Η πρωτομαγιά αποτελεί τον συμβολισμό του ανθοβολήματος της φύσης ως μήνυμα ελπιδοφόρο στις καρδιές μας και την ημέρα φυσικά της αποδόσεως των επιβεβλημένων ύψιστων Τιμών στο πρόσωπο της Εθνικής Εργατικής Τάξης. Μια εργατική τάξη που αποτελεί ασφαλώς το κυριότερο μοχλό ανάπτυξης και την ψυχή της Πατρίδος, τα χέρια που θα δώσουν πνοή στους σχεδιασμούς του εθνικού κράτους για ανάπτυξη και ουσιαστική πρόοδο.
Η εργατική πρωτομαγιά στα τωρινά δύσκολα και κατοχικά χρόνια έχει βαρύνουσα σημασία στις πολιτικές εξελίξεις και εκπέμπει πολύ σημαντικά μηνύματα. Το πρώτο μήνυμα που εξηγεί την οικονομική εισβολή που δέχεται η Ελλάς κατά ένα σημαντικό ποσοστό είναι ότι οι Έλληνες εργάτες, οι Έλληνες Εργαζόμενοι και οι Έλληνες Παραγωγοί έχουν σαφέστατα Πατρίδα την οποία υπεραγαπούν αφού είναι αυτοί οι ίδιοι οι άνθρωποι του μόχθου που την ενσαρκώνουν.
Αυτή ακριβώς είναι η έννοια που δίδει ο Ελληνικός Εθνικισμός με τον σαφέστατο και ακριβοδίκαιο προσδιορισμό Εθνική Εργατική Τάξη. Η δε Πίστη τους στο Έθνος μας τούτες τις κρίσιμες ώρες είναι η καλύτερη απάντηση στον κερδοσκοπικό καπιταλισμό και τον διεθνιστικό μαρξισμό. Πίστη που αποδεικνύεται από την υπεράσπιση του μεροκάματου και της Τιμής της Πατρίδος απέναντι στους ξένους επιβήτορες και τους δωσίλογους πολιτικάντηδες του καθεστώτος.
Το αμέσως επόμενο μήνυμα είναι ότι ο Έλληνας εργαζόμενος βρίσκεται σήμερα στο στόχαστρο του απεχθούς διεθνιστικού νεοταξισμού και τους παγκόσμιους τοκογλύφους του διότι η επιδίωξη των εχθρών του Ελληνισμού μας είναι η λεηλασία της ελληνικής γης και η εξόντωση του λαού μας. Όμως ο Έλληνας Εργαζόμενος είναι η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας που τη βαστά όρθια, ελεύθερη και αυτάρκη. Ο Εργάτης είναι σκαπανέας και εγγυητής του ελληνικού προϊόντος σε χωράφι και εργοστάσιο εξασφαλίζοντας υψηλή επάρκεια και ποιότητα αγαθών στην αγορά την ώρα που αποτελεί παράλληλα τον σίγουρο καταναλωτή και στυλοβάτη της οικονομίας.
Αλλά για να επιτευχθεί η θετική λειτουργία της Εθνικής Εργατικής Τάξης, πρέπει οπωσδήποτε να επιτευχθούν οι όροι της θωρακίσεως και της εξασφαλίσεως των εργατών από ξένες παρεμβάσεις και εσωτερικούς κινδύνους. Να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και οι όροι διαβίωσης των εργαζομένων.
Αυτό είναι έργο που χρειάζεται Εθνική Διακυβέρνηση όπως υπήρξε η διακυβέρνηση του αειμνήστου Εθνάρχη Ιωάννη Μεταξά που θέσπισε κατά συντριπτική πλειοψηφία την εργατική νομοθεσία που σήμερα καταργούν δωσίλογοι και νεοταξίτες και κατοχύρωσε νομικά τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του εορτασμού της ελληνικής εργατικής πρωτομαγιάς.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι ο Πατέρας του Όχι υπήρξε επιπλέον Πατέρας του Έλληνα Εργάτη. Μαρτυρίες πολλές καταγράφουν το προσωπικό ενδιαφέρον του Μεταξά στη διαπίστωση των αναγκών των ανθρώπων της παραγωγής εκ του σύνεγγυς. Περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Εθνικός Ηγέτης επισκεπτόταν αιφνιδιαστικά τους χώρους εργασίας για να διαμορφώσει προσωπική αντίληψη όπως μου είχε εκμυστηρευτεί ένας σεβάσμιος γέροντας από τις μνήμες της νιότης του.
Εργατικό δίκαιο της διακυβέρνησης Μεταξά και του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου είναι μεταξύ άλλων η οκτάωρη απασχόληση, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων που ανταποκρινότανε στην εξασφάλιση της υγείας και της συντάξεως των εργαζομένων χωρίς άλλες κομματικές προεκτάσεις. Βλέπετε την περίοδο του Εθνικού Καθεστώτος δεν υπήρχε η πληθώρα ταμείων ούτε η συσσώρευση ελλειμμάτων. Το δε χρέος που κληρονόμησε ο Μεταξάς φρόντισε να το αποσείσει κερδίζοντας την μάχη σε διεθνές δικαστήριο αποσπώντας διεθνή νομολογία που θέτει το καλό του λαού πάνω από το χρέος του δανειστή.
Οι πρώτες σοβαρές κινήσεις για την πρόληψη και την αποφυγή εργατικών ατυχημάτων συνέβη αυτήν ακριβώς την περίοδο. Ο ανθρώπινος παράγοντας και η παραγωγή του προϊόντος συνδέθηκαν για πρώτη φορά επί Ιωάννη Μεταξά που συνδύασε μέσα από το οκτάωρο τη σωματική απόδοση και τα ανθρώπινα όρια με την υψηλή και ποιοτική παραγωγικότητα. Οι ρυθμίσεις των εργασιακών και μισθολογικών όρων προσδιορίστηκαν μέσα από τις θεσμοθετημένες συμφωνίες εργοδοτών και εργαζομένων. Ο εργαζόμενος δεν ήταν πια ο σκλάβος του κεφαλαίου αλλά ο οικονομικός εταίρος του εθνικού κράτους και της εθνοκεντρικής εργοδοσίας. Και η περάτωση του εργασιακού βίου ακολουθείτο από την εξασφάλιση του κοινωνικού μερίσματος ανθρώπινης και επαρκούς συντάξεως.
Επιπλέον ο Εθνικός Κυβερνήτης υπήρξε η πολιτική προσωπικότητα που κατέρριψε την παλαιά και δολίως υπάρχουσα πάλη των τάξεων που τόσο εξυπηρετούσε τόσο το αστικό κράτος όσο και την μαρξιστική εναλλακτική οπτική του ενός και αδιαίρετου διεθνισμού. Τα φτηνά χέρια και η κομματική εκμετάλλευση υπέστησαν ένα σημαντικό χτύπημα προκειμένου να δομηθεί η κοινωνία των Ενωμένων Ελλήνων στο εργατικό και στο οικονομικό σκέλος της παραγωγής για την προκοπή του λαού και την ενδυνάμωση του Έθνους. Για να έρθει το σημερινό κατοχικό καθεστώς να φέρει τα λαθραία φθηνά χέρια και να θέσει τον Έλληνα Εργαζόμενο όμηρο στη γαλέρα της σιωνιστικής παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός τιμά τους αγώνες των εργαζομένων για αξιοπρεπή εργασία και την ελληνική εργατική πρωτομαγιά που πρώτος αναγνώρισε ο Εθνάρχης Ι. Μεταξάς με τη φιλεργατική του πολιτική. Ιερό χρέος μας είναι να αποκαταστήσουμε τον Έλληνα Εργάτη από τις τωρινές αδικίες και να τον μετατρέψουμε σε αιχμή δόρατος σε ένα Εθνικό Κράτος μονάχα για Έλληνες.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
Σχόλιο Πελασγού : Άλλο ένα κίνημα και αγώνας που καπηλεύθηκαν οι αριστεροί, με πρώτους τους γιαλαντζί "επαναστάτες" του ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου