Δύο αναλυτές του think tank Stratfor, ο Μάρκ Φλέμινγκ Ουιλιαμς και ο Αντριάνο Μποσόνι, έχουν μια συζήτηση για το μέλλον του ελληνικού χρέους αλλα και για το μέλλον της Ευρώπης.
Η συζήτηση ξεκινάει απο τον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη.
Όπως αναλύει ο Αντριάνο Μποσόνι κατα την διάρκεια της σύντομης συζήτησης (που μπορείτε να δειτε παρακάτω αναλυτικά) σε ο,τι αφορα την σύναντηση του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη και του Γερμανού ομολογου του, ηταν μια συνάντηση στην οποία σίγουρα θα συγκρούονταν οι απόψεις.
Οπως αναφέρει ο Μποσόνι, απο την μια πλευρά “έχουμε μια κυβέρνηση που θέλει να εξασφαλίσει ταχεία οικονομική ανάπτυξη, περισσότερες δημόσιες δαπάνες, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να παραβιάσει το ανώτατο όριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και αν αυτό σημαίνει τη διάλυση κάποιων συμβάσεων, κυρίως χρέη. Και από την άλλη πλευρά, έχουμε μια κυβέρνηση που θέλει να προστατεύσει το ευρώ, θέλει να προστατεύσει την ιερότητα των χρεών, θέλει να προστατεύσει το θεσμικό και χρηματοδοτικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και θέλει να κρατήσει χαμηλά τους μισθούς, και θέλει να βεβαιωθεί ότι οι χώρες δεν ξοδεύουν. Έτσι, πρόκειται για δύο πολύ, μα πολύ διαφορετικές απόψεις που ηταν αναμενώμενο οτι θα συγκρουστούν στην Ευρώπη, και βλέπουμε τώρα ότι η σύγκρουση έχει λάβει τη μορφή αυτής της αντιπαράθεσης ανάμεσα στους Γερμανούς και τους Έλληνες. Αλλά εκτός από αυτήν την ιδεολογική και πολιτική συζήτηση, οι Έλληνες έχουν πιο άμεσες ανησυχίες, καθώς ανησυχούν για την υγεία του χρηματοπιστωτικού τους τομέα.
Στη συνέχεια η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για το θέμα του οικονομικού χρέους της Ελλάδας βεβαίως αναφέρεται στην Ευρωπαική Κεντρική τράπεζα η οποία ΕΚΤ σύμφωνα με τους αναλυτές "αφαίρεσε τη σανίδα σωτηρίας της Ελλάδας", οταν απαγόρευσε στις ελληνικές τραπεζες να εχουν κατευθείαν πρόσβαση στον δανεισμό στελνοντας την στον ELA.
Όπως επισημαίνει ο Γουιλιαμς: "Αυτή ήταν μια πολιτική κίνηση.... Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει σχεδιαστεί, ως κεντρική τράπεζα, να είναι ανεξάρτητη και αμερόληπτη. Και μετα απο δική της ομολογία, τα τελευταια πέντε χρόνια λόγω κρίσης εχει εμπλακεί πολύ στα πολιτικά. Αυτό ήταν ένα βήμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που ουσιαστικά ελεγε κατι πολύ απλό "Αυτή είναι μια κρίση με την οποία πρέπει να ασχοληθούν οι πολιτικοί. Εμειες έχουμε μια ξεκάθαρη προθεσμία στις 28 Φεβρουαρίου. Ας διευθετήσουν το θέμα οι πολιτικοί."
Συνεπώς οι δυο αναλυτές καταλήγουν σε ενα σκηνικό που θυμίζει πεδίο μάχης. Όπως αναφέρει ο Μαρκ Φλέμινγκ Γουίλιαμς “Από τη μια πλευρά έχουμε την Ελλάδα με λιγότερους συμμάχους (ίσως από ό, τι ήλπιζα). Από την άλλη πλευρά έχουμε τη Γερμανία, η οποία προς το παρόν όπως φαίνεται υποστηρίζεται από την υπόλοιπη Ευρώπη. Την ΕΚΤ, με την μπαζούκα, η οποία σε μεγάλο βαθμό λέει οτι δεν θέλει να εμπλακεί. Οπότε έχουμε απο την μία τους Γερμανούς και απο την άλλη τους Έλληνες.”
Έτοιμοι λοιπόν για την μεγάλη μάχη αλλα αλήθεια τι θα γίνει; Αυτο ειναι το μεγάλο ερώτημα και για τους δυο αναλυτες στο οποίο ο Αντριάνο Μπόσι απαντά:
“Η ελληνική κρίση συνδέεται άμεσα με τις αντικρουόμενες ανάγκες της Γερμανίας. Η Γερμανία θα πρέπει αφενός να προστατεύσει την ευρωζώνη, διότι η Γερμανία είναι μια οικονομία προσανατολισμένη στις εξαγωγές που χρειάζεται η νομισματική ένωση. Αλλά την ίδια στιγμή, η Γερμανία πρέπει να προστατεύσει το δικό της εθνικό πλούτο. Η γερμανική κυβέρνηση υπήρξε πολύ επιτυχής με τη ρητορική της για την προστασία των χρημάτων των φορολογουμένων από τις χώρες της Νότιας Ευρώπης, ώστόσο η Γερμανία δεν μπορεί να επιτύχει και τους δύο στόχους ταυτόχρονα.”
Αυτο λοιπόν αφήνει την Γερμανία όπως αναφέρει νο αναλυτής με λίγες και πολύ κακές επιλογές.
“Θα μπορούσε να δεχθεί κάποια ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα, κατι ομως που θα άνοιγε το δρόμο για άλλες χώρες να κάνουν παρόμοια αιτήματα στο μέλλον, αλλά θα μπορούσε να αποδεχθεί και την αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, κατι που και πάλι θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα για άλλες χώρες να φύγουν απο την Ευρωζώνη με αποτέλεσμα τη δημιουργίας μιας πολύ σοβαρής πολιτικής κρίσης στην Ευρώπη.”
Συνεπώς οι επιλογές της Γερμανίας ειναι περιορισμένες με αποτέλεσμα μια “βραχυπρόθεσμη συμφωνία να ειναι πιθανή. Οι Ευρωπαίοι πολύ πιθανό να θέλουν κι αλλο χρόνο, Αυτο βέβαια δε θα λύσει κανενα απο τα προβλήματα της Ευρώπης, αλλα στην τρεχουσα κατάσταση μόνο σε αυτο μπορούν να ελπίζουν.”
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου