Μπορείτε να μας βρείτε σε ένα ιστολόγιο για την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 2 και ένα ιστολόγιο για την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 3.Με τιμή,
Πελασγός και συνεργάτες


ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : Η "ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ" ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΕ ΦΑΣΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ.. ΣΥΝΤΟΜΑ...


«Το Γένος ποτέ δεν υποτάχθηκε στο Σουλτάνο! Είχε πάντα το Βασιλιά του, το στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι Αρματωλοί και κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Την Επανάσταση δεν την έκαναν άθεοι ή θρησκευτικά αδιάφοροι, αλλά πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί!


Είναι έξω από κάθε ιστορική αμφιβολία ότι το τρίπτυχο: Θρησκεία – Πίστη – Πατρίδα, υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος της Επαναστασεως του ’21.

Με όπλο την πίστη στη θρησκεία και την αγάπη στην πατρίδα και την ελευθερία, οι πρόγονοί μας αποδύθηκαν στην άνιση μάχη της εθνεγερσίας, για την οποία ο Α. Τσιριντάνης γράφει σχετικά:

»Η επανάσταση έγινε, μα χριστιανοί και όχι άθεοι ή θρησκευτικά αδιάφοροι την έκαμαν. Απ’ αύτή τη χριστιανική πίστη παίρναμε δύναμη αλλά και καρτερία…»

Και αυτή η Χριστιανική πίστη, αν δεν έσβηνε τις μικρότητες, δέν τις άφηνε όμως να σβήσουν την επανασταση… αυτή ετόνωσε το δούλο, αλλά επαναστατημένο Γένος, συνταιριασμένη με την ονειροπόληση του αρχαίου Ελληνισμού.

Ο επαναστατημένος »ραγιάς» ήταν πια Έλληνας. Θυμόταν πάντα το μαρμαρωμένο βασιλιά… και πίσω απ’ αυτόν τη σειρά των βυζαντινών αύτοκρατόρων και πίσω απ’αυτούς ονειρευόταν την αρχαία Ελλάδα, όσο λίγο κι’ αν την ήξερε.

Ο Χριστιανισμός του έδινε την πίστη και τη δύναμη …

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τα πρώτα συντάγματα του επαναστατημένου Γένους έσπευσαν να ορίσουν την έννοια του Έλληνος σε σχέση με τη θρησκεία λέγοντας:

«Οσοι αυτόχθονες κάτοικοι της επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν εισίν Έλληνες».

(Σύνταγμα Επιδαύρου του 1822, του οργανικού νόμου της Επιδαύρου του 1833 το Σύνταγμα του Άστρους και της Τροιζήνος του 1827.)

Ήταν τα συντάγματα, τα οποία επιβεβαίωσαν την ενότητα Χριστιανισμού και Ελληνισμού.

Από το βιβλίο «Η Εθνική μας Παράδοση» του Π.Λ. Παπαγαρυφάλλου, εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ, σελ. 314, 315

Πηγή

2 σχόλια:

  1. Οι αγωνιστές του ΄21 τα μόνα που διδάκτηκαν από
    τον παπά του χωριού τους, ήταν λίγα κολλυβογράμματα, ψαλτήρι, Αγία Γραφή,
    για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Μωυσή, δηλαδή την ιστορία του
    λαού του Ισραήλ.

    Άκουσαν τίποτε για τους προγόνους τους,
    την ιστορία τους ( την αγνοούσαν και οι "δάσκαλοι" τους ), τον τεράστιο πολιτισμό που κληροδότησαν οι Έλληνες στην ανθρωπότητα;

    Άκουσαν τίποτε για την ελληνική φιλοσοφία,
    τις επιστήμες, τις τέχνες, την ποίηση, το θέατρο, την δημοκρατία,
    τον αθλητισμό, όλα όσα διαμόρφωσαν τον σύγχρονο πολιτισμό;

    Άγνωστοι Όμηρος, Σωκράτης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Ηράκλειτος,
    Ζήνων, Πλωτίνος, Ευριπίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Περικλής....

    Γνωστοί όμως Αδάμ, Νώε, Ιακώβ, Αυνάν, τα πρόσωπα του εβραϊκής
    ιστορίας και μυθολογίας.

    Εσύ στο σχολείο τι έμαθες;
    Τον κατακλυσμό του Εβραίου Νώε ή του Έλληνα Δευκαλίωνος;
    Για την πόρνη Σάρα που την εξέδιδε ο σύζυγός της Αβραάμ ή την Πύρρα του Δευκαλίωνος;

    Την Γένεση της εβραϊκής Π. Διαθήκης ή την Κοσμογονία του Ησιόδου;
    Τις δέκα εντολές που, κατά τους Εβραίους, ο Θεός "έδωσε" στον ηγέτη τους Μωυσή, ή τα ηθικά αποφθέγματα των Δελφών, που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι επτά Έλληνες Σοφοί ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια φορά κι έναν καιρό στον τόπο τούτο το μικρό

    Ζούσαν κάτι φουκαράδες, οι ραγιάδες

    Κοτσαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

    κυβερνούσανε τη χώρα, καλή ώρα.

    Τη δεκάτη ο τσιφλικάς, δωs' του κόψιμο ο πασάς

    κι υπαγόρευε το ράσο, σφάξε με αγάμ' ν' αγιάσω

    Κοτσαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

    Κυβερνούσανε τη χώρα, καλή ώρα.

    Έτσι τρεις από κοινού πίναν το αίμα του λαού

    Αφού τότε τσιφλικάδες ήσανε οι μπουρζουάδες

    Κοτσαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

    Κυβερνούσανε τη χώρα, καλή ώρα.

    Στίχοι Μήτσος Ευθυμιάδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή