την άποψη). Όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι - επιστήμονες όπως
Θαλής, Αριστοτέλης κτλ, ασχολήθηκαν εκτεταμένα με τον μαγνητισμό.
Ο Πλάτων μας ενημερώνει ότι αυτή η πέτρα (μαγνήτης) δεν έλκει μόνο σιδερένια δακτυλίδια, αλλά δίνει αυτήν την ιδιότητα σε αυτά να έλκουν και αυτά με την σειρά τους τρίτα δακτυλίδια (Μαγνητική επαγωγή).
Σύμφωνα με τους Επικουρικούς, ο σχηματισμός ενός άδειου διαστήματος ανάμεσα στο μαγνήτη και το αντικείμενο το οποίο είναι υπό την επιρροή του, ήταν η αιτία μιας μικρής κίνησης των ατόμων από το σίδερο προς το μαγνήτη με σκοπό να γεμίσουν το κενό. Ως συνέπεια αυτού του ατομικού φαινομένου, ολόκληρο το αντικείμενο κινείται προς το κενό και πέφτει επάνω στο μαγνήτη (κινήσεις Μαγνητών).
Ο ∆ιογένης εξήγησε τη μαγνητική έλξη μ ένα περίεργο τρόπο. Είπε ότι η υγρασία του σιδήρου προκαλεί την ξηρασία του μαγνήτη.
Ο Αριστοτέλης, το 384-322 π.Χ., πιστός στις αρχές της άμεσης σύνδεσης του φορέα με το κινούμενο αντικείμενο, βεβαιώνει ότι ο μαγνήτης δεν είναι φυσικά ικανός να προσελκύσει σίδηρο, αλλά μπορεί να προκαλέσει μια μαγνητική αρετή μέσα στο σιδερένιο αντικείμενο. Αυτή η μαγνητική αρετή ήταν έτσι υπεύθυνη για την πραγματική κίνηση.
Ο Αριστοτέλης αποδίδει την πρώτη επιστημονική θεωρία του μαγνητισμού στον Θαλή, ο οποίος έζησε περίπου το 625 π.Χ. με περίπου 545 π.Χ.
Οι αρχαίοι Έλληνες έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον στον Μαγνητισμό διότι μεταξύ των άλλων, τον χρησιμοποίησαν ΚΑΙ στην ιατρική για την θεραπεία των ματιών, εγκαυμάτων πόνους της αρθρίτιδας, τους πόνους που προέρχονται από τραύματα, τις διάφορες φλεγμονές των οστών αλλά και του μυικού́ συστήματος.
Επίσης, χρησιμοποιούνται για οσφυαλγίες, κατάγματα, διαστρέμματα, δερματοπάθειες, μετατραυματικές και μετεγχειρητικές αποθεραπείες κλπ.!
Λέγεται ότι η Kλεοπάτρα ( η οποία ήταν Ελληνίδα) φορούσε στο μέτωπό της ένα κόσμημα από φυσικό μαγνήτη, για να καταπολεμά τους πονοκεφάλους και τα συμπτώματα της γήρανσης.
http://ellinon-pnema.blogspot.com/
(2ος Αιώνας μ.Χ., Έλληνας ποιητής, Θεραπευτής και γραμματικός, γεννήθηκε στην Κλάρο, κοντά στην Κολοφώνα, όπου η οικογένειά του ήταν υπεύθυνη από γενιά σε γενιά για το ιερατείο του Απόλλωνα), και αργότερα και ο Ρωμαίος Πλίνιος μας ενημέρωσαν ότι η λέξη προέρχεται από έναν βοσκό, τον Μάγνη, ο οποίος παρατήρησε, εκεί που έβοσκε τα πρόβατά του, την εν λόγω ιδιότητα του μαγνητισμού όταν τα καρφιά των υποδημάτων του και του μπαστουνιού του έλκονταν από φυσικούς μαγνήτες εκεί που περπατούσε. Έτσι ο τόπος ονομάστηκε Μαγνησία (κατά αυτή την άποψη). Όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι - επιστήμονες όπως
Θαλής, Αριστοτέλης κτλ, ασχολήθηκαν εκτεταμένα με τον μαγνητισμό.
Ο Πλάτων μας ενημερώνει ότι αυτή η πέτρα (μαγνήτης) δεν έλκει μόνο σιδερένια δακτυλίδια, αλλά δίνει αυτήν την ιδιότητα σε αυτά να έλκουν και αυτά με την σειρά τους τρίτα δακτυλίδια (Μαγνητική επαγωγή).
Σύμφωνα με τους Επικουρικούς, ο σχηματισμός ενός άδειου διαστήματος ανάμεσα στο μαγνήτη και το αντικείμενο το οποίο είναι υπό την επιρροή του, ήταν η αιτία μιας μικρής κίνησης των ατόμων από το σίδερο προς το μαγνήτη με σκοπό να γεμίσουν το κενό. Ως συνέπεια αυτού του ατομικού φαινομένου, ολόκληρο το αντικείμενο κινείται προς το κενό και πέφτει επάνω στο μαγνήτη (κινήσεις Μαγνητών).
Ο ∆ιογένης εξήγησε τη μαγνητική έλξη μ ένα περίεργο τρόπο. Είπε ότι η υγρασία του σιδήρου προκαλεί την ξηρασία του μαγνήτη.
Ο Αριστοτέλης, το 384-322 π.Χ., πιστός στις αρχές της άμεσης σύνδεσης του φορέα με το κινούμενο αντικείμενο, βεβαιώνει ότι ο μαγνήτης δεν είναι φυσικά ικανός να προσελκύσει σίδηρο, αλλά μπορεί να προκαλέσει μια μαγνητική αρετή μέσα στο σιδερένιο αντικείμενο. Αυτή η μαγνητική αρετή ήταν έτσι υπεύθυνη για την πραγματική κίνηση.
Ο Αριστοτέλης αποδίδει την πρώτη επιστημονική θεωρία του μαγνητισμού στον Θαλή, ο οποίος έζησε περίπου το 625 π.Χ. με περίπου 545 π.Χ.
Οι αρχαίοι Έλληνες έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον στον Μαγνητισμό διότι μεταξύ των άλλων, τον χρησιμοποίησαν ΚΑΙ στην ιατρική για την θεραπεία των ματιών, εγκαυμάτων πόνους της αρθρίτιδας, τους πόνους που προέρχονται από τραύματα, τις διάφορες φλεγμονές των οστών αλλά και του μυικού́ συστήματος.
Επίσης, χρησιμοποιούνται για οσφυαλγίες, κατάγματα, διαστρέμματα, δερματοπάθειες, μετατραυματικές και μετεγχειρητικές αποθεραπείες κλπ.!
Λέγεται ότι η Kλεοπάτρα ( η οποία ήταν Ελληνίδα) φορούσε στο μέτωπό της ένα κόσμημα από φυσικό μαγνήτη, για να καταπολεμά τους πονοκεφάλους και τα συμπτώματα της γήρανσης.
http://ellinon-pnema.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου