ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ <Διός>, θυμίαμα στύρακα.

Ζεύ πολυτίμητε, Ζεύ άφθιτε, τήνδε τοι ημείς
μαρτυρίαν τιθέμεσθα λυτήριον ηδέ πρόσευξιν.
ώ βασιλεύ, διά σήν κεφαλήν εφάνη τάδε θεία,
γαία θεά μήτηρ ορέων θ' υψηχέες όχθοι
καί πόντος καί πάνθ', οπόσ' ουρανός εντός έταξε:
Ζεύ Κρόνιε, σκηπτούχε, καταιβάτα, ομβριμόθυμε,
παντογένεθλ', αρχή πάντων πάντων τε τελευτή,
σεισίχθων, αυξητά, καθάρσιε, παντοτινάκτα,
αστραπαίε, βρονταίε, κεραύνιε, φυτάλιε Ζεύ:
κλύθί μου, αιολόμορφε, δίδου δ' υγίειαν αμεμφή
ειρήνην τε θεάν καί πλούτου δόξαν άμεμπτον.