Αυτοί είναι οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΙΛΟΤΟΙ !!!

 Οι Πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας λειτουργούν σε συνθήκες για τις οποίες δεν είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος. Καλούνται να πάρουν στο δευτερόλεπτο αποφάσεις κρίσιμες για τους ίδιους και για την χώρα. Ο κίνδυνος, το ανύπαρκτο ωράριο, η μάχη με τον καιρό και οι κάθε λογής δυσκολίες δεν αποζημιώνονται! Η εικοσιτετράωρη επαγρύπνηση, οι περιορισμοί στην προσωπική ζωή, μα πάνω απ’ όλα ο κίνδυνος, είναι λίγες από τις φράσεις που μπορούν να περιγράψουν την καθημερινότητα ενός ιπτάμενου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Οι Έλληνες πιλότοι καθημερινά δοκιμάζουν τις αντοχές τους και αγγίζουν τα όριά τους σε συνθήκες που το παραμικρό λάθος είναι σε θέση να τους κοστίσει τη ζωή τους. Με τις εκπαιδευτικές πτήσεις και δραστηριότητες αποσκοπούν στη βελτίωση των επιχειρησιακών τους δυνατοτήτων και στο πεδίο μάχης, στις αερομαχίες του Αιγαίου, φροντίζουν να έχουν πάντα τον «εχθρό» μπροστά. Αυτό αποτελεί μεγάλη ικανοποίηση, αν και γνωρίζουν πως οι όροι μπορεί να αντιστραφούν ανά πάσα στιγμή και μπορεί κάποιες φορές να υπάρξουν και απώλειες στον "ακήρυχτο πόλεμο" του Αιγαίου.

Οι ιπτάμενοι, παραμένουν σε ετοιμότητα για απογείωση, για αναχαίτιση ύποπτων ιχνών, εκτελούν πραγματικές αναχαιτίσεις, εκτελούν αποστολές αεροπυρόσβεσης, διακομιδής ασθενών, διάσωσης ναυαγών κ.ά. Οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας δεν είναι "φυσιολογικοί" άνθρωποι. Το στρες της δουλειάς περνά στην ψυχολογία τους και όταν δεν είναι στην υπηρεσία τους, πρέπει να ασκούνται και να διαβάζουν.  Δεν υπάρχει διασκέδαση, δεν υπάρχουν ξενύχτια και τόσα άλλα πράγματα που θεωρούνται φυσιολογικά για έναν άνθρωπο.
Αν μάλιστα έχουν και οικογένεια, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα... Υπάρχουν πιλότοι που απουσιάζουν (τα πληρώματα μετασταθμεύουν σε άλλα αεροδρόμια για χρονικά διαστήματα από λίγες ημέρες έως και μήνες -περίπτωση CL και PZL- περίοδος αεροπυρόσβεσης) από την οικογένειά τους, έως και 15 ημέρες το μήνα! Υπάρχουν πιλότοι που κλαίνε για τα παιδιά τους, που μεγάλωσαν ουσιαστικά χωρίς πατέρα...

Οι αεροπόροι, τόσο των μαχητικών όσο και των μεταφορικών και πυροσβεστικών, δεν απογειώνονται για πτήση αναψυχής, αλλά για επιχειρησιακούς, υπηρεσιακούς και εκπαιδευτικούς λόγους. Φεύγουν το πρωί για τη μονάδα τους και δεν ξέρουν αν θα επιστρέψουν στο σπίτι και στην οικογένειά τους το βράδυ!
 
Δεκάδες χειριστές της Πολεμικής Αεροπορίας άφησαν πίσω τους οικογένειες και παιδιά. Ποτέ δεν αντέδρασαν στις βλάβες που προήλθαν στο «κόκπιτ» του μαχητικού από μία απότομη κίνηση, στην καταπόνηση αυχένα και σπονδυλικής στήλης, στα κάρβουνα που τρυπώνουν από τους αεραγωγούς των «Καναντέρ» την ώρα της κατάσβεσης και τους καίουν τις φόρμες, στις νυχτερινές πτήσεις και τις υπηρεσίες αργιών χωρίς αμοιβή.
 
Σφίγγουν τα δόντια και συνεχίζουν χωρίς αναστολές, να κάνουν αυτό για το οποίο εκπαιδεύτηκαν...
...και όοολα αυτά για μιά χούφτα ευρώ!!!

Πηγή