Χιλιάδες γυναίκες κρατούνται παράνομα στις ιρακινές φυλακές όπου υφίστανται βασανιστήρια, κακομεταχείριση, ακόμα και σεξουαλικές επιθέσεις, σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ηuman Rights Watch, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα.
Σύμφωνα με την έκθεση, πολλές γυναίκες κρατούνται για μήνες ή για χρόνια χωρίς να τούς έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και οι δυνάμεις ασφαλείας συχνά τις ανακρίνουν για τις δραστηριότητες ανδρών συγγενών τους και όχι για εγκληματικές πράξεις στις οποίες εμπλέκονται οι ίδιες.
Οι καταγγελίες αυτές, οι οποίες περιλαμβάνονται στην έκθεση των 105 σελίδων της HRW, βασίζονται σε μαρτυρίες γυναικών και κοριτσιών κρατουμένων, μελών των οικογενειών τους, των δικηγόρων τους, γιατρών των φυλακών και σε νομικά έγγραφα και ενισχύουν την αξιοπιστία των καταγγελιών της σουνιτικής κοινότητας, στην οποία ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία των 4.200 γυναικών που κρατούνται στις εγκαταστάσεις των υπουργείων 'Αμυνας και Εσωτερικών.
Σύμφωνα με την HRW, ορισμένες κρατούμενες έχουν καταγγείλει ότι έχουν δεχτεί κλωτσιές, χαστούκια, χτυπήματα στα πέλματα, ότι έχουν υποστεί ηλεκτροσόκ ή ότι τις έχουν κρεμάσει ανάποδα, άλλες ότι έχουν δεχθεί απειλές για βιασμό στη διάρκεια της ανάκρισης από άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας και άλλες ότι τις έχουν βιάσει μπροστά στα παιδιά τους και σε συγγενείς τους.
"Οι δυνάμεις ασφαλείας ενεργούν σαν να επρόκειτο η κακομεταχείριση των γυναικών να καταστήσει ασφαλέστερη τη χώρα", επισημαίνει ο διευθυντής της HRW για τη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική Τζο Στορκ σε γραπτή δήλωσή του που συνοδεύει την έκθεση.
"Το θέμα αυτό έχει προκαλέσει οργή και έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις κοινότητες του Ιράκ και τις δυνάμεις ασφαλείας και όλοι οι Ιρακινοί πληρώνουν το τίμημα", τονίζει ο Στορκ.
Σύμφωνα με την αμερικανική μη κυβερνητική αυτή οργάνωση, από τις 27 γυναίκες με τις οποίες κατάφερε να έλθει σε επαφή, η μία περπατούσε με πατερίτσες γιατί είχε ξυλοκοπηθεί και υποστεί ηλεκτροσόκ επί εννέα ημέρες. Η γυναίκα αυτή εκτελέστηκε επτά μήνες αργότερα παρά την ιατρική έκθεση που επιβεβαίωνε τις καταγγελίες της ότι είχε υποστεί βασανιστήρια.
Εκπρόσωπος του υπουργείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ιράκ χαρακτήρισε "υπερβολικές" τις μαρτυρίες που επικαλείται η έκθεση, παραδέχθηκε ωστόσο ότι "υπάρχουν, σε περιορισμένο βαθμό, κάποιες παράνομες συμπεριφορές σε βάρος γυναικών κρατουμένων από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίες έχουν εντοπιστεί από επιτροπές του υπουργείου".
Σύμφωνα με τον ίδιο εκπρόσωπο, "οι επιτροπές αυτές έχουν συντάξει εκθέσεις τις οποίες έχουν υποβάλει στις αρμόδιες αρχές, ζητώντας την προσαγωγή στη δικαιοσύνη των υπευθύνων".
Η αποφυλάκιση γυναικών κρατουμένων ήταν το κύριο αίτημα των σουννιτών, οι οποίοι άρχισαν να διαδηλώνουν στα τέλη του 2012 κατά της ελεγχόμενης από τους σιίτες κυβέρνησης, την οποία κατηγορούν για περιθωριοποίηση της κοινότητάς τους.
Η HRW χαρακτηρίζει αδύναμη και διεφθαρμένη την ιρακινή δικαιοσύνη καθώς συχνά γυναίκες καταδικάζονται έχοντας εξαναγκαστεί να ομολογήσουν ενοχή, ενώ οι δικαστικές διαδικασίες δε διεξάγονται με βάση τα διεθνή πρότυπα.
Στις περιπτώσεις που οι γυναίκες αποφυλακίζονται, συχνά στιγματίζονται από τις ίδιες τις οικογένειές τους ή την κοινότητά τους που θεωρούν ότι προσέβαλαν την τιμή τους.
Πηγή
Σύμφωνα με την έκθεση, πολλές γυναίκες κρατούνται για μήνες ή για χρόνια χωρίς να τούς έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και οι δυνάμεις ασφαλείας συχνά τις ανακρίνουν για τις δραστηριότητες ανδρών συγγενών τους και όχι για εγκληματικές πράξεις στις οποίες εμπλέκονται οι ίδιες.
Οι καταγγελίες αυτές, οι οποίες περιλαμβάνονται στην έκθεση των 105 σελίδων της HRW, βασίζονται σε μαρτυρίες γυναικών και κοριτσιών κρατουμένων, μελών των οικογενειών τους, των δικηγόρων τους, γιατρών των φυλακών και σε νομικά έγγραφα και ενισχύουν την αξιοπιστία των καταγγελιών της σουνιτικής κοινότητας, στην οποία ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία των 4.200 γυναικών που κρατούνται στις εγκαταστάσεις των υπουργείων 'Αμυνας και Εσωτερικών.
Σύμφωνα με την HRW, ορισμένες κρατούμενες έχουν καταγγείλει ότι έχουν δεχτεί κλωτσιές, χαστούκια, χτυπήματα στα πέλματα, ότι έχουν υποστεί ηλεκτροσόκ ή ότι τις έχουν κρεμάσει ανάποδα, άλλες ότι έχουν δεχθεί απειλές για βιασμό στη διάρκεια της ανάκρισης από άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας και άλλες ότι τις έχουν βιάσει μπροστά στα παιδιά τους και σε συγγενείς τους.
"Οι δυνάμεις ασφαλείας ενεργούν σαν να επρόκειτο η κακομεταχείριση των γυναικών να καταστήσει ασφαλέστερη τη χώρα", επισημαίνει ο διευθυντής της HRW για τη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική Τζο Στορκ σε γραπτή δήλωσή του που συνοδεύει την έκθεση.
"Το θέμα αυτό έχει προκαλέσει οργή και έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις κοινότητες του Ιράκ και τις δυνάμεις ασφαλείας και όλοι οι Ιρακινοί πληρώνουν το τίμημα", τονίζει ο Στορκ.
Σύμφωνα με την αμερικανική μη κυβερνητική αυτή οργάνωση, από τις 27 γυναίκες με τις οποίες κατάφερε να έλθει σε επαφή, η μία περπατούσε με πατερίτσες γιατί είχε ξυλοκοπηθεί και υποστεί ηλεκτροσόκ επί εννέα ημέρες. Η γυναίκα αυτή εκτελέστηκε επτά μήνες αργότερα παρά την ιατρική έκθεση που επιβεβαίωνε τις καταγγελίες της ότι είχε υποστεί βασανιστήρια.
Εκπρόσωπος του υπουργείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ιράκ χαρακτήρισε "υπερβολικές" τις μαρτυρίες που επικαλείται η έκθεση, παραδέχθηκε ωστόσο ότι "υπάρχουν, σε περιορισμένο βαθμό, κάποιες παράνομες συμπεριφορές σε βάρος γυναικών κρατουμένων από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίες έχουν εντοπιστεί από επιτροπές του υπουργείου".
Σύμφωνα με τον ίδιο εκπρόσωπο, "οι επιτροπές αυτές έχουν συντάξει εκθέσεις τις οποίες έχουν υποβάλει στις αρμόδιες αρχές, ζητώντας την προσαγωγή στη δικαιοσύνη των υπευθύνων".
Η αποφυλάκιση γυναικών κρατουμένων ήταν το κύριο αίτημα των σουννιτών, οι οποίοι άρχισαν να διαδηλώνουν στα τέλη του 2012 κατά της ελεγχόμενης από τους σιίτες κυβέρνησης, την οποία κατηγορούν για περιθωριοποίηση της κοινότητάς τους.
Η HRW χαρακτηρίζει αδύναμη και διεφθαρμένη την ιρακινή δικαιοσύνη καθώς συχνά γυναίκες καταδικάζονται έχοντας εξαναγκαστεί να ομολογήσουν ενοχή, ενώ οι δικαστικές διαδικασίες δε διεξάγονται με βάση τα διεθνή πρότυπα.
Στις περιπτώσεις που οι γυναίκες αποφυλακίζονται, συχνά στιγματίζονται από τις ίδιες τις οικογένειές τους ή την κοινότητά τους που θεωρούν ότι προσέβαλαν την τιμή τους.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου