Η Κύπρος ενεργειακός «κόμβος», Ελλάδα ο «καταλύτης»

Η Κύπρος αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για πολλά από δεινά που υφίσταται σήμερα η ΕΕ. Πέραν της Γερμανίας και μερικών άλλων εξαιρέσεων, η οικονομία των χωρών της ΕΕ βρίσκεται σε ιστορικό σημείο ύφεσης. Ενεργειακά η ΕΕ εξαρτάται από τη Ρωσία, η οποία παρέχει τα 1/3 των αναγκών της Ένωσης σε φυσικό αέριο. Και οι λοιποί προμηθευτές βρίσκονται επίσης εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.

Του Roudi Baroudi, «The Cyprus solution – How European–Mediterranean energy collaboration can solve problems all around»
ΠΗΓΗ: http://www.executive-magazine.com/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας

Η πρόσφατη σύγκρουση στην Ουκρανία απλώς αποκάλυψε την ενδεχόμενη επικινδυνότητα της κατάστασης αυτής. Αν και η Ρωσία δεν θα βλάψει τα συμφέροντά της κλείνοντας τη στρόφιγγα στον καλύτερο της πελάτη, οι αγωγοί μεταφοράς του φυσικού αερίου διασχίζουν το έδαφος πολλών άλλων χωρών που μπορούν να το πράξουν.

Ευτυχώς, οι νεότερες έρευνες απέδειξαν ότι στον βυθό της Ανατολικής Μεσογείου υπάρχουν αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που μπορούν να αναζωογονήσουν την ευρωπαϊκή οικονομά στις δεκαετίες που έρχονται. Η Κύπρος το Ισραήλ ο Λίβανος και η Παλαιστίνη μοιράζονται τα αποθέματα αυτά.

Το Ισραήλ είναι μέχρι στιγμής, η μόνη χώρα που έχει αρχίσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του, αλλά και η Κύπρος θα ακολουθήσει σύντομα. Ο Λίβανος καθυστερεί λόγω εσωτερικής αστάθειας ενώ η Παλαιστίνη μπορεί να ακολουθήσει μετά την επίτευξη κάποιας συμφωνίας με το Ισραήλ. Νεώτερες έρευνες έδειξαν δε ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι ο καταλύτης στην Ανατολική Μεσόγειο, μεγιστοποιώντας τη δυνατότητα της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου να συμβάλει στην ευρωπαϊκή αναγέννηση με φτηνή και ασφαλή ενέργεια.


Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η αξία του θησαυρού. Η Κύπρος υπολογίζεται ότι θα καλύπτει το 20% των ευρωπαϊκών αναγκών με φτηνή και ασφαλή ενέργεια. Μαζί με το Ισραήλ και τον Λίβανο το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 30% ενώ αν προστεθεί και η Ελλάδα θα φτάσει το 2020 το 40%, ενώ με την ένταξη στο παιχνίδι της εκμετάλλευσης και άλλων εταιρειών θα υπάρξει και πτώση των τιμών.

Για όλες αυτές τις χώρες τα αποθέματα υδρογονανθράκων συνεπάγονται αύξηση του εθνικού τους εισοδήματος, δυνατότητα επένδυσης σε οικονομικές και κοινωνικές υποδομές, αλλά επίσης, ειρήνη και σταθερότητα. Για δε τους καταναλωτές σημαίνει οικονομική αναζωογόνηση, χωρίς περιβαλλοντικούς κινδύνους.

Για την ΕΕ συνολικά μπορεί να σημαίνει όμως πολύ περισσότερα, όπως την αναστήλωση της πίστης στο ευρωπαϊκό ιδεώδες, την αύξηση του ευρωπαϊκού εγχώριου προϊόντος και την άμβλυνση της διαμάχης, μεταξύ κρατών μελών του ευρωπαϊκού Βορρά με αυτά του ευρωπαϊκού Νότου, η οποία είναι προϊόν της οικονομικής κρίσης. Θα μπορούσε επίσης να μετατρέψει το νότιο σκέλος της ΕΕ, από περιοχή αστάθειας και συρροής προσφύγων σε περιοχή ευκαιριών και συνεργασιών.

Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να επιτευχθούν αν δεν αρθούν πρώτα ορισμένα εμπόδια. Το βασικό πολιτικό πρόβλημα είναι αυτό των σχέσεων του Ισραήλ με τους Άραβες γείτονές του, ώστε η άμεση συνεννόηση των δύο πλευρών να καθίσταται σχεδόν αδύνατη για την ώρα. Το κύριο τεχνικό πρόβλημα, από την άλλη είναι η διοχέτευση των υδρογονανθράκων στις αγορές της Ευρώπης αλλά και της Ανατολικής Αφρικής και της Νότιας Ασίας.

Αυτά τα προβλήματα μπορεί να τα λύσει η Κύπρος. Οι καλές της σχέσεις με το Ισραήλ και τις αραβικές χώρες, αλλά και η γεωγραφική της θέση, την καθιστούν ιδανικό υποψήφιο ενεργειακό κόμβο. Αν υπάρξουν οι αναγκαίες επενδύσεις η Κύπρος θα συγκεντρώνει το φυσικό αέριο όλης της Αν. Μεσογείου, το οποίο και θα διοχετεύει, υπό ιδανικές συνθήκες, μέσω του Ιονίου Πελάγους. Γιατί του Ιονίου; Γιατί εκεί βρίσκονται τα κύρια ελληνικά αποθέματα [σ.σ. DP: εδώ είναι φανερά, ελλιπώς πληροφορημένος ο σχολιαστής]. Έτσι, διασχίζοντας ο αγωγός τα πεδία άντλησης θα μεταφέρει άμεσα τα αποθέματα στην Ευρώπη.

Ο αγωγός αυτός μπορεί να είναι και ο «αγωγός της ειρήνης», κυρίως διότι θα υποχρεώσει Ισραήλ και Άραβες να δουν ο ένας τον άλλο ως έμμεσο έστω, επιχειρηματικό εταίρο και όχι ως θανάσιμο εχθρό. Για την ΕΕ θα είναι δε ο «αγωγός της ευημερίας», αφού θα μειώσει το ενεργειακό κόστος και θα επιτρέψει την ευρωπαϊκή οικονομική ανάκαμψη.

Οι λοιπές πιθανές αγορές βρίσκονται μακριά και άρα ο ενεργειακός κόμβος, η Κύπρος, θα πρέπει να αποκτήσει έναν σταθμό υγροποίησης φυσικού αερίου, ώστε αυτό να μπορεί να μεταφερθεί στην Αφρική και την Ασία. Και όσο πιο πολλοί οι πελάτες και τα κέρδη, τόσο μικρότερος και ο κίνδυνος σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Αράβων.

Η Κύπρος, λόγω γεωγραφικής θέσης και διπλωματικής δικτύωσης, είναι ο ιδανικός κόμβος. Ως μέλος επίσης της ΕΕ υπόκειται στην αυστηρή ευρωπαϊκή νομοθεσία για το περιβάλλον αντίθετα με τη Ρωσία, ή με άλλες χώρες παραγωγούς της κεντρικής Ασίας. Άρα με τον τρόπο αυτό δεν θα υπάρχουν πια δικαιώματα διέλευσης, αλλά ούτε ανησυχία για το περιβάλλον.

Σπάνια ένα σχέδιο θα μπορούσε να ωφελήσει τόσους πολλούς ταυτόχρονα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να το επεξεργαστεί και να το ενισχύσει με ευρωπαϊκά κεφάλαια, αλλά αν χρειαστεί, να αναζητήσει και άλλες πηγές χρηματοδότησης, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, ή πολυεθνικές εταιρείες πετρελαιοειδών και κάθε άλλη διαθέσιμη πηγή.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δείξει, τελευταία, ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, αλλά και για την Κύπρο, λόγω του ενεργειακού προβλήματος που αντιμετωπίζει η ΕΕ. Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν και επίτροπος Ενέργειας Γκίντερ Έτινγκερ έδωσε πρόσφατα το στίγμα. Η Κύπρος οπωσδήποτε θα καταστεί ένα είδος ενεργειακού κόμβου, ούτως ή άλλως, ανεξάρτητα από το τι θα πράξει η ΕΕ.

Δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο, η Halliburton και η Schlumberger, ήδη έχουν επιλέξει την Κύπρο, για να εγκαταστήσουν τις περιφερειακές τους διευθύνεις. Το γεγονός αυτό λέει πολλά από μόνο του.

Αν ο ιδιωτικός τομέας αποκτήσει, πάντως, το προβάδισμα, η Κύπρος ως ενεργειακός κόμβος θα εξυπηρετήσει ιδιωτικά συμφέροντα. Αντίθετα, αν οι Βρυξέλλες κάνουν τα σωστά βήματα, το όλο σχέδιο θα έχει πολλαπλά οφέλη για την ΕΕ και όλους τους Ευρωπαίους πολίτες.

Πηγή