Ο Λουκάς Παπαδήμος (γενν. το 1947) σπούδασε φυσική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ηλεκτρομηχανική (1972), ενώ έλαβε και διδακτορικό (1978) στα οικονομικά από ίδιο πανεπιστήμιο. Παράλληλα, εργάστηκε ως βοηθός ερευνών και ειδικός επιστήμονας στο ΜΙΤ, υπό τον νομπελίστα καθηγητή Φράνκο Μοντιλιάνι, μαζί με τον νυν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.Το 1980 προσελήφθη ως οικονομικός εμπειρογνώμων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED). Το 1985 επέστρεψε στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας οικονομικός σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος (1985-1993). Το 1993 διορίστηκε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τον επόμενο χρόνο διοικητής της Τράπεζας, παραμένοντας έως το 2002, οπότε ανέλαβε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θέση από την οποία αποχώρησε το 2010.
Από το 1998 είναι μέλος της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission).
Τι είναι η Τριμερής Επιτροπή 
Πρόκειται για οργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του ’70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα της τότε εποχής (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.
Η Τριμερής Επιτροπή ιδρύθηκε το 1973 από τον Ντέηβιντ Ρόκεφελερ, είναι προέκταση του πανίσχυρου Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (Council of Foreign Relations, γνωστό ως CFR). Ο Ρόκεφελερ επέλεξε ένα καθηγητή του Πανεπιστημίου Κολούμπια που λεγόταν Zbigniew Brzezinski, Σύμβουλο του Προέδρου Κάρτερ στα θεμάτα Ασφαλείας, για να τον κάνει διευθυντή της. Η Τριμερής Επιτροπή είναι ο εκτελεστικός βραχίων του CFR. Έχει πάνω από 200 μέλη.
Η Τριμερής Σφαίρα - οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Ιαπωνία - σε συνδυασμό με τη Λέσχη της Ρώμης και την Τριμερή Επιτροπή, διαιρούν τον πλανήτη μας σε δέκα βιοπεριοχές. Οι ΗΠΑ είναι η πρώτη περιοχή (ΝΑFΤΑ). Η Ευρώπη η δεύτερη (Ε.Ε.). Και η Ιαπωνία η τρίτη (ASEAN). Αυτοί οι τρεις κύριοι πρωταγωνιστές - σε πλανητικό επίπεδο - προβλέπεται να αποτελέσουν τα κέντρα εξουσίας μιας υπερεθνικής κυβέρνησης η οποία θα έχει υπό την διοίκηση της δέκα βιοπεριοχές, όταν η Νέα Παγκόσμια Τάξη ολοκληρωθεί.
Ο στόχος της Τριμερούς Επιτροπής είναι να προωθήσει την παγκόσμια κυβέρνηση ενθαρρύνοντας την οικονομική ανεξαρτησία των υπερδυνάμεων οδηγώντας τις οικονομίες των μελών - εθνών σε μία θέση που θα μπορούσαν να είναι απολύτως συνδεδεμένες. Η Τριμερής Επιτροπή εντείνει τις προσπάθειες για περιφερειοποίηση μέσω των αδελφών οργανώσεων Λέσχη Bilderberg και Λέσχη της Ρώμης. Ο κύριος συνένοχος των Ροκφέλλερ σ’ αυτή την προσπάθεια είναι o Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι που σχεδίασε τον καταστατικό χάρτη της Επιτροπής και έγινε ο πρώτος διευθυντής της οργάνωσης (1973 - 1976). 
Ο Μπρεζίνσκι που αργότερα έγινε ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Τζίμι Κάρτερ έγραψε αρκετά βιβλία με λεπτομέρειες γύρω από το πώς βλέπει τον κόσμο. Σ’ ένα από αυτά τα βιβλία με τίτλο «Ανάμεσα σε δύο εποχές» γραμμένο στα 1970 ο Μπρεζίνσκι καλεί για ένα Παγκόσμιο Οικονομικό Σύστημα και προετοιμάζει τον αναγνώστη να δεχθεί ένα παγκόσμιο σύστημα φόρων.
Αναφερόμενος στην μέθοδο της «Τμηματικής Προσέγγισης», ο Brezinski εξηγεί:
«Γενικά, οι προοπτικές για αποτελεσματική διεθνή συνεργασία είναι σε θέση να βελτιωθούν αν διατηρηθούν ανέπαφοι οι θεσμοί - αυτό που τώρα αποκαλούμε μέθοδο της τμηματικής προσέγγισης... κατά μήκος των εθνικών συνόρων μπορούν να υπάρξουν συμμαχίες από ειδικούς που θα αφορούν συγκεκριμένες λειτουργικές περιοχές, εξασθενίζοντας τον εθνικισμό ο οποίος διαφορετικά ίσως να εμποδίσει την ομοφωνία...»
Ο Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του «Η Τεχνοτρονική Εποχή» εξαγγέλλει ανοιχτά τους τρόπους και τις μεθόδους που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για να ελέγξουν το κόσμο στο μέλλον. Σύμφωνα με αυτόν η κοινωνία μας βρίσκεται σε μια επανάσταση της πληροφορικής που βασίζεται όμως σε μια εστίαση στη ψυχαγωγία και στα θεάματα, τα οποία λειτουργούν τελικά σαν ένα ναρκωτικό για μια αυξανόμενα άσκοπη μάζα πολιτών. Μιλάει στο βιβλίο του για την ανάγκη ελέγχου αυτών των «μαζών»:
Συγχρόνως η ικανότητα να διεκδικούμε κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο πάνω στα άτομα θα αυξηθεί απεριόριστα. Σύντομα θα είναι δυνατόν να επιβάλουμε σχεδόν συνεχή έλεγχο πάνω σε κάθε πολίτη και να διατηρούμε αναβαθμισμένα αρχεία, που θα περιέχουν ακόμα και τις πιο προσωπικές λεπτομέρειες για την υγεία του και τη προσωπική συμπεριφορά του πέρα από κάθε συνηθισμένο πρότυπο. Αυτά τα αρχεία θα μπορούν να ανακτηθούν άμεσα από τις αρχές. Η δύναμη θα κινηθεί προς τα χέρια αυτών που θα ελέγχουν τις πληροφορίες. Οι υπάρχοντες θεσμοί μας θα αντικατασταθούν από ινστιτούτα που θα έχουν σαν έργο τους να αναγνωρίζουν εκ των προτέρων τις πιθανές κοινωνικές κρίσεις και να αναπτύσσουν προγράμματα αντιμετώπισή τους. Αυτό θα ενισχύσει τάσεις μέσα από τις επόμενες δεκαετίες προς μια τεχνοτρονική εποχή, μια δικτατορία, αφήνοντας ακόμα λιγότερο χώρο για πολιτικές διαδικασίες όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. Τελικά κοιτώντας μπροστά προς το τέλος του αιώνα η δυνατότητα του βιοχημικού ελέγχου της συνείδησης και της γενετικής διόρθωσης των ανθρώπων, μαζί με τους ανθρώπους που θα λειτουργούν σαν τους ανθρώπους και θα συλλογίζονται σαν τους ανθρώπους (αλλά δε θα είναι άνθρωποι..), θα μπορούσαν να προκαλέσουν μερικά δύσκολα ερωτήματα.
Όπως παρατηρεί ο συγγραφέας ερευνητής Δρ. John Coleman «Ο Μπρεζίνσκι δεν έγραφε σαν ένας απλός πολίτης, αλλά σαν ένας Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κάρτερ και σαν ένα ηγετικό μέλος της Λέσχης της Ρώμης και ένα μέλος της Επιτροπής των 300, ένα μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και σαν ένα μέλος της παλιάς Πολωνικής αριστοκρατίας. Το βιβλίο του εξηγεί πώς η Αμερική πρέπει να αφήσει τη βιομηχανική ανάπτυξη και να εισέλθει σε αυτό που ονομάζει «μια ξεχωριστή καινούργια ιστορική εποχή»».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου