Ήταν η πρώτη κίνηση του σχεδίου της Άγκυρας για την αγορά αρχικά 300 μαχητικών F-16 που οραματιζόταν από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 σχέδια που ουσιαστικά υλοποιήθηκαν φτάνοντας τις παραδόσεις των F-16 για την ΤΗΚ στα 270 αεροσκάφη συνολικά.
Έτσι πιο συγκεκριμένα παραδόθηκε από την τουρκική αεροπορική βιομηχανία (ΤΑΙ) το 30στο και τελευταίο Fighting Falcon - ένα διθέσιο F-16D Block 50+ - από την πρόσφατη παραγγελία των 30 F-16C/D block 50+ (14 F-16C & 6 F-16D) σηματοδοτώντας έτσι και την ολοκλήρωση του προγράμματος Peace Οnyx με την τέταρτη κατά σειρά παραγγελία.
Tα 30 συνολικά αεροσκάφη (14 F-16C και 16 F-16D Block50+) έχουν μοιραστεί στις 141 και 142 Μοίρες της 4ης Κύριας Βάσης Αεριωθούμενων (AJÜ) -(αντίστοιχο της Πτέρυγας Μάχης) που εδρεύει στο Akinci της Άγκυρας.
Με την ολοκλήρωση και αυτού του προγράμματος τόσο το ποσοτικό όσο και το ποιοτικό πλεονέκτημα περνά στην πλευρά της Τουρκίας με την ΠΑ να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.
Έτσι οι Τούρκοι και με την ολοκλήρωση των προγραμμάτων αναβάθμισης θα διαθέτουν 172 αναβαθμισμένα; F-16 από τα block παραγωγής 50 και 40 στο επίπεδο των ελληνικών block 52+ μέσω του προγράμματος CCIP όπου μαζί με τα 30 νεοπαραληφθέντα F-16 block 50+ ο συνολικός αριθμός τους θα ανέρχεται στα 202 F-16. Εάν σε αυτά προστεθεί και ο αριθμός των 37 F-16C block 30 που υφίστανται ένα μικρότερο πάντως σε έκταση εκσυγχρονισμό που δεν αφορά τις προδιαγραφές του CCIP, τότε η συνολική δύναμη θα ανέλθει στα 239 μαχητικά.
Τι έχει να αντιπαρατάξει η ΠΑ σε αυτούς τους αριθμούς; Σε ότι αφορά το επίπεδο block 50/52+ 86 + 25 αεροσκάφη: Τα 30 F-16 block 52+ Adv.της 335Μ, -αποτελούν και την πλέον πρόσφατη προθήκη της παραγγελίας του 2005- τα 56 F-16 block 52+ των 340Μ, 343Μ και 337Μ και τα 25 Mirage 2000-5 τα οποία βρίσκονται σε ανάλογο ή και ανώτερο τεχνολογικό επίπεδο από τα F-16. Σύνολο 111 μαχητικών έναντι 202 όταν ολοκληρωθούν και τα τουρκικά προγράμματα αναβάθμισης.
Σε ότι αφορά τα παλαιότερα αεροσκάφη τρίτης γενιάς της ΠΑ δηλαδή τα block 30, 50 και τα Mirage 2000EGM/BGM ένα σύνολο 90 αεροσκαφών (19 Mirage 2000 + 32 F-16 block 30 + 39 block 50) εκεί η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη και αυτό είναι σε βάρος της ΠΑ καθώς κανένα πρόγραμμα αναβάθμισης δεν έχει εγκριθεί –και είναι αμφίβολο το πότε αυτό θα γίνει- με αποτέλεσμα τα αεροσκάφη ουσιαστικά σταδιακά να απαξιωθούν.
Και σαν να μην έφτανε αυτό φυσικά υπάρχει και η δέσμευση από την τουρκική Αεροπορία για την αγορά 100 stealth μαχητικών F-35 εκ των οποίων σε πρώτη φάση έχουν παραγγελθεί 4 εξ αυτών.
Μάλιστα τον Ιανουάριο θα συνεδριάσει το ανώτατο συμβούλιο ο προμηθειών SSIK στο οποίο θα προΐσταται ο Τούρκος πρωθυπουργός για να αποφασιστεί η επόμενη παραγγελία των F-35.
Εάν η Ελλάδα συνεχίσει την υπάρχουσα τακτική δηλαδή αυτή της πλήρους απραξίας αλλά και αφασίας στην οποία βρίσκεται σύντομα και αυτή η αποτρεπτική δύναμη που αντιπαρατάσσει σήμερα θα εξαχνισθεί κάτω από το βάρος των τουρκικών εξοπλισμών.
Εξοπλισμών που δεν έχουν καμία σχέση με τους αντίστοιχους ελληνικούς. Γιατί ενώ στην Τουρκία αυτοί εκτός της ενίσχυσης των ένοπλων τους δυνάμεων έχουν ως κύρια στόχευση την αμυντική τους βιομηχανία, κάτι που σημαίνει εθνικό εισόδημα, εξαγωγές και πάνω από όλα δουλειές, στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου