Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Σεργκέι Λαβρόφ, εξέφρασε την ελπίδα, ότι η κυβέρνηση του Κιέβου θα ξεκινήσει σύντομα συνομιλίες με τους Ρωσόφωνους του ανατολικού τμήματος της χώρας… Ο Λαβρόφ διατύπωσε τη βεβαιότητά του, ότι οι συνομιλίες δεν θα μπλοκαριστούν εξαιτίας του γεγονότος ότι η μια πλευρά ουσιαστικά δεν αναγνωρίζει την άλλη.
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Οι δηλώσεις του Ρώσου υπουργού πιο πολύ μοιάζουν βέβαια με έκφραση των επιθυμιών της ρωσικής πλευράς, παρά για εφικτή επικείμενη εξέλιξη. Η Ρωσία βρίσκεται σε πραγματικά δύσκολη θέση, αφού το διπλωματικό κόστος συσσωρεύεται, δεν επιθυμεί να εμπλέξει στρατεύματά της για να βοηθήσει τους Ρωσόφωνους, το οποίο όμως είναι προϋπόθεση αναστροφής των κερδών των τελευταίων ημερών του ουκρανικού στρατού.
Όσο όμως οι Ουκρανοί ανακαταλαμβάνουν τα εδάφη που ήλεγχαν οι Ρωσόφωνοι, δεν έχουν κίνητρο να κάτσουν στο τραπέζι των συνομιλιών με αυτούς που αποκαλούν «τρομοκράτες». Είναι προφανές, ότι για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να υπάρξει συντονισμένη παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στην πλευρά των Ουκρανών και των Ρώσων στην πλευρά των συμπατριωτών – ομογενών τους.
Προς το παρόν όμως τουλάχιστον, όπως δείχνει η εμπειρία της συγκεκριμένης σύγκρουσης, όταν μια πλευρά κάνει υποχώρηση, αυτή «διαβάζεται» από την άλλη πλευρά ως αδυναμία. Το αδιέξοδο μπορεί να εισέλθει στον δρόμο της επίλυσης, μόνο εάν οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας συνεννοηθούν, πετύχουν δηλαδή τη δική του «εκεχειρία»…
Κι αυτό, ώστε στη συνέχεια να διευθετήσουν με εκατέρωθεν υποχωρήσεις το ζήτημα της Ουκρανίας, ενώ αμέσως μετά να ξεκινήσουν μια προσπάθεια να αποκαταστήσουν σταδιακά τις διμερείς σχέσεις στα επιμέρους μέτωπα και να βρουν τρόπο συμβίωσης. Η σύγκρουση της Μόσχας με την Ουάσιγκτον έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα ολόκληρη σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς και η αφροσύνη των ηγεσιών, οδηγεί συνήθως σε μεγάλες περιπέτειες…
Αυτό είναι βέβαια εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί. Το μίσος πλέον ξεχειλίζει και για να αναχαιτιστεί αρχικά, χρειάζονται ηγεσίες με μεγάλες αρετές, που να είναι σε θέση να συνδυάσουν τη στρατηγική αναγκαιότητα με τη στοιχειώδη αποτροπή μαζικής παραβίασης των στοιχειωδών κανόνων του ανθρωπισμού.
Διότι τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Γάζα, το αίμα αθώων που χύνεται τόσο μαζικά, γυρίζει ηθικά την ανθρωπότητα στον Μεσαίωνα και η απουσία πολιτικής ηγεσίας με ανάστημα και ειδικό βάρος σε πλανητικό επίπεδο, το μόνο που εξασφαλίζουν είναι περισσότερο αίμα και καταστροφή, που θα τους πλήξει ΟΛΟΥΣ…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου