Πόσες φορές συναντούμε στην Ελληνική μυθολογία - ιστορία τον Πάλλαντα;

Ο κάθε θεός και η κάθε θεά σκότωσαν έναν ή περισσότερους από τους Γίγαντες, εκ των οποίων οι πιο γνωστοί ήταν ο Πορφυρίωνας, ο Αλκυονέας, ο Εγκέλαδος, ο Εφιάλτης, ο Εύρυτος, ο Κλυτίας, ο Πολυβώτης, ο Πάλλας, ο Ιππόλυτος, ο Γρατίωνας, ο Άγριος και ο Θέωνας.

ΕΙΝΑΙ γνωστό, ότι το όνομα Πάλλαντας ως αρσενικό φέρεται από πολλούς ήρωες, ανάμεσα στους οποίους εί­ναι και οι ακόλουθοι:

1. Ο Τιτάνας Πάλλαντας, γιος του Κρείου και της Ευρυβίας, αδελφός του Πέρση και του Αστραίου. Ο Πάλλαντας, σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, ενώθηκε με την πρωτότοκη κόρη του Ωκεανού Στύγα, η οποία του έδωσε τον Ζήλο και τη Νίκη και αργότερα το Κράτος και τη Βία. Άλλες παραδό­σεις τον θέλουν πατέρα της Ηούς, η οποία τις περισότερες φορές θεωρείται κόρη των «ηλια­κών» Τιτάνων, του Υπερίωνα και της θείας.

2. Ο ένας από τους γιους του Λυκάονα, βασι­λιά της Αρκαδίας, ονομαζόταν επίσης Πάλλαντας. Είναι ο επώνυμος ήρωας της αρκαδικής πόλης Παλλάντιο και τον βρίσκουμε να παίζει ασήμαντο μακρινό ρόλο στο μύθο της καταγω­γής της Ρώμης. Πράγματι μερικές φορές θεωρεί­ται παππούς του Ευάνδρου. Σύμφωνα με τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, αυτός ο Πάλλαντας είχε μια κόρη, τη Χρυσή, που την πάντρε­ψε με τον Δάρδανο, τον ιδρυτή της βασιλικής δυναστείας της Τροίας. Τότε ο Πάλλοντας εμπι­στεύτηκε στο γαμπρό του διάφορες αρκαδικές θεότητες, ανάμεσα στις οποίες και το Παλλάδιο, το οποίο επρόκειτο να παίξει έναν τόσο σπου­δαίο ρόλο στην τρωική μυθολογία. Με τον τρό­πο αυτόν οι μυθογράφοι δημιουργούν έναν πρώτο δεσμό ανάμεσα στη Ρώμη και την Τροία, πριν από τη μετανάστευση του Αινεία και την ίδρυση της πόλης, αφού ο επώνυμος ήρωας του Παλατινού λόφου ήταν ανε­ψιός της πρώτης βασίλισσας της Τροίας.

3. Ο Βιργίλιος παρεμβάλλει στην Αινειάδα έναν άλλο Πάλλαντα, που είναι γιος του Ευάν­δρου και επώνυμος του Παλατινού. Ο Πάλλαντας αυτός, σύντροφος του Αινεία στον πόλεμο εναντίον του Τύρνου, σκοτώθηκε, καθώς έλε­γαν, από το χέρι του Τύρνου. Στην πραγματικό­τητα υπήρχε πριν από τον Βιργίλιο μια παράδο­ση, σύμφωνα με την οποία, ο Πάλλαντας ο ίδιος πρέπει να έθαψε τον Εύανδρο πάνω στον Παλα­τινό λόφο και κατά συνέπεια, αντίθετα από ό,τι λέει η παραλλαγή του Βιργιλίου, πέθανε ύστερα από τον πατέρα του. Προσέγγισαν σ' αυτόν τον Πάλλαντα έναν άλλο Πάλλαντα (λατινιστί Palans), γιο του Ηρακλή και μιας κόρης του Ευάνδρου (Δύνα ή Λαύνα;), που πέθανε νέος και έδωσε το όνομα του στον Παλατινό λόφο.

4. Δύο άλλοι Πάλλαντες συνδέονται όχι πια με την αρκαδορωμαϊκή μυθολογία, αλλά με την αττική. Ο πρώτος είναι Γίγαντας, πατέρας, σύμ­φωνα με ορισμένους συγγραφείς, της θεάς Αθη­νάς, που επιχείρησε να βιάσει την ίδια του την κόρη. Η Αθηνά τον σκότωσε, τον έγδαρε και ύστερα φόρεσε το δέρμα του. Ο Πάλλαντας αυτός είχε φτερά και η Αθηνά τα στερέωσε στα πόδια της!

5. Τέλος Πάλλαντας είναι και ο μικρός γιος του Πανδίονα. Με τους πενήντα γιους του, τους Παλλαντίδες, επαναστάτησε εναντίον του Θησέα, τον οποίο θεωρούσε σφε­τεριστή. Αυτόν και τους γιους του τους σκότωσε ο Θησέας, ο γνωστός ήρωας των Αθηνών που έκανε κι αυτός σημαντικούς άθλους όπως κι ο Ηρακλής.


Πηγή