ΩΣ ΠΟΤΕ;

Στις δύο αυτές ασκήσεις (Blue Flag 2013 και βολή S - 300) οι Ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις απέσπασαν  τον θαυμασμό και την εκτίμηση των φίλων και συμμάχων μας, τον προβληματισμό, την περίσκεψη και τον τρόμο, αυτών που μας επιβουλεύονται. Και δεν είναι λίγοι τώρα τελευταία. Ακόμη και οι ανύπαρκτοι ή ασήμαντοι στρατιωτικά Σκόπια και Αλβανία, θεώρησαν την οικονομική καταστροφή της Ελλάδος , ως ευκαιρία εκδήλωσης των εθνικιστικών μύχιων και μη πόθων και επιδιώξεών των, βέβαιοι ότι η Ελληνική πολιτική ηγεσία, δεν θα αντιδράσει, ως εθνικά θα όφειλε και ήταν επιβεβλημένο. Δυστυχώς απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων.  Η δε στρατιωτική μας ηγεσία  ατυχώς  πλήρως ευνουχισμένη από την πολιτική ηγεσία, με την κατάργηση της σταθερής θητείας (ενώ θα έπρεπε η θητεία των Αρχηγών να ήτο 2-3 έτη τουλάχιστον), όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλους τους στρατούς του κόσμου, άρα με την απειλή αντικατάσταση  της ανά πάσα στιγμή («διότι δεν συνεμορφώθην προς τα υποδείξεις», όπως λέει και το αντίστοιχο άσμα του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη), παρακολουθεί βουβά και ανήμπορη  να αντιδράσει θεσμικά,   την προσπάθεια αποδόμησης   των Ενόπλων μας δυνάμεων, με τις αντεθνικές μνημονιακές συμβάσεις κυριαρχούσες  σε κάθε μορφή δημόσιας διοίκησης, ακόμη και στον ευαίσθητο χώρο της άμυνας, καταβάλλει  όμως φιλότιμες προσπάθειες να διατηρήσει την επιχειρησιακή ικανότητα και δυνατότητα αποτροπής, που κρίνεται ότι δεν είναι αρκετό.  Εκτίμησή μας είναι ότι το ΥΕΘΑ θα έπρεπε να είναι ΑΒΑΤΟ για την Τρόικα και η στρατιωτική μας ηγεσία θα έπρεπε να επιδείξει σθεναρή και ανυποχώρητη στάση και σε αυτό φέρει την ευθύνη, που της αναλογεί.


Ιδιαίτερα όμως το προσωπικό των Ενόπλων μας δυνάμεων είναι αυτό που σήμερα μας κάνει  υπερήφανους , μας δημιουργεί αισθήματα ευφορίας και ασφάλειας, παρά την σκόπιμη(;), σχεδιασμένη(;) απαξίωση  που τους επεφύλαξε η πολιτική ηγεσία, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια του μνημονίου.  Είναι η μοναδική ομάδα του κοινωνικού συνόλου που οι μνημονιακές επιταγές επέπεσαν ως τυφώνας  εναντίον των και τους  εξουθένωσαν οικονομικά, τους εξαθλίωσαν και απαξίωσαν  ηθικά και  επαγγελματικά. Είναι η μοναδική κοινωνική ομάδα στην Ελλάδα, αυτή των στρατιωτικών, εν ενεργεία και εν αποστρατεία μαζί, καθόσον  ο ομφάλιος λώρος που σπιθαμιαίος πρώην ΥΕΘΑ προσπάθησε να κόψει προ διετίας, αγνοώντας  ο άσχετος και δυστυχής ότι δεν κόβεται με τίποτα, που υπέστη  την μεγαλύτερη μείωση μισθών και συντάξεων στην Ελλάδα, μέχρι και 60%, δίνοντας την αίσθηση ότι η πολιτεία λειτούργησε επιλεκτικά (γιατί άραγε;) και εκδικητικά και ο νοών νοείτω.  Και όμως αυτοί, τα στελέχη των ΕΔ,  συνεχίζουν να μας προκαλούν χαρά, υπερηφάνεια  και  θαυμασμό  για τις επιδόσεις των και αίσθημα  ασφάλειας ακόμη.   

 Αντιτάσσοντας στην λαίλαπα της ισοπέδωσης των πάντων, της οικονομικής και ηθικής εξαθλίωσης και απαξίωσης  που έχει κυριεύσει τα πάντα στην Ελλάδα σήμερα,  την εργατικότητα τους, την εκπαίδευση, την προσήλωση στο καθήκον, την υπομονή και καρτερικότητα, την ευπρέπεια, την ευγένεια, τον επαγγελματισμό  και την μεγιστοποίηση με κάθε δυνατό μέσο των προσπαθειών τους προσπαθούν  με το παράδειγμά τους και την υπερήφανη στάση των,  να κρατήσουν την Ελλάδα όρθια  και να δώσουν το παράδειγμα, αλλά και το έναυσμα της εθνικής αντίστασης και αναγέννησης του Έθνους. Και πρέπει. Αρκεί να αντέξουν, αρκεί να κρατήσουν. Θα αντέξουν;  ΩΣ ΠΟΤΕ; 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Το Παρασκήνιο" στο ένθετο Μαρς, την 3/1/14. 

* Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.)

Πηγή