Οι συγγενείς των θυμάτων αλλά και ο μοναδικός κατηγορούμενος ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας που στο τέλος αθωώθηκε, παρά τις συνεχείς προσπάθειες και τις αγωνιώδεις εκκλήσεις τους προς την Πολιτεία, δεν έμαθαν ποτέ τα πραγματικά αίτια της πτώσης του στρατιωτικού αεροσκάφους καθώς η ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας χαρακτήρισε ως «Άκρως Απόρρητο» το πόρισμα της επιτροπής διερεύνησης του ατυχήματος και δεν το έδωσε ποτέ στα δικαστήρια και στην δημοσιότητα...
Με το πρόσχημα το απόρρητο του Πορίσματος οι αρμόδιοι δεν εξήγησαν επίσης ποτέ στους ενδιαφερόμενους και στην κοινή γνώμη, μία σειρά από σοβαρά ερωτήματα που είχαν να κάνουν:
Με τα αίτια της συντριβής του αεροσκάφους, την αργοπορία των σωστικών συνεργείων να το εντοπίσουν, το περιεχόμενο των κιβωτίων που μετέφερε και την ύπαρξη ενός μυστηριώδους στρατιωτικού αεροσκάφους άγνωστης εθνικότητας που πετούσε στην περιοχή του ατυχήματος και το οποίο εντόπισαν τα ραντάρ μερικά λεπτά μετά την εξαφάνιση του μοιραίου C 130.
Είκοσι και πλέον χρόνια μετά το περίεργο και πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα το «HOT DOC» φέρνει στη δημοσιότητα «έγγραφα- φωτιά» που αποδεικνύουν ότι πίσω από το πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα βρίσκεται η ύποπτη σιωπή των αρμοδίων με σκοπό την συγκάλυψη της τραγωδίας.
Πτήση προς τον θάνατο
Το C-130/748 είχε απογειωθεί λίγο πριν από το μεσημέρι της Τρίτης 5 Φεβρουαρίου 1991 από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας στο πλαίσιο διατεταγμένης αποστολής που είχε σχέση με την εμπλοκή της χώρας μας στα τότε γεγονότα του Περσικού Κόλπου.Το πλήρωμα του μοιραίου αεροσκάφους αποτελούνταν από τους: Επισμηναγό (I) Μπίνα Δημήτριο (Κυβερνήτη), Επισμηναγό (I) Τζωρτζακάκη Αντώνιο (Συγκυβερνήτη), Ανθυπασπιστή (Ρ) Βαρελά Βασίλειο (Ναυτίλο), Ανθυπασπιστή (ΤΜΣ) Ρούσση Μιχαήλ (Μηχανικό) και Σμηναγό (Ρ) Κάβουρα Σωκράτη (Επόπτη Φορτώσεως).
Ο τελικός του προορισμός, σύμφωνα με το σχέδιο πτήσης, ήταν η Κρήτη. Όμως πριν πάει εκεί έπρεπε πρώτα να πάρει προσωπικό από την 111 ΠΜ (Αγχίαλο) που στην συνέχεια θα μετέφερε στην 115 ΠΜ (Χανιά) και στο Τυμπάκι. Το μεταγωγικό αεροσκάφος βρισκόταν περίπου 38 χιλιόμετρα από την Αγχίαλο όταν ξαφνικά χάθηκε από το ραντάρ χωρίς προηγουμένως να έχει αναφερθεί κάποιο πρόβλημα από τον κυβερνήτη του. Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα που κατατέθηκαν στα στρατιωτικά δικαστήρια που ακολούθησαν, η τελευταία επαφή του με τον πύργο ελέγχου της 111 ΠΜ ήταν στις 12.55 μ.μ. κι ενώ είχε αρχίσει η διαδικασία προσγείωσης διά οργάνων, λόγω χαμηλής νέφωσης και κακοκαιρίας που επικρατούσε στην περιοχή. Μετά χάθηκε…
Οκτώ αεροσκάφη F-16, δύο C-130, δύο πυροσβεστικά CL-215, δύο ελικόπτερα Σινούκ, ελικόπτερα του Ναυτικού και αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας άρχισαν να ερευνούν την περιοχή όπου είχε χαθεί το αεροσκάφος. Παράλληλα μεγάλες δυνάμεις καταδρομών και πεζοναυτών άρχισαν να «χτενίζουν» τα πιθανά σημεία πτώσης του, ψάχνοντας κυρίως πάνω από τη νοητή γραμμή της πορείας που θα έπρεπε να είχε ακολουθήσει. Όμως παρά την τεράστια κινητοποίηση, ο εντοπισμός των συντριμμιών του C-130 έγινε ύστερα από 4 ημέρες, στην πλαγιά Τσατάλι του όρους Οθρυς, 60 !!! χιλιόμετρα περίπου μακριά από το σημείο που θα έπρεπε κανονικά να βρίσκεται και σε λάθος γωνία 63 μοίρες…
Υπήρχαν επιζώντες
Η περιοχή όπου εντοπίστηκαν τα συντρίμμια του αεροσκάφους αποκλείστηκε αμέσως από πεζοναύτες και καταδρομείς. Ελικόπτερα Σινούκ έφτασαν στον τόπο της τραγωδίας και αφού σήκωσαν βιαστικά μέρη από το κατεστραμμένο αεροπλάνο μαζί με κάποια κιβώτια με άγνωστο περιεχόμενο, άρχισαν σιγά σιγά να μεταφέρουν τους νεκρούς, των οποίων η περισυλλογή γινόταν χωρίς την παρουσία ιατροδικαστών! Παράλληλα απαγορεύτηκε αυστηρά στους δημοσιογράφους να πλησιάσουν τα συντρίμμια του αεροσκάφους προκαλώντας μεγάλη σύγχυση και ερωτηματικά για τα κίνητρα της απαγόρευσης.
Η Πολεμική Αεροπορία και η τότε στρατιωτική και πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης διαβεβαίωνε τους συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας, ότι ο θάνατος και των 63 αεροπόρων ήταν ακαριαίος. Όμως πληροφορίες από τα μέλη των σωστικών συνεργείων που βρέθηκαν πρώτοι στην περιοχή έκαναν λόγο για επιζώντες που προσπάθησαν να επιβιώσουν τραυματισμένοι σοβαρά επί τρία 24ωρα μέσα στο κρύο και το χιόνι με ό,τι μέσο διέθεταν, αναμένοντας την βοήθεια. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες που δόθηκαν τότε στους συγγενείς των νεκρών από ανώτερους αξιωματικούς της Π.Α., τρείς από τους επιβαίνοντες είχαν βρεθεί να είναι ακουμπισμένοι με την πλάτη τους στον τοίχο μίας μικρής αγροικίας που υπήρχε κοντά στο σημείο της συντριβής του αεροσκάφους. Ένας εξ' αυτών είχε βρεθεί να φοράει δύο στρατιωτικά μπουφάν!
Δίκες παρωδία
Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων της Π.Α. που εξέτασε τα συντρίμμια του C-130/748 και τις μαγνητοταινίες από τις συνομιλίες του νεκρού πιλότου Δ. Μπίνα με τον πύργο ελέγχου της 111 ΠΜ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πτώση του αεροσκάφους είχε σαν αιτία της «το ανθρώπινο λάθος» και "φωτογράφιζε" σαν υπεύθυνο τον Στέφανο Τίγκα, ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας που έκανε βάρδια την ώρα της πτώσης στο αεροδρόμιο της Αγχιάλου.
Στις 14 Νοεμβρίου 1994 στο Αεροδικείο Αθηνών εκδικάζεται η υπόθεση με μοναδικό κατηγορούμενο -για παράβαση στρατιωτικού καθήκοντος εν καιρώ μερικής επιστράτευσης, για ανθρωποκτονία κατά συρροήν και εξ αμελείας και για καταστροφή αεροπλάνου- τον επισμηναγό Στέφανο Τίγκα. Μετά από μερικές εβδομάδες το Αεροδικείο επέβαλε στον -απόστρατο πλέον- επισμηναγό, φυλάκιση δύο ετών με τριετή αναστολή.
Στις 19 Ιανουαρίου 1996 η υπόθεση εκδικάζεται στο Διαρκές Αναθεωρητικό Αεροδικείο, όπου ο Στέφανος Τίγκας κρίνεται ομόφωνα αθώος με τους συγγενείς των θυμάτων να κάνουν λόγο για «δίκη-παρωδία» κατηγορώντας το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας για απόκρυψη σημαντικών εγγράφων με σκοπό το οριστικό κουκούλωμα της υπόθεσης.
Κατηγορούμενος-εξιλαστήριο θύμα
Λίγους μήνες μετά την αθώωσή του ο επισμηναγός Στέφανος Τίγκας πεθαίνει «από την στεναχώρια του» όπως λένε οι συγγενείς του.
«Η άδικη απόδοση ευθυνών σε αυτόν τον άνθρωπο, του προκάλεσε σοβαρότατα ψυχολογικά προβλήματα που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ποτέ και στο τέλος πέθανε από τη στεναχώρια του» λέει στο HOT DOC ο δικηγόρος του Κώστας Μιχαλόπουλος και καταγγέλλει ότι η υπόθεση της πτώσης του C 130/748 στο όρος Όθρυς δεν είναι ένα απλό δυστύχημα αλλά μια σκοτεινή ιστορία που κρύβει μέσα της ακόμα και σήμερα σοβαρά αναπάντητα ερωτηματικά.
Πτώματα καλυμμένα με αιθάλη
Σύμφωνα με την «Απόρρητη» Έκθεση των Συμβουλευτικών Μελών της Πολεμικής Αεροπορίας (βρίσκεται στην διάθεση του HOT DOC) που υπογράφεται από τον Ασμχο (ΤΑΜ) Ι. Παγώνη και τον Επγο (ΤΑΜ) Γ. Παπακωνσταντίνου, στους κινητήρες του μοιραίου αεροσκάφους:
«δεν υπήρχαν ενδείξεις πυρκαγιάς, ούτε είχε ενεργοποιηθεί το σύστημα πυρόσβεσης όπως φάνηκε από την θέση των αντιστοίχων μοχλών στον θάλαμο χειριστών και από το γεγονός ότι οι φιάλες πυροσβεστικού υλικού βρέθηκαν μη ενεργοποιημένες και τα όργανα επ αυτών είχαν κανονικές ενδείξεις πλήρωσης…»
Ο δικηγόρος Κώστας Μιχαλόπουλος όμως έχει διαφορετική άποψη:
«Αυτά που μας έλεγαν τότε δεν ισχύουν διότι, έχω στα χέρια μου έκθεση Νεκροψίας επιβαίνοντος στο αεροσκάφος, στο σώμα του οποίου εντοπίστηκε αιθάλη! Η αιθάλη όπως γνωρίζει όλος ο κόσμος είναι το υπόλειμμα της φωτιάς. Άρα φωτιά υπήρξε στο αεροσκάφος και αυτό ενισχύεται και από το γεγονός της ανεύρεσης μιας μισοκαμμένης στρατιωτικής ταυτότητας άλλου θύματος που βρέθηκε στον τόπο της συντριβής. Κάποιοι δεν μας είπαν όλη την αλήθεια και είχαν τους λόγους τους...»
Σίγουρος ότι στο μοιραίο αεροσκάφος λίγο πριν συντριβεί έγινε έκρηξη είναι και ο Διονύσιος Βασιλάτος, αδερφός του Παναγιώτη Βασιλάτου, που βρήκε τραγικό θάνατο κατά την πτώση του αεροσκάφους.
Όπως λέει: «Οι αρμόδιοι τότε έκρυψαν την αλήθεια και δεν μας είπαν ποτέ τι πραγματικά έγινε και τι μετέφερε εκτός από τους αεροπόρους το συγκεκριμένο αεροσκάφος. Δεκατρία από τα 63 άτρομα που επέβαιναν σε αυτό, διαμελίστηκαν τελείως και γι’ αυτό είμαι σίγουρος ότι στο C-130 έγινε έκρηξη από εκρηκτικά που ίσως μετέφερε και ο πιλότος του στη συνέχεια έκανε αναγκαστική προσγείωση στην πλαγιά Τσατάλι. Γι αυτό μετά απέκλεισαν βιαστικά την περιοχή και σήκωσαν και απομάκρυναν χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων μεγάλα κιβώτια με άγνωστο περιεχόμενο».
Το «άγνωστο» στρατιωτικό αεροσκάφος!
Ή μεγαλύτερη ίσως σκιά που καλύπτει την πτώση του C130/748 και τον τραγικό θάνατο 63 ανθρώπων στην κορυφή Τσατάλι του όρους Όθρυς στις 5.2.1991, είναι το μυστηριώδες στρατιωτικό αεροσκάφος άγνωστης εθνικότητας το οποίο εντοπίστηκε από τα ραντάρ της περιοχής να πετά και να συμπεριφέρεται «περίεργα» πολύ κοντά στο σημείο που συνέβη το δυστύχημα και ελάχιστα λεπτά μετά από αυτό…
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας και η τότε στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της χώρας υποβάθμισε περιέργως το θέμα, ενώ το Αναθεωρητικό Πενταμελές Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα του τότε κατηγορούμενου ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας Στέφανου Τίγκα αλλά και των συγγενών των νεκρών για την παροχή συγκεκριμένων πληροφοριών γύρω από την ταυτότητα και τον ρόλο του αγνώστου αεροσκάφους.
Στα πρακτικά της δίκης στην σελίδα 45, ο μάρτυρας κατηγορίας Υποσμηναγός (ΤΥΑ) Παρασκευόπουλος Ανδρέας αναφέρθηκε εκτενώς στη ύπαρξη του αγνώστου αεροσκάφους καταθέτοντας ενόρκως μεταξύ άλλων τα εξής συγκλονιστικά:
«Την εποχή του ατυχήματος υπηρετούσα στην 111 ΠΜ. Ευρισκόμενος την 5.2.91 στον σταθμό GCA της μονάδας, ειδοποιήθηκα περί ώρα 13.05’ ότι ο ελεγκτής προσεγγίσεως της Αγχιάλου έχασε επαφή με το C 130/748. Περί ώρα 13.08’ εμφανίστηκαν 2 ίχνη στην οθόνη. Το πρώτο ερχόταν από νοτιοδυτικά και διευκρινίστηκε ότι ήταν το αεροσκάφος C 130/745 από Ανδραβίδα. Όσον αφορά το δεύτερο ίχνος, είχε IFF στο MODE 1/70. Εμφανίστηκε αρχικά στην R-330 11 ΝΜ με Δυτική πορεία και μικρή ταχύτητα 200-220 κόμβους. Χάθηκε το IFF και ο στόχος την 13.13’ με ΒΑ πορεία στην R-315 13,5 ΝΜ και επανεμφανίστηκε την 13.35’ στη R-350 11 ΝΜ ΜΕ Νότια πορεία και τελικά το χάσαμε στη R-295 R-300 περί ώρα 13.35 στα 39 ΝΜ, αφού βγήκε εκτός εμβελείας.
Ο στόχος αφορά ιπτάμενο αντικείμενο, ακόμα και σήμερα δε πιστεύω, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν αεροσκάφος και όχι «ψευδοστόχος». Οι ψευδοστόχοι έχουν άλλη συμπεριφορά, κινούνται ακτινικά και αμυδρή ακτινοβολία. Ήταν αεροσκάφος διότι είχε έντονο ίχνος και κίνηση προς διάφορες κατευθύνσεις όχι ακτινική. Δεν ξέρω από την εκπομπή τι αεροσκάφος ήταν κι αν έχει η Πολεμική Αεροπορία τηλεκατευθυνόμενα, ηλεκτρονικά, μη επανδρωμένα (χωρίς πιλότο) αεροσκάφη. Ενημέρωσα το ραντάρ Αεράμυνας του Πηλίου γιατί της Λάρισας ήταν κλειστό λόγο χιονιού. Δεν υπήρχε πτητική δραστηριότητα στη Λάρισα και το Στεφανοβικείο. Τρεις έμπειροι ελεγκτές πάντως που είμαστε τότε στο GCA, μεταξύ αυτών και ο προϊστάμενος, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ήταν στρατιωτικό αεροσκάφος από τον διψήφιο κωδικό του MODE 1».
Λίγο πριν τα δικαστήρια ο μοναδικός κατηγορούμενος και ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας Στέφανος Τίγκας είχε αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Τα C-130 είναι από τα πιο ασφαλή αεροσκάφη στον κόσμο και είναι αδύνατον να χαθούν ή να πέσουν. Σε εκείνο το ατύχημα πλησιάζει ο πιλότος από τη θάλασσα κι ενώ βρίσκεται ήδη στα 4.000 πόδια ζητεί να κάνει κάθοδο για να προσγειωθεί. Η απάντησή μου είναι να κάνει LOW TACAN, μία εγκεκριμένη από τους νόμους διαδικασία. Από εκεί και μετά αυτός έρχεται με 63 μοίρες λάθος πορεία… Δεν θέλω να πω ότι ο πιλότος δεν ήταν ικανός, αλλά είχε δύο εγκαταλείψεις. Γνώριζε πολύ καλά την περιοχή λόγω του ότι ήταν πιλότος παλιά στα F-5, αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω τη μεγάλη απόκλιση του αεροσκάφους».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου