Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, τα Ηνωμένα Έθνη λειτούργησαν ως το πεδίο διευκόλυνσης των εχθρών της Συρίας για την εξαπόλυση κατηγοριών αναφορικά με ζητήματα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πολλές φορές οι κατηγορίες αυτές επιχειρήθηκε να αποτελέσουν το πεδίο δικαιολόγησης της στρατιωτικής επέμβασης κατά της ίδιας της χώρας της Συρίας.
Η χρήση «βομβών βαρελιού» κατά άμαχου πληθυσμού, ο βομβαρδισμός των θέσεων του εχθρού με κόστος τις ζωές αμάχων, και η καταστροφή σημαντικότατων υποδομών αποτέλεσαν μερικές από τις κατασκευασμένες κατηγορίες στην ρητορική της Δύσης κατά της Συριακής κυβέρνησης.
Τώρα πλέον, που οι Η.Π.Α βομβαρδίζουν τη Συρία, σκοτώνουν Σύρους, αθώους άντρες, γυναίκες και παιδιά και καταστρέφουν υποδομές ζωτικής σημασίας από τις οποίες οι τοπικοί πληθυσμοί εξαρτώνται για την επιβίωσή τους, τα Ηνωμένα Έθνη ξαφνικά σιώπησαν…
Ο Δυτικός τύπος με τη σειρά του έχει ακολουθήσει το αμερικανικό παράδειγμα των «παράπλευρων απωλειών» για να δικαιολογήσει τους νέους μαζικούς φόνους αμάχων από τις ΗΠΑ.
Εντελώς ξαφνικά, οι ίδιοι τρομοκράτες για τους οποίους η Συριακή κυβέρνηση προσπαθούσε να προειδοποιήσει τη διεθνή κοινότητα εδώ και χρόνια, είναι πλέον τόσο επικίνδυνοι ώστε πρέπει να ηττηθούν πάση θυσία – με τους φόνους αθώων πολιτών, αρκεί οι τρομοκράτες να ηττηθούν από Αμερικανικά και όχι από Συριακά «χέρια» ή όπλα.
Η ξεκάθαρη υποκρισία αυτή, συνδυάζεται με το γεγονός ότι ο συριακός στρατός πραγματοποιεί επιχειρήσεις εντός των εδαφών του, πραγματοποιώντας επιχειρήσεις διασφάλισης των συνόρων της χώρας και όλων των εδαφών, ενώ αντιθέτως οι ΗΠΑ πραγματοποιούν επιχειρήσουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα εδάφη τους.. Σε μία ξένη χώρα..
Έχοντας ως «νομιμοποίηση» μία ξεκάθαρη πρόφαση και ακόμη μία πιο δόλια ατζέντα και τελικό σκοπό..
Γιατί έχουν σωπάσει τώρα τα Ηνωμένα Έθνη; Οι αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποιούνται στη Συρία από τις Η.Π.Α, τις χώρες του Περσικού Κόλπου και αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης λαμβάνουν χώρα δίχως την έγκριση της Συριακής κυβέρνησης, κανένα αναγνωρισμένο κόμμα της αντιπολίτευσης της χώρας δεν τις έχει εγκρίνει, και ασφαλώς ΚΑΝΕΝΑ ψήφισμα του ΟΗΕ δεν έχει παράσχει στη Δύση νομιμοποίηση για να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις εντός της Συρίας.
Μόνο υπό αυτά τα δεδομένα, τα Ηνωμένα Έθνη θα έπρεπε να διαμαρτύρονται εντονότατα: να επιβάλλουν κυρώσουν σε όσους συμμετέχουν, κυριολεκτικά, σε μία μονομερή και παράνομη πράξη στρατιωτικής επιθετικότητας.
Επίσης, τα Ηνωμένα Έθνη θα έπρεπε να «υψώσουν τη φωνή τους» κατά της απώλειας ζωών άμαχου πληθυσμού, όπως ακριβώς έκαναν κατά τα προηγούμενα χρόνια του απερίγραπτου χάους που ακολούθησε τις συγκρούσεις στη Συρία, καθώς και να προετοιμάσουν ειδικές μονάδες παρακολούθησης και διερεύνησης των αποτελεσμάτων των νέων επιθέσεων κατά της Συρίας.
Πέραν της Συρίας, σε ακόμη ένα σημαντικό πεδίο σπαραγμού και πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης τα Ηνωμένα Έθνη είναι απολύτως απόντα.. Και αυτό αφορά την κρίση στην Ουκρανία.
Στην Ουκρανία, η κυβέρνηση της χώρας έχει προβεί σε φρικαλεότητες κατά των ίδιων των Ουκρανών πολιτών – μαζικές δολοφονίες, βασανισμοί, και εκτελέσεις αποκαλύπτονται από τη στιγμή του ξεσπάσματος της κρίσης.
Και όμως, καμία φωνή διαμαρτυρίας από το εσωτερικό των Ηνωμένων Εθνών – ομάδες δεν κινητοποιούνται για να διερευνήσουν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και δεν λαμβάνονται μέτρα κατά των παραβατών, με την μεγάλη πλειονότητα των οποίων να αποτελούν ακροδεξιές ένοπλες νεοναζιστικές ομάδες..
Αλήθεια; Γιατί άλλα μέτρα και άλλα σταθμά στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ελέγχεται πλήρως από τα δυτικά συμφέροντα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου