Γράφει συγκεκριμένα:
Ενώ οι παρελάσεις, στρατιωτικές και μαθητικές είναι σε εξέλιξη, ακούστηκε πάλι, άλλη μία φωνή, κοντά σ' εκείνες που είχαν ακουστεί στο παρελθόν, για κατάργησή τους, με το αιτιολογικό ότι αυτές «είναι κατάλοιπα της δικτατορίας του Μεταξά».
Η νέα φωνή που ακούστηκε είναι από την διαπρεπή ιστορικό και βουλευτή Μαρία Ρεπούση, καθηγήτρια κάποιου ( δεν ενθυμούμαι) Πανεπιστημίου.
Είναι γνωστή για τις περισπούδαστες απόψεις της, για τον «συνωστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης», για την προκλητική άρνηση της «Γενοκτονίας των Ποντίων» ταυτιζόμενη με τους τσέτες του Κεμάλ! Ιδού τι είπε στο ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ FM 99,5, η Μαρία Ρεπούση:
«Αν περάσουμε στο άλλο σκέλος που είναι οι μαθητικές παρελάσεις, ξέρετε ότι υπάρχει ο προβληματισμός εδώ και πολλά χρόνια για το κατά πόσον πρέπει τα παιδιά να παρελαύνουν ή όχι στις εθνικές επετείους ή να αρκούνται σε γιορτές στο σχολείο τους για να θυμούνται τις επετείους της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου. Γνωρίζετε ότι είναι ένας θεσμός που προέρχεται από τον Ιωάννη Μεταξά και δεν υπάρχει σε άλλες χώρες – τουλάχιστον στις άλλες χώρες της ΕΕ και πρέπει να τα σκεφθούμε όλα μαζί: Τον τρόπο που δοξάζουμε και θυμόμαστε το παρελθόν μας»
Εγώ, ο μη ιστορικός, όπως και ο καθένας που ενοχλείται από τις περίεργες πανεπιστημιακές της απόψεις, βάλθηκα να διαφωτίσω την Μαρία Ρεπούση και να της αποδείξω, πως είναι «ανιστόρητη ιστορικός!» Γιατί οι μαθητικές παρελάσεις που θέλει να τις συκοφαντήσει και να τις αποδίδει στο Μεταξά, ήταν δημιουργήματα των εποχών Τρικούπη όπως και οι λαμπαδηφορίες που καθιερώθηκαν μετά υποχρεωτικές από τον Βενιζέλο.
Οι σχολικές παρελάσεις καθιερώθηκαν για πρώτη φορά το 1837 όταν έγινε υποχρεωτική η γυμναστική στα σχολεία. Υποχρεωτικές έγιναν από τον Χαρίλαο Τρικούπη και τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, τόσο για τους φοιτητές όσο και για τους μαθητές, που άδοντες μετέβαιναν εν παρατάξει με τους καθηγητές τους και στεφάνωναν τους ανδριάντες των ηρώων του Έθνους.
Ο Μέγας Ελευθέριος Βενιζέλος καθιερώνει τις μαθητικές λαμπαδηδρομίες τις νυχτερινές ώρες με τους μαθητές και φοιτητές να ψάλλουν θούρια στους δρόμους των πόλεων και των χωριών. Οι παρελάσεις είχαν το νόημα «της απόδοσης τιμής στους νεκρούς ήρωες της πατρίδος, με παρέλαση ενώπιον της σημαίας του Έθνους και των εκπροσώπων της Πολιτείας».
Ιδού μία εφημερίδα του 1900, είναι το «Εμπρός», που γράφει στην πρώτη του σελίδα « ο πανηγυρικός εορτασμός της εθνικής εορτής, η ενθουσιώδης παρέλασις των μαθητών των σχολείων, ο πανηγυρικός λόγος του πρυτάνεως Σπυρίδωνος Λάμπρου». Η εφημερίδα γράφει επίσης ότι οι μαθητές κατά τετράδες παρήλασαν στους δρόμους της Αθήνας σκορπώντας τον ενθουσιασμό στους συγκεντρωμένους που τους παρακολουθούσαν.
Τραγουδούσαν τότε τον Ύμνο της Ελλάδος: « Όσο ζεί ο κόσμος όλος, άλλο τόσο θε να ζει, τόνομα σου ώ Ελλάς μου, και η Δόξα σου μαζί». Και το άλλο: « Σκέπασε μάνα σκέπασε, γαλανομάτα κόρη, καθώς εσκέπασες κι εμάς και τ' άλλα τα παιδιά σου...»
Και ενώπιον του υπουργού Παιδείας Σιμόπουλου και «υπο τας οδηγίας του ακάματου Ευταξίου παραστάθηκε το απολαυστικότερων και συγκινητικότερων θεαμάτων, των περί τας επτά χιλιάδας Ελληνοπαίδων, παρελαύνοντες, μέλποντες πατριωτικάς ωδάς και περιπατούντες εν αρρενωπώ βαδίσματι δια των κεντρικοτέρων οδών των Αθηνών...»
Ισως η κ. Ρεπούση να θέλει... «επιστημονική απόδειξη των παρελάσεων»... και να μην αρκείται σ' αυτήν την απόδειξη... Εμείς επιμένουμε: Παρέλαση έκαναν και όχι περίπατο... Από τότε έκαναν παρελάσεις και όχι από το 1936 επί Μεταξά...
Τότε, το 1898, παρήλαυναν και συντεχνίες, όπως των Οικοδόμων, των υποδηματοποιών, των παπλωματάδων, των ραπτών, των τραπεζοκόμων, των τυπογράφων κ.ά. Μάλιστα αναφέρεται και ένα επεισόδιο μεταξύ ραπτάδων και παπλωματάδων για το ποιός εκ των δύο, θα προηγηθεί στην παρέλαση...Από το akontogiannidis@yahoo.gr
Ποιός είναι
Ο δημοσιογράφος Τάσος Κοντογιαννίδης σπούδασε στην Πάντειο και τη Νομική και παρακολούθησε σεμινάρια δημοσιογραφίας στην Αθήνα και στις ΗΠΑ. Τιμήθηκε με έπαινο από την Ακαδημία Αθηνών και με βραβεία από την «Εστία» Νέας Σμύρνης και τη Γερμανική Ραδιοφωνία «Ντόιτσε Βέλε», για διάφορες εργασίες του. Εργάσθηκε ως ρεπόρτερ (ελεύθερο, δικαστικό και πολιτικό) σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς, στον τηλεοπτικό σταθμό «Mega Channel» και ως ανταποκριτής σε μεγάλες εφημερίδες της επαρχίας και Ελληνικές στη Νέα Υόρκη. Έχει γράψει άλλα έξι ιστορικά και πολιτικά βιβλία. Ένα από αυτά, «Το έγκλημα στου Χαροκόπου», έγινε Best Seller.
http://www.iefimerida.gr/node/148413#ixzz2wzEAoFa7
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου