Τί συμβαίνει καὶ ἡ Παναγία ἡ καθολικὴ στὴν Κρεμαστή τῆς Ρόδου δίνει πάλι "σημεῖα συναγερμου" ὅπως το1914 καὶ το1939-1940;

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
Ἐδῶ καὶ λίγη ὥρα χτυπᾶνε χαρμόσυνα οἱ καμπάνες στὴν Κρεμαστή, καθὼς πολλοὶ πιστοὶ ἔγιναν μάρτυρες στὸ καντήλι τῆς Παναγίας ποὺ κουνιέται συνεχῶς μπροστὰ ἀπὸ τὴν Εἰκόνα τῆς Μεγαλόχαρης καὶ ἐμφανίστηκε ἡ σκιὰ τῆς Παναγίας σύμφωνα μὲ πληροφορίες τοῦ Rodosreport ἀπὸ μαρτυρίες πιστῶν!
Αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἡ Παναγία ἡ Καθολικὴ στὴν Κρεμαστὴ ἑορτάζει καὶ καθημερινὰ πλῆθος κόσμου βρίσκεται ἐκεῖ γιὰ νὰ προσκυνήσει τὴ Χάρη Της. Οἱ καμπάνες χτυποῦν χαρμόσυνα καὶ ὁ ἐφημέριος του ναοῦ ἔκανε παράκληση. Πρόκειται γιὰ θαῦμα; Στὰ θαύματα δὲ χωράει λογική! Ἀφορᾶ τὴν πίστη τοῦ καθενός! Ὁ κόσμος ἐκεῖ εἶναι συγκλονισμένος καὶ ὅσο περνάει ἡ ὥρα πλῆθος πιστῶν συρρέει στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας στὴν Κρεμαστὴ γιὰ νὰ προσκυνήσουν. (romfea.gr/index.php Πέμπτη, 21 Αὐγούστου 2014)
Ποιὰ εἶναι ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ ἡ Καθολική;
Κοντὰ στὸ Φιλέρημο στὰ ἐρείπια τῆς ἀρχαίας Ἰαλυσοῦ εἶναι κτισμένη ἡ γραφικὴ κωμόπολη Κρεμαστῆ, τῆς ὁποίας ὁ καθεδρικὸς ναὸς τιμᾶται τὸ ὄνομα τῆς Παναγιᾶς τῆς Καθολικῆς. Εἶναι κτισμένος στὰ θεμέλια ἀρχαίας βυζαντινῆς ἐκκλησίας, ὅπως μαρτυροῦν τὰ....
δύο κιονόκρανα καὶ ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴν ἐπιγραφή, ποὺ φέρει ἀπάνω στὴ θύρα τοῦ νάρθηκα, ἀνακαινίστηκε τὸ 1839 μ.Χ.
Ὅταν γίνεται ἡ πανήγυρη τῆς Παναγίας τῆς Καθολικῆς, στὸ χορὸ πάνω ἀκούει κανεὶς πολλὲς φορὲς ὡραία δίστιχα, ποὺ μερικὰ ἀναφέρονται στὴ Μεγαλόχαρη.

Ὢ Παναγιὰ Καθολική, μὲ τὰ 'κατό καντήλια,
Φύλαε τὴν ἀγάπη μου, νὰ σοῦ τὰ κάμω χίλια.

Ὢ Παναγιὰ Καθολική, μὲ τὰ' ἀσημένιο χέρι,
Ἐφέτος ἤρτα μοναχός, τοῦ χρόνου μὲ τὸ ταίρι.

Ὢ Παναγιὰ Καθολικὴ καὶ Παναγιὰ Λεοῦσα
Τὴν κόρη, ὅπου ἀγαπῶ, νὰ μοῦ τὴν εὐλογοῦσαν. ὀρθόδοξος συναξαριστὴς

Ἑορτάζει στὶς 23 Αὐγούστου ἑκάστου ἔτους. H ΠΑΝΑΓΙΑ σὲ λίγες μέρες στὰ Ἐννιάμερά ΤΗΣ  ἑορτάζει. Μήπως θέλει νὰ μᾶς πεῖ κάτι σὰν αὐτὰ ποὺ καταγράφηκαν στὶς παραμονὲς τοῦ Α΄ καὶ τοῦ Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου; Ὀφείλουμε νὰ εὐχαριστήσουμε τὴν Ροδιακὴ γιατί μᾶς δίνει τὶς πηγὲς ὡραίων καὶ ἱστορικῶν χρονικῶν ἀπὸ τὴν ΠΑΝΑΓΙΑ τὴν Καθολικὴ δὴλ τὴν Παναγία ποὺ ἡ ΧΑΡΗ ΤΗΣ εἶναι οἰκουμενική. Ὅταν ἡ Ρόδος ἦταν ὑποταγμένη στὸ φασιστικὸ Ἰταλικὸ καθεστώς. ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΕΚΕΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ 1937-1940 Ἡ Πίστη γονάτισε τὸν Τζέζαρε Ντὲ Βέκκι
Ἕνα καὶ μόνο γεγονὸς ὁ πανίσχυρος, σκληρὸς καὶ τυραννικὸς Τζέζαρε Μαρία Ντὲ Βέκκι κόμης ντὶ Βὰλ Τζισμόν, ἔπρεπε νὰ τὸ ζήσει, τώρα στὸ τέλος τοῦ Μεσοπολέμου• νὰ γευτεῖ ἕνα πικρὸ ποτήρι. Νὰ νιώσει ὅ,τι κι ἂν ἔκανε, τὸ τριετὲς χρονικὸ διάστημα τῆς παραμονῆς του, ὅ,τι φοβέρες κι ἂν μετῆλθε, γιὰ νὰ γονατίσει τὸν ἥσυχο οἰκογενειάρχη, γιὰ τὸ λαὸ τῶν νησιῶν τῆς Δωδεκανήσου ἦταν ἕνας ἀντίπαλος, ποὺ βρισκόταν ἀπέναντι καὶ οὐδέποτε οἱ δρόμοι τους θὰ συναντιοῦνταν. 
Ἀντιλαμβάνεται ὅτι μεγάλος ἀντίπαλός του εἶναι αὐτὸ ποὺ βρίσκεται στὴν ψυχὴ αὐτοῦ του ἁπλοῦ ἀνθρώπου, ἡ Πίστη. Ἡ Πίστη σὲ κάθε ἰδανικό, σὲ κάθε ἰδέα. Καὶ «γεύεται», ἢ μᾶλλον ἀντιλαμβάνεται τί ρίζες ἔχει στὴν καρδιὰ τοῦ ὁ κάθε ἕνας Ὀρθόδοξος ὑπήκοός του, αὐτὸ ποὺ τόσα χρόνια οἱ προκάτοχοί του Ντὲ Μποσδάρι καὶ Μάριο Λάγκο, προσπάθησαν νὰ τοῦ ἀποσπάσουν. Τὴ θρησκεία. Ἃς μὴ ξεχνᾶμε ὅτι τὰ δεινὰ γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικά του τόπου, ἄρχισαν ἐπὶ Μποσδάρι. 
Συγκλονίζεται ἡ Ρόδος ὅταν ἡ Παναγιὰ ἡ Καθολικὴ στὴν Κρεμαστὴ ἄρχισε νὰ δακρύζει. Γενικὸς ξεσηκωμός. Ὅλη ἡ Ρόδος στὸ πόδι, στὸ ἄκουσμα ὅτι ἡ Μάνα ἡ Παναγιά μας, ἡ ἀληθινή, ἡ ἀειπάρθενη, ἡ ἀμόλυντη, ἡ ἐμψυχώτρια, ἡ πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, ἡ ὁδηγήτρα, τὸ τεῖχος τὸ ἀπόρθητο, κλαίει!.. Ναί, κλαίει, καὶ τὰ δάκρυα εἶναι ἐμφανῆ. Οἱ παλαιότεροι, καὶ εἰδικὰ οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ, θυμοῦνται ὅτι ἡ Παναγία δάκρυζε καὶ μάλιστα γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα, λίγο πρὶν τὴν ἔναρξη τοῦ Παγκοσμίου Πολέμου, τὸ 1914. Τώρα δακρύζει μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τίποτα δὲν συγκρατεῖ τοὺς πιστούς. Ὅλοι ἡ δρόμοι ὁδηγοῦν στὴν Κρεμαστή, εἴτε μὲ κοριέρες, μὲ ποδήλατά-τα ἰδιωτικὰ αὐτοκίνητα ἀπαγορεύονται λόγω τῆς καταστάσεως-ἀλλὰ περισσότερο μὲ τὰ πόδια. Πρέπει νὰ προσκυνήσουν γιατί, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση ἡ Παναγιὰ ἡ Καθολικὴ κλαίει ὅταν πρόκειται νὰ συμβεῖ κακὸ τοπικὸ ἢ γενικό. Ὁ χρονικογράφος τὸ σημειώνει ὅτι «ἡ εἰκὼν κλαίει ὁσάκις ἐπικρέμαται, εἴτε τοπικὸν εἴτε γενικὸν κακόν».

Ἐπεμβαίνει ἡ Διοίκηση
Ἡ κοσμοσυρροὴ ἐκπλήσσει τοὺς πάντες. Γονυπετεῖς οἱ πιστοί, ἐπικαλοῦνται τὴ Χάρη τῆς πονολύτρας Θεοτόκου, δημιουργεῖται τὸ ἀδιαχώρητο καὶ ὑπάρχει πλέον πρόβλημα τάξεως, ἐπεμβαίνουν οἱ ὑπηρεσίες τῆς Διοικήσεως, γιατί ἄρχισαν νὰ δίδονται ἀπὸ τοὺς προσκυνητὲς διάφορες ἑρμηνεῖες. Ἀφήνουμε τὸ χρονικογράφο τῆς ἐποχῆς νὰ μᾶς δώσει τὴν εἰκόνα: «ἐπειδὴ προέκυψεν ζήτημα τάξεως, αι Ἀρχαὶ τῆς Ρόδου δὲν ἠδιαφόρησαν. 
Ἀντιπρόσωποι τῆς Γενικῆς Διοικήσεως μετέβησαν ἐπὶ τόπου καί, ἀφοῦ διεπίστωσαν τὸ φαινόμενον, ἀνέθεσαν εἰς εἰδικοὺς νὰ ἐξακριβώσουν, μήπως ἐπρόκειτο περὶ τεχνάσματος καλογήρων ἢ ἄλλων πρὸς ἀργυρολογίαν (σ.σ. ἐξήγηση: μάζεμα χρημάτων). Χημικὸς ἐξήτασε τὸ ξύλον, ἔφ? οὐ ἡ εἰκών, δοκιμαστικαὶ ἐντομαὶ καὶ ἀποξέσεις ἐγένοντο εἰς τὸ ὄπισθεν μέρος της, ἠρευνήθη προσεκτικῶς ὁ τοῖχος, ὅπου ἦτο ἀνηρτημένη• δὲν εὑρέθη, ὅμως, τίποτε τὸ δικαιολογοῦν τὸ φαινόμενον. Ἐν τέλει, ἡ εἰκὼν ἀνηρτήθη καὶ πάλιν εἰς τὴν θέσιν της καὶ ἤρχισε νὰ δακρύζη, ὅπως πρίν. Οἱ εὐλαβεῖς Ρόδιοι συρρέουν εἰς τὸν ναὸν τῆς Κρεμαστιανῆς καὶ προσεύχονται πρὸ τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος των». 
Τὸ γεγονὸς αὐτό, μᾶς τὸ ἐπιβεβαίωσε, ἐπίσης ἕνα μικρὸ παιδὶ τότε, μόλις πρὶν τέσσερις μέρες, γιατί ἦταν αὐτόπτης μάρτυρας• σήμερα, θυμᾶται, ὅτι διέμενε στὰ κελιὰ τῆς ἐκκλησιᾶς μὲ τὴ γιαγιά του, ὡς τάμα, ζητώντας τὴ βοήθεια τῆς Κυρίας τῶν Οὐρανῶν λόγω προφυματιώσεως καὶ μᾶς πρόσθεσε ὅτι στὴ Χάρη της, τότε, λίγες μέρες πρὶν στὴ γιορτή της, ἔγινε θαῦμα• μιὰ μικρὴ κόρη τυφλή, μόλις ἄγγιξε τὴν εἰκόνα τῆς Πανάχραντης, εἶδε τὸ φῶς της!.. 
Τὰ παραπάνω διαδραματίζονται τὸν Σεπτέμβριο καὶ Ὀκτώβριο 1939, δηλαδὴ λίγες μέρες μετὰ τὴν εἰσβολὴ τῆς χιτλερικῆς Γερμανίας στὴν Πολωνία, τὴν 1η Σεπτεμβρίου 1939 καὶ τὴν ἔναρξη τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρέπει νὰ ἀναφέρουμε ὅτι τὸ γεγονὸς καταγράφεται στὶς στῆλες τῶν ἀθηναϊκῶν ἐφημερίδων-ἐμεῖς τὶς ἀντλήσαμε ἀπὸ τὴν «Πρωία»-καὶ στὶς παροικιακές των Ἀθηνῶν καὶ τῆς Ἀλεξάνδρειας-ἡ «Δωδεκανησιακὴ Αὐγὴ» τὴ δημοσιεύει στὴν πρώτη της σελίδα στὶς 15 Νοεμβρίου 1939. http://www.rodiaki.gr/ Ἡμερομηνία 2013-08-15 
Ἃς θυμηθοῦμε τί ἔγινε πέρσι τοῦ  Ἁγίου Δημητρίου 26-10-2013 στὴν ἴδια περιοχὴ τῆς Ἰαλυσοῦ Ρόδου. Δάκρυζε ὁ Ταξιάρχης ὁ Πανορμίτης στὸ Παλαιὸ Κοιμητήριο τῆς Ἰαλυσοῦ (δες ΕΔΩ).  
Ἃς παρακαλέσουμε τὴν ΠΑΝΑΓΙΑ μᾶς στὶς μπόρες τῶν καιρῶν νὰ σταθεῖ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ τοῦ Ἔθνους καὶ εἰδικὰ στὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου καὶ νὰ μᾶς βγάλει κάποια στιγμὴ  σὲ ΛΙΑΚΑΔΑ ΘΕΪΚΗ.

Πηγή