Η λέξη DISKO χρησιμοποιείται κατ’ …ευφημισμό από τους στρατιώτες και προέρχεται από τις λέξεις Disiplin Koğuşu= Θάλαμος πειθαρχίας. Σύμφωνα με αφηγήσεις στρατιωτών που πέρασαν από το «θάλαμο πειθαρχίας» (DISKO), οι μέρες τιμωρίας κλιμακώνονταν ανάλογα με τη βαρύτητα του παραπτώματος και προβλέπονταν ο εγκλεισμός σε πειθαρχείο, εγκλεισμός σε απομόνωση, εγκλεισμός χωρίς φαγητό και νερό, ξυλοδαρμός και βασανιστήρια.
Παρεμπιπτόντως και για να είμαστε ξεκάθαροι για το κείμενο που έφτασε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε πολλούς, όποιος αμφιβάλλει για τα στοιχεία και διαβάζει τουρκικά, μπορεί να επισκεφθεί απλώς την ακόλουθη διεύθυνση: http://www.ensonhaber.com/tutuklanan-gardiyanlar-bir-iki-tokat-attik-o-kadar-2011-10-15.html
Εξαιτίας του ότι πολλοί στρατιώτες έμειναν ανάπηροι ή έχασαν και τη ζωή τους, έδωσαν ιδιαίτερη σημασία τα ΜΜΕ και πρόβαλαν το θέμα, με αποτέλεσμα με διαταγή του Α/ΓΕΕΘΑ, Στγού Νεζντέτ Οζέλ, το έτος 2013, να καταργηθεί αυτού του είδους η τιμωρία.
Σύμφωνα με αφηγήσεις των στρατιωτών που πέρασαν από DISKO:
>Στους τιμωρημένους έδιναν ένα μαύρο παντελόνι, μαύρο πουκάμισο (για να μην καταστρέφονταν η φόρμα παραλλαγής) και ένα μαύρο κάλυμμα προσώπου. Ήδη όταν φορούσαν αυτή την καταραμένη στολή, είχε χαλάσει η ψυχολογία τους. Ακολουθούσε χτύπημα με κλομπ στους γοφούς και στην πλάτη.
>Στη συνέχεια, χωρίς να έχουν δικαίωμα παραπόνων, οδηγούνταν με κλεισμένα τα μάτια σε ένα μέρος σκοτεινό, κάτι σαν υπόνομο, το οποίο ήταν γεμάτο λαγούμια και περιττώματα και από τα ποντίκια που υπήρχαν, δεν μπορούσαν να πατήσουν στο έδαφος. Ο χρόνος παραμονής στο χώρο αυτό ήταν περίπου 10 λεπτά και μετά τους έβγαζαν.
>Μόλις έβγαιναν από το χώρο αυτό γεμάτοι ακαθαρσίες, τους έβαζαν να συρθούν στο έδαφος για 50 μέτρα, προκειμένου να φύγουν από πάνω τους οι ακαθαρσίες και στη συνέχεια τους έβρεχαν με νερό και τους άφηναν στον ήλιο. Ένας στρατιώτης που πέρασε την ποινή DISKO στην 95 ΤΘΤ στα Μάλγαρα, πριν από δύο χρόνια, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Βρωμούσα σαν λέσι και σε όλο μου το σώμα έβγαλα σπυριά. Ήταν ταπεινωτικό, έκλαψα και πόνεσα. Μας συμπεριφέρονταν σαν ζώα. Μας έβαλαν να παίζουμε το παιχνίδι «μακριά γαϊδούρα» και πάντα από κάτω ήμασταν εμείς οι τιμωρημένοι και κρατούμενοι. Είχε σπάσει η μέση μας…»
>Τους μάζευαν σε ένα χώρο και τους έλεγαν να βλέπουν στον ουρανό. Στη συνέχεια τους διέταζαν να έχουν ψηλά τα χέρια και να κάνουν άλματα, προκειμένου να πιάσουν τα άστρα. Αν δεν τους διέταζαν να κατεβάσουν τα χέρια, δεν το έκαναν και όποιος το τολμούσε, μέχρι το πρωί ήταν στην ίδια κατάσταση (να πιάνει τ’ άστρα). Ήταν υποχρεωμένοι να χοροπηδούν για να πιάσουν τα’ άστρα και μάζευαν άστρα μέχρι να λιποθυμήσουν..
>Τα μεσάνυχτα τους υποχρέωναν να ξυριστούν και στις 0300 ή 0400 χτυπούσαν τις ντουλάπες και τους φώναζαν «εγερθείτε μωρέ» και σηκώνονταν. Στο δάπεδο νωρίτερα είχαν ρίξει νερό ύψους 4 δακτύλων, το οποίο δεν ήταν και καθαρό. Μετά τους έβαζαν να καθαρίσουν το χώρο μέχρι τις 0600 το πρωί και μετά πάλι να πλαγιάσουν στον ίδιο χώρο.
>Με τη σκούπα που την κρατούσαν σαν όπλο – μια εξαιρετικά ταπεινωτική και εξευτελιστική πράξη- ανάλογα με το μυαλό του επικεφαλής, φυλάγανε σκοπιά μέχρι το πρωί. Με την σκούπα πηγαίνανε να πάρουνε και το πρωινό τους και όποιος τους έβλεπε καταλάβαινε ότι είναι της διμοιρίας… DISKO.
>Δεν είχαν τη δύναμη ούτε να περπατήσουν και πάντα σκεφτότανε ότι κάθε μέρα όλο και κάτι θα τους έκαναν. Ο καιρός ήταν ζεστός και ο χώρος στο αλσύλλιο είχε χαλίκια. Πρώτα τους έβαζαν να σέρνονται πάνω στα χαλίκια και στη συνέχεια μέχρι το μεσημέρι να μαζεύουν τα χαλίκια. Τι σημασία είχε…
>Ένας συνάδελφός τους ρώτησε τι θα τα κάνουν τα χαλίκια και τα μαζεύουν και για 10 λεπτά έτρωγε ξύλο.. Μάλιστα ο επικεφαλής του απάντησε ως εξής: «Εσένα θα ρωτήσουμε μωρέ γκιαούρη, όλοι σας είστε προδότες…»
>Μετά το μεσημεριανό φαγητό και την καθαριότητα των χώρων, οι τιμωρημένοι με DISKO οδηγούνταν στην πάνω πλευρά του στρατοπέδου, όπου υπήρχε ένας λόφος και εκεί έσκαβαν λάκκο βάθους μισού μέτρου και έγραφαν και το όνομά τους.
>Μετά το απογευματινό φαγητό και την καθαριότητα των χώρων, γινόταν η καθαριότητα στις τουαλέτες. Πέντε άτομα επί γονάτων, καθάριζαν τις λεκάνες με οδοντόβουρτσα…
>Κάθε βράδυ κάτω από τις κουβέρτες, ακούγονταν κλάματα. Και οι τρεις ώρες ύπνου που είχανε και αυτές περνούσαν με κλάματα. Πολλοί είχαν σκεφτεί ν’ αυτοκτονήσουν, κάποιοι το έκαναν και για το λόγο αυτό τους έπαιρναν ακόμη και τα κορδόνια από τα άρβυλα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου