Χρησιμοποιούν παιδικές ψυχές στο βωμό του συνδικαλισμού..

Είμαι μητέρα η ίδια και καταλαβαίνω ότι σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία και όταν κάποιος χάνει τη δουλειά του, χρησιμοποιεί όλα τα μέσα διαμαρτυρίας. Κάπου όμως πρέπει να μπαίνει και ένα ηθικό ζήτημα κι ένας φραγμός...

Το να διεκδικείς το μέλλον του παιδιού σου είναι αναφαίρετο δικαίωμα σου. Το να χρησιμοποιείς όμως το ίδιο σου το παιδί για να δημιουργήσεις εντυπώσεις κάθε άλλο παρά θεμιτό είναι. Πόσο μάλλον να το ονομάζεις και happening!!! Φαίνεται οι συνδικαλιστές της Θεσσαλονίκης έχουν άλλο τρόπο σκέψης.

Ξεχνούν όμως ότι δεν μπορείς με απάνθρωπες τακτικές και για χάρη εντυπωσιασμού να λερώνεις μια παιδική ψυχή και να το αναγκάζεις να ζωγραφίζει ένα ζοφερό μέλλον γιʼ αυτό και την οικογένειά του. Το να φορτώνεις μια παιδική ψυχή με συναισθήματα φόβου, μίσους και αβεβαιότητας είναι πιο βάρβαρο κι από οποιαδήποτε απόλυση, κύριοι.

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΕΕΠ


Ερμίνα Παρασκευά
Το κείμενο μας απέστειλε η άνωθεν αναγνώστρια και το παραθέτουμε αυτούσιο