Στις 6 Δεκεμβρίου ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, μαζί με εννέα υπουργούς, επισκέφτηκε τον Έλληνα ομόλογό του Αντώνη Σαμαρά στην Αθήνα, με τους ηγέτες των δύο παραδοσιακά ανταγωνιστικών δυνάμεων στο Αιγαίο να μην ασχολούνται, σε βάθος, με τις σημαντικές διαφορές και απλώς να εκφράζουν την ελπίδα για στενότερες σχέσεις.
Ο Νταβούτογλου μάλιστα υποστήριξε το ελληνικό αίτημα για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.
Ουδείς όμως ενδιαφέρεται αν η Τουρκία υποστηρίζει ή όχι την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Ο Σαμαράς, από την πλευρά του, είπε πως υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, αν η Τουρκία πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Πολύ χαριτωμένη κίνηση επίσης, με εξαίρεση ότι η Ελλάδα επαναλαμβάνει το ίδιο και η Τουρκία προσπαθεί να πληρώσει τις προϋποθέσεις, από το 1987.
Αμφότεροι οι ηγέτες εξέφρασαν την ελπίδα ότι οι συνομιλίες για την επανένωση της Κύπρου θα επαναληφθούν σύντομα, γνωρίζοντας προφανώς πως και ξαναρχίσουν, σύντομα και πάλι, θα διακοπούν. Έχει στην πραγματικότητα ξεχαστεί πόσοι γύροι συνομιλιών έχουν διεξαχθεί από το 1974, όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, με αφορμή το ελληνικό πραξικόπημα.
Από την πλευρά του ο Νταβούτογλου είπε πως είναι σημαντικό «οι καρδιές μας και ο νους μας να συναντηθούν». Όμως, πέραν από την «πνευματική επαφή» νοών και καρδιών, υπάρχει η πραγματικότητα. Η Τουρκία απείλησε να στείλει το ναυτικό της στην Αν. Μεσόγειο, αν η Κύπρος προχωρήσει στα κοινά σχέδια εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Οι τρεις μεσογειακοί γείτονες αγνόησαν την τουρκική απειλή και προχώρησαν.
Ευχαριστημένος με τη νέα, αλλά ψευδή, βελτίωση των σχέσεων με την Ελλάδα, ο Νταβούτογλου, προσκάλεσε και την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι, τον αρμόδιο για τις ενταξιακές επαφές επίτροπο Γιοχάνες Χαν και τον επίτροπο για τη διαχείριση κρίσεων και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας Χρήστο Στυλιανίδη. Ακολούθησαν τα γνωστά χαμόγελα και οι φιλοφρονήσεις.
Μετά τις συνομιλίες η Τουρκία κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να δείξει τις καλές της προθέσεις, έναντι της Τουρκίας, προσκαλώντας τους Τούρκους ηγέτες στα διάφορα ευρωπαϊκά Φόρα.
«Η ΕΕ πρέπει να ανακαλύψει πρακτικούς τρόπους, ώστε να παραβρεθούν Τούρκοι ηγέτες σε διάφορες συναντήσεις-εκδηλώσεις, να φωτογραφηθούν μαζί με τους Ευρωπαίους ηγέτες, ώστε η σύσφιξη των σχέσεων να καταστεί εμφανής στο ευρύ κοινό», όπως είπε ο Τούρκος υπουργός, υπεύθυνος για θέματα ΕΕ, Βολκάν Μποζκίρ.
Η αλήθεια είναι πως, το μακροβιότερο του μισού αιώνα τουρκικό ταξίδι, προς την πλήρη ένταξη στην ΕΕ, έχει να επιδείξει πολλές τέτοιες φωτογραφίες, με εκατέρωθεν χαμόγελα, με τους περισσότερους των εικονιζόμενων να μην ζουν πια!
Όλοι πλέον γνωρίζουν πως η Τουρκία απέχει έτη φωτός από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και κατ’ επέκταση, την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ. Η Τουρκία έχει έναν τόσο μη ευρωπαϊκό πολιτισμό και πολιτική κουλτούρα, που καταντούν εχθρικοί για την Ευρώπη.
Μόλις μια εβδομάδα πριν η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία φτάσει στην Άγκυρα, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, κατηγόρησε τις δυτικές, χριστιανικές χώρες ότι «δεν συμπαθούν τους μουσουλμάνους και επιθυμούν να τους δουν τα παιδιά των μουσουλμάνων νεκρά».
Νωρίτερα ο Ερντογάν είχε, δημόσια, πει, κάποιες φορές πως η Τουρκία επιθυμεί να καταστεί μέλος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάη (SCO), αντί να ενταχθεί στην ΕΕ. Στον SCO έχουν ενταχθεί η Ρωσία, η Κίνα, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Ουζμπεκιστάν.
Αλλά και η ΕΕ συνεχίζει το παιχνίδι της. Αλλιώς πως εξηγείται η, καθόλα, ευφημιστική δήλωση της Μογκερίνι ότι η ευρωπαϊκή επιτροπή επισκέφθηκε την Τουρκία για να διαπιστώσει τις σχετικές της προόδους. Ποιες προόδους ;
Φυσικά η ΕΕ δεν μπορεί να κλείσει, κατάμουτρα, την πόρτα στην Τουρκία για πολλούς λόγους, κυρίως γεωπολιτικούς. Οφείλει όμως να κατανοήσει πως έχει χάσει, πλέον, όλη της την επιρροή, στους κυβερνώντες της Τουρκίας. Και καθώς οι Ευρωπαίοι χάνουν τον χρόνο τους, αυταπατώμενοι, ότι οι ισλαμιστές που κυβερνούν την Τουρκία είναι φιλοευρωπαίοι, η Τουρκία οδηγείται προς τον απόλυτο μουσουλμανικό μετασχηματισμό, μετατρεπόμενη σε πρόκληση προς τους, «εχθρούς», κατά τους ηγέτες της, χριστιανούς.
Σήμερα μόνο το 1/3 των Τούρκων δηλώνει πως συμμερίζεται τις ίδιες αρχές και αξίες με τη χριστιανική Ευρώπη. Σχεδόν το 80% των Τούρκων δηλώνουν πως δεν επιθυμούν να έχουν ένα χριστιανό για γείτονα. Την ίδια ώρα η Τουρκία κατατάσσεται 154η στην παγκόσμια κατάταξη, σχετικά με τη ελευθερία του Τύπου, όπως αναφέρει έρευνα των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα.
Στις αρχές του 2014 η Τουρκία κατατάχθηκε από οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων ελευθεριών ως «μη ελεύθερη χώρα». Η Τουρκία είναι η δεύτερη χειρότερη χώρα, όσον αφορά την καταπάτηση των ατομικών ελευθεριών, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η Τουρκία, υπό τους ισλαμιστές που την κυβερνούν, υποκρίνεται πως επιθυμεί να καταστεί μέλος της ΕΕ, ενώ στην πραγματικότητα σιχαίνεται τη «χριστιανική» κουλτούρα. Και οι Ευρωπαίοι ηγέτες υποκρίνονται ότι η Τουρκία θα καταστεί μέλος της Ένωσης, ενώ γνωρίζουν ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Η μεγάλη ειρωνεία είναι πως, μια μόλις ημέρα πριν την άφιξη της ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας στην Τουρκία, ο μεγάλος, βραβευμένος με το βραβείο νόμπελ, Τούρκος συγγραφέας, Ορχάν Παμούκ, δήλωσε πως στην Τουρκία επικρατεί κλίμα φόβου.
Πηγή: Burak Bekdil - Hurriyet
Μετάφραση-επιμέλεια: OnAlert
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου