Τί κι αν η Ιταλία χρωστά 2 τρισεκατομμύρια ευρώ στους πιστωτές της και αν καταρρεύσει ο αντίκτυπος θα είναι πολλαπλάσιος αυτού της Ελλάδας; Έχοντας ξεπεράσει τα σύνδρομα που η εγχώρια Αριστερά αρνείται να υπερβεί, η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι που αντιμετωπίζει την αμυντική βιομηχανία ως έναν τομέα της οικονομίας, προχώρησε σε μια γενναία κίνηση για την ενίσχυση της ιταλικής ναυπηγικής βιομηχανίας.
Στην παραγγελία δύο επιπλέον φρεγατών τύπου FREMM προχώρησε λοιπόν η Ιταλία, επιτυγχάνοντας με αυτό τον τρόπο την επίτευξη του αρχικού στόχου του προγράμματος που αφορούσε την απόκτηση από το Ναυτικό της Ιταλίας 10 φρεγατών του τύπου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της κατασκευάστριας κοινοπραξίας Orizzonte Sistemi Navali, που συνιστούν τα ιταλικά ναυπηγεία Fincantieri με ποσοστό 51% και ο μητρικός της όμιλος Finmeccanica με ποσοστό 49%, η αξία της παραγγελίας ανέρχεται σε 764 εκατ. ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι τη διαχείριση του προγράμματος FREMM που υλοποιούν από κοινού Γαλλία και Ιταλία έχει αναλάβει ο ευρωπαϊκός οργανισμός OCCAR.
Σύμφωνα με τη σύμβαση οι δύο νέες φρεγάτες θα παραδοθούν μετά το 2020. Το μήκος κάθε φρεγάτας ανέρχεται σε 144 μέτρα, το εκτόπισμα σε 6.700 τόνους, η μέγιστη ταχύτητα σε περισσότερο από 27 κόμβους και το πλήρωμα σε 200 άτομα.
Ποια είναι η διακομματική αντιμετώπιση του αντίστοιχου κλάδου της οικονομίας εδώ; Μα τι άλλο; Όταν δεν κολλάει λαμαρίνες (διότι τα δισεκατομμύρια ευρώ έρρεαν, χωρίς κανείς να εξασφαλίζει εργασίες με προστιθέμενη αξία και απόκτηση τεχνογνωσίας), δεν ασχολείται κανένας μαζί του.
Και όλα τα κόμματα, προσποιούνται πως δεν καταλαβαίνουν, στο πλαίσιο της γνωστής πολιτικής του «δε βαριέσαι, βλέπουμε», ότι πλησιάζει γοργά το χρονικό σημείο, όπου ολόκληρος ο Στόλος θα θέλει αντικατάσταση, γι’ αυτό οι χώρες προχωρούν σε ναυπηγήσεις σταδιακά.
Έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου, θα μας πείτε. Ναι, σαφώς, ρώτησαν ποτέ όμως τους ναυάρχους ποια θα είναι η κατάσταση που θα αντιμετωπιστεί σε λίγα χρόνια από σήμερα; Πόσα χρήματα θα μας κοστίσει; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις; Ακούει κανείς; Όταν όμως πλέον οι ανώτατοι εξειδικεύονται στις δημόσιες σχέσεις και αισθάνονται ασφάλεια ότι το πρόβλημα θα κληθεί να το αντιμετωπίσει άλλος δυστυχής στο απώτερο μέλλον, λύση δεν πρόκειται να βρεθεί.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου