Ὁ καινούργιος χρόνος ποὺ ἔρχεται ἂς μᾶς φέρει καλὸ κούρδισμα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ μυαλοῦ μας. Ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς πολλοὺς τρόπους νὰ μουτζουρώνουν τὴν καθημερινότητα ἀνακάλυψαν καὶ μία ἄλλη τεχνική, αὐτὴ πού "μουτζουρώνει" τὰ πνευμόνια μας μὲ τὴν βαριὰ αἰθαλομίχλη πού σκεπάζει τὸ γαλάζιο του οὐρανοῦ στὴν κατὰ τὰ ἄλλα ἐνεργειακὰ πλούσια χώρα μὲ ἀποθέματα καθαρῆς ἐνέργειας ὅπως εἶναι τὸ φυσικὸ ἀέριο; Καὶ μᾶς συνιστᾶ ἡ περιβαλλοντικὴ πολιτικὴ νὰ προστατεύσουμε τὸ Οἰκοσύστημα καὶ νὰ πεθάνουμε ἀπὸ τὸ κρύο. Μόνο ἂν ξεκουμπισθοῦν τὰ παράσιτα τὸ οἰκοσύστημα θὰ ἀνακάμψει καὶ ἐμεῖς δὲν θὰ ἀποθάνουμε ἀπὸ τὸ κρύο. Μπορεῖ ὅμως νὰ φύγει ἡ "πολιτικὴ αἰθαλομίχλη" ποὺ φθισικὰ ματώνει τοὺς χρόνους καὶ τοὺς καιρούς μας; Μόνη της δὲν μπορεῖ νὰ φύγει, σίγουρα ὅμως θὰ φύγει μαζὶ μὲ ἄλλους…
Ἐνῶ τὸ ρολόι τῆς Παγκόσμιας Γεωπολιτικῆς φαινόταν καλοκουρδισμένο στὴν περιοχὴ μετὰ τὴν διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας, ξαφνικά του ἔσπασε ἕνα ἐλατήριο ἐδῶ στὴν γειτονιά. Ὁ μεγάλος ἀσθενὴς τῶν Βαλκανίων ἀρρώστησε καὶ μάλιστα αὐτὴ τὴν φορὰ βαριά. Κάποιοι ἀναλυτὲς διεῖδαν ὅτι τὶς προηγούμενες δύο δεκαετίες ἡ Τουρκία μὲ τὴν ἀνοχὴ τῶν ἰσχυρῶν της γὴς ἀνέλαβε ἐργολαβικὰ νὰ προωθήσει τὸ μοντέλο τῆς "Φιλανδοποίησης" ὑπέρ της καὶ ὑπὲρ τοῦ συστήματος σὲ ὅλα τὰ Βαλκάνια. Καὶ τὸ πέτυχε ἐν μέρει καὶ τὸ ζήσαμε ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες μὲ τὴν πολιτισμικὴ δῆθεν συνεύρεση τῶν δύο λαῶν ποὺ τὰ εἶχε σχεδὸν ὅλα μέχρι καὶ ζεμπεκιὲς ἀπὸ "κουραμπιέδες".
Ζήσαμε τὴν πολιτικὴ ἀντίληψη τῆς....
Εὐρωπαϊκῆς προοπτικῆς τῆς Τουρκίας ἄνευ οἱουδήποτε ἀνταλλάγματος. Ταυτόχρονα πέσαμε στὴν παγίδα τῶν διεκδικήσεων τῆς γείτονος χώρας στὸ Αἰγαῖο. Καὶ κάναμε τὶς νομικὲς διαφορὲς πολιτικὲς διπλωματικῶν περιχωρήσεων. Ποῦ μυαλὸ γιὰ τὸ συγκριτικὸ πλεονέκτημα τῆς ἐπίκλησης τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου καὶ τῶν Διεθνῶν συμβάσεων; Ἄραγε τὰ διπλωματικὰ ὄπλα ὅπως ἦταν ἡ Σύμβαση τῆς Γενεύης τοῦ 1958, ἡ Σύμβαση γιὰ τὸ Δίκαιό της θαλάσσης τοῦ 1982, ἡ ἀπόφαση τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης τοῦ 1969, τὸ νόμιμο δικαίωμά μας γιὰ ἐπέκταση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων στὰ 12 ν.μ. βρισκόταν μέσα στὴν φαρέτρα τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς μας;
Ἔτσι φτάσαμε στὴν δημιουργία «de facto» γεγονότων. Ἀποδέχτηκε ἡ Ἑλλάδα τὴν Συμφωνία τῆς Μαδρίτης τὸ 1997, τὴν ὕπαρξη «ζωτικῶν συμφερόντων», ἐνῶ στὴν Συμφωνία τοῦ Ἐλσίνκι τὸ 1999 ἀναγνωρίζαμε «συνοριακὲς διαφορές»; Δώσαμε λοιπὸν τὸ δικαίωμα στὴν Τουρκία καὶ μὲ τὶς δικές μας ὑπογραφὲς "τὸν ἀέρα" νὰ μετατρέψει τὴν διαφορὰ ἀπὸ νομικὴ σὲ πολιτικὴ γκρίζων διεκδικήσεων, βλ. ΙΜΙΑ; Ὁ κομπασμὸς τοῦ κ. Ἐρντογᾶν στὴν αἴθουσα συνεντεύξεων τοῦ Hilton στὴν μνημειώδη ἐπίσκεψή του στὴν Ἀθήνα πρὶν τρία σχεδὸν χρόνια μήπως ἔκρυβε "μυστικὲς συμφωνίες" δεσμευτικὲς σὲ ὑψηλὸ ἐπίπεδο; Μακάρι νὰ μὴν ὑπάρχουν…
Ἂν ὅμως ὑπάρχουν τέτοιες συμφωνίες πὼς θὰ μπορέσουν νὰ τὶς διαχειρισθοῦν οἱ ἡμέτεροι τώρα ποὺ ὁ Σουλτάνος ἀπὸ την "πολλὴ θλίψη" του μπορεῖ νὰ τὶς φέρει στὸ φῶς τῆς ἐπικαιρότητας καὶ μάλιστα ἀλλοιωμένες πρὸς τὸ συμφέρον του ὥστε νὰ ὀρθοτομήσει νέες γραμμὲς στὴν ὑφαλοκρηπίδα τοῦ Ἀρχιπελάγους; "Αποθανέτω ἡ ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων" θὰ πεῖ καὶ θὰ τὸ κάνει……
Ἔτσι ὁ Τοῦρκος τὰ τελευταία χρόνια καλόμαθε καὶ τὸ ἔπαιζε σὰν τὸν Μεγάλο Ἀστυνόμο στὴν εὐρύτερη περιοχή, ἂν καὶ τὸ στρατηγικὸ βάθος τοῦ ἦταν τόσο ρηχὸ ποὺ δὲν μποροῦσε οὔτε κουνούπι νὰ πνιγεῖ καὶ ἡ διπλωματία κατήντησε "γεωπολιτικὴ ρουφιανιά" βλ. μεταγενέστερα Συρία, Αἴγυπτο, Λιβύη. Σήμερα μετὰ τὶς ἐξελίξεις στὴν γειτονικὴ χώρα τῆς Κὰθ ἠμᾶς Ἀνατολῆς τὰ περιφερειακὰ ἐθνικιστικὰ γραναζάκια τῶν Σκοπίων, τῆς Ἀλβανίας, τοῦ Κοσόβου ξεκουρδίζονται ταχύτατα καὶ πολὺ πιθανὸν σύντομα νὰ ψάχνουν νὰ βροῦν στὴν παγκόσμια ἀγορὰ νέους χορηγούς.
Τοὺς εὐχόμαστε καλὴ τύχη, γιατί ἐμᾶς ἐδῶ καὶ τρία καὶ χρόνιά μας ἀνέλαβαν οἱ "πιὸ γαλαντόμοι χορηγοί" τῆς τοκογλυφικῆς πιάτσας. Κάποτε γράψαμε ἂν ἡ τρόικα μπορεῖ νὰ διαχειριστεῖ μία κρίση μὲ τὴν Τουρκία; Σήμερα ἐπαναλαμβάνουμε τὸ ἐρώτημα μας διαφορετικά: ἂν οἱ ἑταῖροι ποὺ μᾶς ἔφεραν καὶ αὐτοὶ τὴν τρόικα ἀπὸ "ἔξω ἀπὸ δώ" μποροῦν νὰ διαχειριστοῦν μία Τουρκία ποῦ ἔχει ξεκουρδιστεῖ...
Τὸ γεωπολιτικὸ σκηνικὸ ποὺ στήνεται στὰ Βαλκάνια , στὸ Αἰγαῖο καὶ στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο εἶναι πλέον μετέωρο καὶ ἀσταθὲς γιατί πολλοὶ γεωπολιτικοὶ παῖκτες ἐπιθυμοῦν νὰ ἀναλάβουν τὴν παλιὰ ἐργολαβία τῆς Τουρκίας στὴν περιοχὴ καὶ μάλιστα τώρα ποὺ τὸ δέλεαρ εἶναι πλέον ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γεωστρατηγικὴ ἀξία τοῦ χώρου καὶ ὁ ἀμύθητος ἐνεργειακὸς πλοῦτος του. Οἱ γνωστοὶ ἰσχυροί της γὴς εἶναι αὐτοὶ ποὺ ξεκούρδισαν πρὸς ἴδιον ὄφελος τὸ γεωπολιτικὸ ρολόι τῆς Τουρκίας καὶ πλέον εὐθυγραμμίζονται "νὰ τελειώνουν" μὲ τὴν Ὑπεροχὴ αὐτῆς τῆς χώρας ποὺ τοὺς χαλνάει μὲ τὸ νεοθωμανικὸ μοντέλο εὐρύτερους σχεδιασμούς.
Στὴν πραγματικότητα ὅμως τί κάνανε τὰ "τζιμάνια" τῆς νέας ἐποχῆς; Βάλανε στὸ ἴδιο θάλαμο τῆς Ἐντατικῆς τρεῖς ἀσθενεῖς μὲ διαφορετικὲς παθήσεις. Στὸ πρῶτο κρεβάτι ἔβαλαν τὴν Ἑλλάδα ποὺ πάσχει ἀπὸ "οἰκονομικὴ ἠπατίτιδα" μὲ καχεξία τελικοῦ βαθμοῦ. Στὸ δεύτερο κρεβάτι ἔβαλαν ἑτοιμοθάνατη τὴν Συρία μὲ ἀκατάσχετη αἱμορραγία. Καὶ ἀνάμεσά τους ἔβαλαν "τὸν Τζὰκ τὸν ἀντεροβγάλτη".
Ὅταν κάποιον τὰ τελευταία χρόνια του μπολιάζεις τὴν ἀπληστία μὲ χατίρια, δῶρα καὶ φιλοφρονήσεις ἐνῶ γνωρίζεις τὸ μακελλάρικο ἱστορικό του καὶ ξαφνικά του τὰ ἀποσύρεις ὅλα, εἶναι γὶ αὐτὸν φυσικὸ νὰ θυμηθεῖ τὸ ἔνδοξο ματωμένο παρελθὸν γιὰ νὰ σηκωθεῖ ἀπὸ τὸ κρεβάτι τῆς ἐντατικῆς καὶ νὰ ἀρχίσει νὰ μαχαιρώνει τοὺς διπλανοὺς ἀσθενεῖς . Γιὰ πεῖτε μου λοιπὸν τώρα ποιὸς θὰ φταίει πού μὲ τέτοιες ἰδέες ὄχι μόνο ξεκουρδίζουν τὸ γεωπολιτικὸ ρολόι τῆς περιοχῆς ἀλλὰ οὐσιαστικὰ διαλύουν τὰ πάντα γιὰ νὰ τὴν ξαναμοιράσουν σὲ νέα ἐνεργειακὰ τιμάρια;
Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια "στὰ ἄδυτα τῶν ἀδύτων" στήθηκε μία νέα σταυροφορία ποὺ οἱ ἱστορικοί του μέλλοντος θὰ τὴν καταγράψουν ὡς "ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ σταυροφορία". Οἱ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ σταυροφόροι ἤδη ἐνεργοῦν στὴν περιοχὴ Ἑλλάδος- Κύπρου μὲ μοντέρνα ὄπλα, ὅμως παραμένουν τὸ ἴδιο φονιάδες σὰν τοὺς προγόνους τους. Σήμερα ἀφοῦ ξεκούρδισαν τὶς ζωὲς μᾶς θέλουν νὰ μᾶς τὶς ἀφαιρέσουν κιόλας.
Ἔρχεται ἡ στιγμὴ καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἀλληλουχία τῆς συγκυρίας τῶν γεγονότων ποὺ αὐθόρμητα καὶ ἀπὸ τὴν ἀνάγκη τῆς ἄμεσης ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ὁ ἐν λήθει καὶ τύψει Λαὸς θὰ θελήσει νὰ ξανακουρδίσει τὸ ρολόι τῆς ζωῆς τοῦ ΧΕΙΡΟΚΙΝΗΤΑ καὶ δημοκρατικὰ νόμιμα δίχως νὰ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολιτικάντηδες ρολογάδες καὶ πορτοφολάδες.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ καὶ Καλὸ Κούρδισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου