Κάποια μέρα ὁ Γέροντας μοῦ ἀπεκάλυψε: «Ἦρθε μία φορὰ ἕνας νέος καὶ μοῦ εἶπε ὅτι, καθὼς ταξίδευε καλοκαίρι μὲ τὸ πλοῖο, εἶδε ἀπέναντί του μία ὡραία καὶ προκλητικὴ κοπέλα καὶ συγκλονίσθηκε. Τότε ἐγὼ εἶδα τὴν ψυχή του καὶ τοῦ εἶπα: Βρὲ εὐλογημένε, μὲ τὴν εὐσαισθησία πού σοῦ χάρισε ὁ Θεός, ἐσὺ τώρα θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχες ἁγιάσει».
Ἴσως ἄλλος πνευματικὸς νὰ ἔβλεπε τὸ περιστατικὸ σὰν εὐκαιρία νὰ κατακεραυνώσει τὸν ἁμαρτωλό, ὁ Γέροντας ὅμως τὸ εἶδε σὰν εὐκαιρία νὰ τοῦ ἀποκαλύψει τὸ θεῖο δῶρο τῆς μεγάλης εὐαισθησίας του καὶ τὴ δυνατότητά του νὰ ἁγιάσει μέσω αὐτῆς, «ἔρωτι ἔρωτα διακρουόμενος καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλο ἀποσβεννύων».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου