Ἀπό τό βιβλίο: Ἡ τέχνη τῆς σωτηρίας, τόμος Α
Ὁ Θεός δέν θέλει γιά τήν ἄλλη ζωή «βόδια», ἄμυαλους, ἀπείραστους, ἄσοφους, ἀλλά σοφούς. Ὄχι σοφούς κατά τήν κοσμική ἔννοια, ἀλλά σοφούς στόν πόλεμο κατά τοῦ δαίμονος, κατά τοῦ κόσμου καί κατά τοῦ ἑαυτοῦ των. Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά γίνει ἀγωνιστής καί πάνω σ’ αὐτόν τόν πόλεμο τόν περίπλοκο νά γίνεται σοφός καί πτυχιοῦχος πλέον τῆς κατά Θεόν Σοφίας, διότι μαθαίνει τήν τέχνη τῶν τεχνῶν καί τήν ἐπιστήμη τῶν ἐπιστημῶν. Ἔτσι ἀνεβαίνει καί γίνεται κληρονόμος. Ποίας Βασιλείας; Ὄχι ἐπιγείου, ὄχι φθειρομένης ἀλλά τῆς αἰωνίου ἀφθάρτου Βασιλείας.
Βλέπεις ἁπλούς ἀνθρώπους,... καί κατά τά χρόνια τῶν Πατέρων, πού δέν ἔβγαζαν πανεπιστήμια καί σχολές. Ὁ Μέγας Ἀντώνιος, πού δέν ἤξερε νά διαβάσει, ἦταν ὁ ταλαντοῦχος καί πτυχιοῦχος πνευματικῶς καί πῆρε τήν πρώτη θέση μεταξύ τῶν ἀσκητῶν, γιατί ἔγινε κατά Θεόν σοφός. Γιά νά γίνουμε λοιπόν πτυχιοῦχοι τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά δώσουμε ποικίλες μάχες, νά πάρουμε πολλά μαθήματα. Ὅπως τά παιδιά στό σχολεῖο ἔχουν πολλά μαθήματα, καί μαθηματικά καί χημεία καί φυσική κ.α. καί σέ ὅλα πρέπει νά δώσουν τήν μάχη τῶν ἐξετάσεων, γιά νά περάσουν. Ἔτσι καί ἐμεῖς δίνουμε ἐξετάσεις ὁ καθένας μας εἰς τό πῶς θά πάρει τό πτυχίο καί καλό βαθμό.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου