Τί κρύβεται πίσω από τον ΤΑΡ;

Σε πολιτικό φιάσκο που αποδίδεται στην αγωνία των επικοινωνιολόγων της κυβέρνησης να αναστήσουν το ανύπαρκτο succes story, εξελίσσεται η υπόθεση του αγωγού φυσικού αερίου TAΡ. 

Βασική παράμετρος είναι ότι η κοινοπραξία δεν θα πληρώνει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ από τέλη διέλευσης από το ελληνικό έδαφος!

Την ίδια στιγμή ο South Stream που θα περνά από την τουρκική ΑΟΖ στην Μαύρη Θάλασσα θα δίνει στην τουρκική οικονομία πάνω από 100 εκατ. ευρώ ετησίως.

Είναι η πρώτη φορά παγκοσμίως που δέχεται μία κυβέρνηση να μην εισπράττει τέλη διέλευσης ενός αγωγού φυσικού αερίου, όταν όλες οι άλλες χώρες της Ευρώπης θησαυρίζουν.

Η συμφωνία και οι όροι της αγγίζουν τα όρια της απιστίας σε βάρος του δημοσίου...

Όσο για τα πραγματικά έστω έμμεσα έσοδα το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών αναφέρει ως εκτιμήσεις το ποσό των 320 εκατομμυρίων ευρώ σε βάθος ... 15ετίας από την έναρξη λειτουργίας του αγωγού!

Δηλαδή μέχρι το 2038 (ο αγωγός θα αρχίσει να λειτουργεί και να στέλνει στην Ιταλία φυσικό αέριο το 2023) η Ελλάδα θα εισπράξει αυτά τα λεφτά και ο Α.Σαμαράς αποκαλεί "επιτυχία της 10ετίας" την συμφωνία!

Αλλά ζήτημα τίθεται και ως προς απαλλοτριώσεις. Θα πληρωθούν τα ακίνητα που θα απαλλοτριωθούν στην πραγματική τους αξία η θα είναι συμβολική η απαλλοτρίωση;

Επίσης δημιουργούνται ερωτήματα γιατί δεν κλείστηκε πριν την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό συμφωνία αγοράς του αζέρικου φυσικού αερίου σε προνομιακή τιμή έτσι ώστε να πιεστεί και η Gazprom να μειώσει την τιμή στην οποία πουλάει το φυσικό αέριο στην Ελλάδα; Τώρα είναι αργά για οποιαδήποτε ουσιαστική διαπραγμάτευση.

Η Gazprom είναι πολύ ισχυρή για να διακανονίζει αυτή τις εξελίξεις ακόμα και στην τιμή του αζέρικου φυσικού αερίου. Το πρόβλημα της Gazprom ήταν ο Nabucco όπως έχουμε ήδη αναλύσει, ο οποίος θα πλαγιοκοπούσε τον South Stream με πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα από τον ΤΑΡ. Η δήλωση του προέδρου της Gazpom A.Mίλερ για την επιλογή του ΤΑΡ, τα λέει όλα: "Nabucco, τέλος"!

Ακόμα και φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης παραδέχονται τις πραγματικές διαστάσεις του deal, αλλά μακάρι να περιοριζόταν στο ανύπαρκτο ή ελάχιστο οικονομικό όφελος η συμφωνία: 

Ο αγωγός θα λειτουργήσει ως ένα ακόμα μέσο πίεσης των ΗΠΑ και της Τουρκίας για μεταφορά του ισραηλινού και του κυπριακού φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας. Η ευθεία απόσταση από τα ισραηλινά ενεργειακά πεδία της Ανατολικής Μεσογείου μέχρι τον αγωγό TAP είναι περίπου 700 χιλιόμετρα (περιοχή της Άγκυρας) και το κόστος σύνδεσης υπολογίζεται σε 2 έως 3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αντίθετα, η κατασκευή ενός τερματικού σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο υπολογίζεται σε περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια.

Εκτός αυτού θα λειτουργήσει ανταγωνιστικά στην εξαγωγή του κυπριακού και του μελλοντικού ελληνικού φυσικού αερίου προς τις ευρωπαϊκές αγορές ενέργειας;

Πραγματικά πρέπει να είναι απελπισμένοι στην κυβέρνηση για να πανηγυρίζουν για μα τέτοια συμφωνία. Να τονίσουμε ότι δεν είναι το πρόβλημα ο ΤΑΡ, αλλά τα όσα έχουν συμφωνηθεί από την κυβέρνηση για τον ΤΑΡ που προβληματίζουν...

Πηγή