Του Σάββα Καλεντερίδη
«Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος», είπε ο Σταύρος Λυγερός σε πρόσφατη ομιλία του σε συνέδριο με θέμα την εξωτερική πολιτική. Δεν πέρασαν τέσσερις μέρες για να επαληθευθεί με τον καλύτερο τρόπο ο προσφάτως απολυθείς έγκριτος δημοσιογράφος.
Για να εξηγήσουμε το γιατί, θα πρέπει να κάνουμε μια αναφορά στο ζήτημα που προέκυψε με την παρουσίαση του βιβλίου «Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν», του Μουράτ Καραγιλάν, που μετέφρασε ο γράφων και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων.
Για την παρουσίαση του βιβλίου διαμαρτυρήθηκε έντονα το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών στον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα, ενώ ξεπέρασαν κάθε όριο αναίδειας και παραλογισμού οι παρεμβάσεις του πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και στα κόμματα, ο οποίος μάλλον εζήλωσεν την δόξαν του προξένου της Κομοτηνής, που δρα ως γκαουλάιτερ ή πιο σωστά ως νεοοθωμανός βαλής στη Θράκη.
Η τουρκική πλευρά σε νομικό επίπεδο διατείνεται ότι η ίδια η έκδοση του βιβλίου είναι παράνομη και, απ’ ότι πληροφορούμεθα, σκοπεύει να κινηθεί δικαστικά για να απαγορεύσει την περαιτέρω κυκλοφορία του βιβλίου στην Ελλάδα.
Επίσης, σε πολιτικό επίπεδο διατείνεται ότι με την παρουσίαση του βιβλίου στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, και με την παρουσία ανάμεσα στους ομιλητές δυο πρέσβεων, ο ένας εν ενεργεία, αποσπασμένος στο γραφείο του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και ο άλλος επί τιμή (συνταξιούχος), άτυπος και άμισθος σύμβουλος στον υπουργό εθνικής αμύνης, το ελληνικό κράτος εμπλέκεται σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την τρομοκρατία, αφού το ΡΚΚ έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από την Ε.Ε., άρα και από την Ελλάδα.
Τα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς είναι απολύτως γελοία και ανόητα και δεν θα έπρεπε καν η ελληνική πλευρά να δεχτεί τη διαμαρτυρία, την οποία μάλιστα θα έπρεπε να επιστρέψει ως απολύτως απαράδεκτη.
Να εξηγήσουμε γιατί, αφού, αν κρίνουμε από τη δήλωση του εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, όχι μόνο η τουρκική αλλά ούτε η ελληνική πλευρά έχει αντιληφθεί την ουσία του γεγονότος και της όλης υπόθεσης. Είπαμε, η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος!
Πρώτον, το βιβλίο εκδόθηκε στην τουρκική γλώσσα από τις Εκδόσεις Μεσοποταμία, που έχουν έδρα τη Γερμανία, και κυκλοφορεί από διετίας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, όπου έχουν γίνει παρουσιάσεις από στελέχη και υποστηρικτές του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος του Κουρδιστάν που ζουν νόμιμα στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., χωρίς η Τουρκία να προβεί σε κανένα διάβημα προς τη Γερμανία.
Δεύτερον, η έκδοση, η κυκλοφορία και η παρουσίαση ενός βιβλίου από έναν εκδοτικό οίκο, ασχέτως περιεχομένου και συγγραφέως, δεν είναι τίποτε παραπάνω από αυτό που λεν οι ίδιες οι λέξεις. Είναι μια αλυσίδα διαδικασιών καθαρά ακαδημαϊκού χαρακτήρα.
Τρίτον, η εκδήλωση, την οποία επιχείρησε να απαγορεύσει η τουρκική πρεσβεία και με την εμπλοκή άλλων εξωγενών παραγόντων, ήταν εκδήλωση του εκδοτικού οίκου και όχι οποιασδήποτε οργάνωσης.
Τέταρτον, στην εκδήλωση δεν συμμετείχε κανένας εκπρόσωπος του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος.
Πέμπτον, ο εν ενεργεία διπλωμάτης (ο πρέσβης επί τιμή τελικά δεν παρέστη), συμμετείχε στην εκδήλωση ως πρόσωπο και εξέφρασε προσωπικές απόψεις, μιλώντας απολύτως ακαδημαϊκά για τις διπλωματικές πτυχές των αναφερομένων στο βιβλίο και όχι ως υπηρεσιακός παράγοντας, και
Έκτον, το Πολεμικό Μουσείο δεν διοργάνωσε την εκδήλωση ούτε παραχώρησε την αίθουσα, αλλά την ενοικίασε έναντι υψηλού τιμήματος στον εκδοτικό οίκο, ο οποίος δήλωσε σε σχετικό έντυπο τον τίτλο και τον συγγραφέα του βιβλίου όταν υπέβαλε το αίτημα για την αίθουσα.
Μετά από όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς πού βρήκε το θράσος ή καλύτερα ποιος έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία και τους αγενέστατους εκπροσώπους της να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν θέμα κυριολεκτικά εκεί που δεν υπάρχει;
Όσον αφορά τις δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου εξωτερικών κ. Δελαβέκουρα που έκανε την Τετάρτη το βράδυ σε συντάκτη της «δημοκρατίας» και την Πέμπτη, απαντώντας σε ερώτημα δημοσιογράφου του ΑΠΕ, με τις οποίες επαναλαμβάνει το «ποίημα» ότι το ΡΚΚ έχει αναγνωριστεί από την Ε.Ε. και από την Ελλάδα ως «τρομοκρατική οργάνωση», θα λέγαμε από τούδε και στο εξής να μην παραλείπει να επαναλαμβάνει κάθε μέρα αυτή τη δήλωση τουλάχιστον μια φορά, για να διατηρήσουμε ως χώρα τον τίτλο του “καλού και υπάκουου παιδιού” και να …καταξιωθούμε στα μάτια της Άγκυρας.
Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι πίσω από τη λύσσα και τον τρόμο των μηχανισμών του τουρκικού κράτους, που ασκούν κρατική τρομοκρατία σε υπαλλήλους και σε παράγοντες του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, βρίσκεται η αγωνία της Άγκυρας να μην αποκαλυφθούν τα αποτρόπαια εγκλήματα που διέπραξε και συνεχίζει να διαπράττει το τουρκικό κράτος εναντίον του κουρδικού λαού, εγκλήματα που αποκαλύπτει το βιβλίο, και να μην γίνουν γνωστές οι θέσεις και τα δίκαια του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού.
Για να μη μιλά κανείς στην Ελλάδα για τα 34 παιδιά που σκοτώθηκαν από στοχευμένο βομβαρδισμό τουρκικών F-16 στο χωριό Ρομπόσκι, στα σύνορα με το Ιράκ, έγκλημα για το οποίο δεν λογοδότησε κανείς, αφού οι δολοφόνοι καλύπτονται από τον ίδιο τον Ερντογάν.
Για να μην μιλά κανείς στην Ελλάδα, υπό το φόβο της στάμπας της τρομοκρατίας, για τους δέκα χιλιάδες φυλακισμένους Κούρδους πολιτικούς από την κυβέρνηση Ερντογάν, πολιτικοί που δεν συμμετείχαν σε ένοπλη δράση.
Για να μη μιλά και να μη γράφει κανείς -και δυστυχώς έτσι γίνεται- για την κρατική τρομοκρατία που ασκείται σε δημοσιογράφους που τολμούν να γράψουν για τα δίκαια του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού, τρομοκατία που φέρνει την Τουρκία στην πρώτη θέση των χωρών σε αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων.
Επίσης, επειδή η Άγκυρα γνωρίζει πολύ καλά ότι το μόνο φρένο στα επεκτατικά της σχέδια εναντίον της Ελλάδος μπορούν να αποτελέσουν οι Κούρδοι, μέσω της διεκδίκησης των νόμιμων δικαιωμάτων τους, θέλουν την Ελλάδα στο “καναβάτσο”, για να συνεχίσει να είναι μια χώρα του χεριού της.
Με άλλα λόγια, η Άγκυρα θέλει να τον ελληνικό λαό τυφλό, βουβό και κουφό σε ό,τι αποτελεί εμπόδιο στα επεκτατικά της σχέδια και αποχαυνωμένο στην νεοοθωμανική ευωχία του καναπέ και των δεκάδων τουρκικών τηλεοπτικών σειρών και σε καμία περίπτωση δεν τον θέλει σκεπτόμενο, ούτε ενημερωμένο για τον τιτάνιο αγώνα ενός λαού που, που παρότι μάχεται κόντρα σε γιγαντιαίες δυνάμεις, κατορθώνει να στέκεται όρθιος και να νικά. Και δεν το θέλουν αυτό, την ενημέρωση μέσω του συγκεκριμένου βιβλίου, για να μην παραδειγματιστούμε. Οπότε, άσε τους Έλληνες στους καναπέδες και την νεοοθωμανική αποχαύνωση.
Τώρα, αν αναρωτηθούμε γιατί σε αυτόν τον αγώνα της Άγκυρας, που δίνεται αδιάκοπα με νεοοθωμανική λύσσα από την τουρκική κυβέρνηση και από τους Τούρκους διπλωμάτες, για άλλη μια φορά υποχωρεί η Αθήνα (και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών), που υφίσταται την βάρβαρη τουρκική επιθετικότητα στη γραμμή Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη, αλλά και την εχθρότητα στη γραμμή Σκόπια-Αλβανία και τον υπό δημιουργία άξονα Λιβύη-Αίγυπτος-Γάζα-Συρία (μετά Άσαντ), που στην πρώτη περίπτωση έχει στόχο την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και της Κύπρου και στη δεύτερη τον περιορισμό των δικαιωμάτων της χώρας μας στην ΑΟΖ της Αδριατικής και της Ανατολικής Μεσογείου, την απάντηση θα τη βρούμε στην αρχή του άρθρου μας.
Όμως είπαμε, η λογική του κατήφορου είναι ο …πάτος!!!
defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου