Το μεγάλο κόλπο με το δημοψήφισμα

Τι θα γίνει αν στο δημοψήφισμα δεν πάει ο κόσμος να ψηφίσει και η συμμετοχή είναι κάτω από το 50%, ήταν το πρώτο ερώτημα πολύ κόσμου, μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού.

Και γι’ αυτό όμως οι Πασόκοι είχαν κάνει τις προβλέψεις τους λες και τα είχαν όλα σχεδιασμένα εδώ και μήνες.

Λοιπόν, υπάρχουν δύο ειδών σενάρια για δημοψηφίσματα:

Το πρώτο είναι να πάει η νέα δανειακή σύμβαση στην Ολομέλεια της Βουλής. Στη συνέχεια για να ψηφιστεί και να περάσει η σύμβαση από δημοψήφισμα, απαιτείται η συμμετοχή του 50% και πάνω στο δημοψήφισμα ώστε να είναι δεσμευτικό.

Το δεύτερο είναι να πάει η σύμβαση στο δημοψήφισμα χωρίς να περάσει πρώτα από την Βουλή, ώστε να απαιτείται μόλις το 40% συμμετοχή του ελληνικού λαού.

Αυτό σημαίνει ότι θα χρειάζεται να πει το “ναι” το 50%, δηλαδή μόλις το 20% του ελληνικού λαού θα αποφασίσει για τη δανειακή σύμβαση.

Αν αυτό δεν είναι μια στημένη υπόθεση, αν αυτό δεν είναι ένα καλοστημένο σχέδιο που οργάνωσε επί μήνες ο Χ. Καστανίδης τότε τι είναι;

Μόλις λοιπόν το Ιανουάριο γίνει το δημοψήφισμα και πάει στις κάλπες το 40% και πει το ναι στη δανειακή σύμβαση, τότε η κυβέρνηση θα θεωρήσει ότι νομιμοποιείται να μας επιβάλει νέα μέτρα.

Και αν ψηφιστεί από τον κόσμο η δανειακή σύμβαση η κυβέρνηση θα μπορεί τότε απρόσκοπτα να επιβάλει ό,τι μέτρο θέλει, να μειώνει μισθούς και συντάξεις, να απολύει κόσμο και να βάζει φόρους λέγοντας «μας ψηφίσατε ναι στο δημοψήφισμα. Επομένως, τι θέλετε και διαμαρτύρεστε».

Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια καθώς και το λαό θα μαντρώσει και τους βουλευτές θα φιμώσει. Ποια Βάσω για παράδειγμα θα τολμά να αντιταχθεί σε νομοσχέδιο όταν θα είναι νωπή η λαϊκή εντολή στο δημοψήφισμα;

Γι’ όλους αυτούς τους λόγους και φυσικά για το ότι ο εκβιασμός είναι τόσο κυνικός που ούτε οι μαφιόζοι δεν θα έκαναν, είναι τόσο έξυπνη η κίνηση του πρωθυπουργού. Έξυπνα επικίνδυνη θα λέγαμε διότι δεν υπολογίζει ούτε την οργή του κόσμου αλλά ούτε και την γενική κατακραυγή για τα λάθη της κυβέρνησης που μας έφτασαν ως εδώ.