Μετά από γενναίο αγώνα, τον Αύγουστο του 480 π.Χ. ο Λεωνίδας έπεσε ηρωϊκά με τους συμπολεμιστές του στο πεδίο της μάχης, στην δίοδο του στενωπού των Θερμοπυλών. Ο ολιγάριθμος Ελληνικός στρατός περικυκλώθηκε και εξολοθρεύτηκε ολοσχερώς, πλην των Θηβαίων, οι οποίοι παραδόθηκαν. Ο Λεωνίδας έπεσε ηρωϊκά, και οι Σπαρτιάτες περικύκλωσαν προστατευτικά το σώμα του, μέχρι τον θάνατο και του τελευταίου.
Μόνον δύο Σπαρτιάτες σώθηκαν: Ο Λεωνίδας έστειλε δύο τραυματίες πολέμου, τον Αριστόδημο [10] και τον Εύρυτο στην Σπάρτη, για να ιστορήσουν με κάθε λεπτομέρεια την εξέλιξη της αναμέτρησης. Χάριν σ’ αυτούς γνωρίζουμε για την μάχη ως το τέλος.
Ένας τρίτος Σπαρτιάτης, ο Παντίτης στάλθηκε από τον Λεωνίδα στην Θεσσαλία για να ζητήσει ενισχύσεις, μα επέστρεψε στις Θερμοπύλες μετά το πέρας της μάχης. Λίγο αργότερα κρεμάστηκε από τύψεις και ντροπή, θεωρώντας την φυγή του άνανδρη.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Ξέρξης έδωσε την ασυνήθιστα σκληρή εντολή για τους Πέρσες να αποκεφαλιστεί το άψυχο κορμί του Λεωνίδα και το σώμα του να σταυρωθεί, χάριν εντυπωσιασμού. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Ξέρξης μετανοώντας για την πράξη του, διέταξε να επιστραφεί το πτώμα του Λεωνίδα στην Σπάρτη, όπου κηδεύτηκε με λαμπρές τιμές, σε μία άκρως συγκινητική τελετή. Ο τάφος του Λεωνίδα σώζεται μέχρι σήμερα στο Βόρειο σημείο της σύγχρονης Πόλης της Σπάρτης.
Ο Στόχος του ηρωϊκού Λεωνίδα επιτεύχθηκε: Η πατρίδα νίκησε τον πόλεμο, κι ας έχασε μια μάχη, ας έχασε άνδρες ηρωϊκούς. Ο Αγώνας τους αυτός συγκλονίζει την ανθρωπότητα 2,500 χρόνια τώρα:
Η ανδρεία, το να βαδίζεις στο θάνατο για μια ανώτερη ιδέα, την πατρίδα σου. Ασπίδα Σωτηρίας και παράδειγμα αυταπάρνησης στις γενιές που ακολουθούν.
Οι Εορτασμοί των Λεωνιδείων
Προς τιμή του Λεωνίδα και των συμπολεμιστών του που έπεσαν στις Θερμοπύλες, Οι Σπαρτιάτες διοργάνωσαν ετήσια γιορτή με τοπικούς αγώνες. Δύο μνημεία προς τιμή του Λεωνίδα αλλά και του Παυσανία (ο οποίος ηγήθηκε της μάχης των Πλαταιών), στήθηκαν απέναντι από το Θέατρο της Σπάρτης. Κάθε χρόνο, γινότανε ομιλίες προς τιμήν των δύο ηρώων αλλά και αγώνες στους οποίους αγωνιζότανε αποκλειστικά Σπαρτιάτες [11] .
Επίλογος
Οι Έλληνες έχασαν την Μάχη των Θερμοπυλών, μα κέρδισαν τον Πόλεμο κατά των Περσών. Μετά την τελική νίκη, οι Έλληνες ανήγειραν μνημείο με την επιγραφή:
«Μυριάσιν ποτέ τήδε τριακοσίας εμάχοντο. Εκ Πελοποννήσου χιλιάδες τέτορες».
«Κάποτε εδώ πολέμησαν 1,400 Πελοποννήσιοι με 3,000,000 εχθρών».
Στον τύμβο των Σπαρτιατών, οι Αμφικτύονες θα αθανατοποιήσουν την ηρωϊκή κραυγή των τριακοσίων, και του αρχηγού τους, Λεωνίδα.
«Ω ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους πως παραμένουμε εδώ,
υπακούοντας τις εντολές τους».
« Ώ ξειν', ἀγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα,
τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι »
(Επιτάφιος των Θερμοπυλών, επίγραμμα Σιμωνίδου)
Το όνομα τους θα μείνει αθάνατο όσο υπάρχουν ιδανικά, όσο υπάρχουν αξίες, όσο υπάρχουν πολεμιστές με συνείδηση, αδέκαστοι και ευπάτριδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου