Kίνα και Ρωσία "χτίζουν" τη Μεγάλη Ευρασία και το Πεκίνο μέσω της ηπειρωτικής τροφοδοσίας του σε υδρογονάνθρακες από τη Μόσχα εξασφαλίζει την ανεξαρτησία του από την Ουάσιγκτον η οποία ελέγχει όλους τους θαλάσσιους δρόμους και μπορεί να διακόψει της κινεζικές ενεργειακές προμήθειες από την Άπω Ανατολή όποτε το θεωρήσει σκόπιμο.
Στο συνέδριο του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων που διεξήχθη στη Μόσχα και το οποίο ήταν αφιερωμένο στις ρωσο-κινεζικές σχέσεις, πολλά ελέχθησαν για την εμφάνιση ενός νέου τύπου συνεργασίας με το Πεκίνο.
Για το θέμα αυτό, η Ροσίσκαγια Γκαζέτα συνομίλησε με τον κοσμήτορα της έδρας παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής και πολιτικό επιστήμονα, Σεργκέι Καραγκάνοφ.
Ροσίσκαγια Γκαζέτα: Ποιος είναι ο νέος τύπος συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Κίνας;
Σ.Κ.: Θεωρώ ότι το καινούριο το τελευταίο διάστημα είναι η συμφωνία Κίνας και Ρωσίας για την ενσωμάτωση και το συντονισμό δυο μεγάλων προγραμμάτων. Πρόκειται για την Κινεζική οικονομική ζώνη του “Δρόμου του μεταξιού” και την Ευρασιατική οικονομική ένωση, της οποίας ηγείται η Ρωσία. Προηγουμένως, οι περισσότεροι παρατηρητές υπέθεταν ότι αυτοί οι δυο στόχοι θα ήταν ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Τώρα, τα πάντα εξελίσσονται ακριβώς με τον αντίθετο τρόπο. Είναι πολύ πιθανό ότι στο κέντρο της Ευρασίας θα σχηματιστεί ένα νέο πεδίο οικονομικής ανάπτυξης, το οποίο θα προσφέρει όφελος σε όλους και θα καταστεί πιθανόν το κέντρο μιας νέας κοινότητας, της Μεγάλης Ευρασίας.
Κινδυνεύει η Ρωσία από την Κίνα;
ΕΡ: Ενίοτε ειδικοί εκφράζουν φόβους ότι στους σχεδιασμούς αυτούς η Ρωσία μπορεί να βρεθεί στο ρόλο του φτωχού συγγενούς της Κίνας.
ΑΠ: Ανάλογες ανησυχίες υπάρχουν, αλλά εκείνους που τις εκφράζουν θα τους συμβούλευα να μην υποτιμούν τις δυνατότητες της Ρωσίας.
Ναι, υπολειπόμαστε της Κίνας στην οικονομία, αλλά εξακολουθούμε να είμαστε το ίδιο μεγάλοι παράγοντες στην παγκόσμια σκηνή. Προκειμένου να διατηρηθεί και στο μέλλον η ισοτιμία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, υπάρχουν δυο επιλογές οι οποίες θα πρέπει ν’ αναπτυχθούν παράλληλα. Η πρώτη και σημαντικότερη είναι ότι η Ρωσία θα πρέπει ν’ αλλάξει δραστικά οικονομική πολιτική επιτυγχάνοντας ανάπτυξη -ειδικά στους τομείς εκείνους όπου είμαστε ανταγωνιστικοί- και να την κατευθύνουμε προς την Ανατολή. Η δεύτερη κατεύθυνση είναι ότι στο ευρασιατικό πρόγραμμα θα πρέπει να παρίστανται και άλλοι ισχυροί παίκτες, όπως η Ινδία, το Ιράν και άλλες χώρες της περιοχής. Η Κίνα φυσικά είναι ισχυρή δύναμη, ίσως η σημαντικότερη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ο αρχηγός.
ΕΡ: Θα πρέπει η Ρωσία να συμμετάσχει στη δημιουργία αυτού του νέου οικονομικού συστήματος μαζί με την Κίνα;
ΑΠ: Εννοείται. Θα εργαστούμε και με βάση το παλαιό σύστημα, αλλά η εμφάνιση παράλληλων Τραπεζών ανάπτυξης, παράλληλων αποθεματικών νομισμάτων, παράλληλων συστημάτων πληρωμών, όλα αυτά είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας, είναι κάτι που διευρύνει το πεδίο ελιγμών της και την καθιστά πιο αυτόνομη και ανεξάρτητη.
ΕΡ: Πολλά ακούγονται σήμερα για την ανάπτυξη της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Κίνας. Σε τί διαφέρει η συνεργασία αυτή από εκείνη που υπάρχει ήδη, για παράδειγμα μεταξύ Κίνας και Σαουδικής Αραβίας, με το Ιράν, ή με τα αφρικανικά κράτη;
ΑΠ: Η Κίνα, εξυπακούεται, όπως και κάθε άλλη χώρα που ενεργεί με υπευθυνότητα, ενδιαφέρεται για τη διαφοροποίηση των εξωτερικών πηγών προμήθειας ενεργειακών πόρων. Είναι μια απόλυτα φυσιολογική και συνετή στρατηγική. Οι προμήθειες από την Αφρική ή τη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά ευάλωτες και αυτό είναι κάτι που οι Κινέζοι το γνωρίζουν πολύ καλά. Όλες αυτές οι προμήθειες πραγματοποιούνται μέσω θαλάσσης και στη θάλασσα σήμερα αλλά και στο προσεχές μέλλον θα κυριαρχούν οι ΗΠΑ. Γι’ αυτό υφίσταται η θεωρητική πιθανότητα διακοπής αυτών των προμηθειών ή της απειλής διακοπής τους. Οι ηπειρωτικές προμήθειες ενεργειακών πόρων δεν εμπεριέχουν τέτοιες απειλές.
ΕΡ: Η Ρωσία είναι μέλος μαζί με την Κίνα σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς, στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, στη BRICS. Δεν υπάρχει ο κίνδυνος κυριαρχίας της Κίνας σ’ αυτές τις δομές;
ΑΠ: Η φιλοσοφία του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και της BRICS αποσκοπεί σε μεγάλο βαθμό στο να είναι συμμαχίες και ενώσεις ισότιμων χωρών. Φυσικά, η Κίνα διαθέτει τεράστιες δυνατότητες, μεγαλύτερες απ’ ότι τα άλλα κράτη, από οικονομική άποψη. Όμως και οι άλλες χώρες πραγματοποιούν εκεί μια απόλυτα ανεξάρτητη πολιτική.
Και ως τώρα βγαίνουν όλοι κερδισμένοι, απλούστατα επειδή έχοντας ενωθεί λαμβάνουν επιπρόσθετο πολιτικό κεφάλαιο, χωρίς να καταθέτουν επιπρόσθετους πόρους.
ΕΡ: Η στροφή της Ρωσίας προς την Ανατολή δεν θα επηρεάσει τις σχέσεις της με τη Δύση;
ΑΠ: Για τη Ρωσία, με την γενικά ευρωπαϊκή ταυτότητά της, το να αποκοπεί από την Ευρώπη θα ήταν ασύμφορο και οικονομικά και πολιτικά, ακόμη και από ηθική πολιτική άποψη. Επομένως, πρέπει να αναζητηθούν οι δυνατότητες διαλόγου. Πιστεύω όμως ότι ο διάλογος αυτός θα μπορέσει να είναι πολύ πιο παραγωγικός αν διεξαχθεί σε ένα πιο ευρύ, ευρασιατικό πλαίσιο.
ΕΡ: Η Κίνα αγοράζει δραστήρια επιχειρήσεις στη Δυτική Ευρώπη, στις ΗΠΑ και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Θα έπρεπε να φοβόμαστε μια τέτοια οικονομική εξάπλωση;
ΑΠ: Η Κίνα διαθέτει τεράστιο πλεόνασμα κεφαλαίων. Σήμερα, όμως, διαπιστώνεται ότι αυτή η τεράστια εξοικονόμηση πόρων καθίσταται ευάλωτη. Δεν αποκλείεται αργά ή γρήγορα οι ΗΠΑ να προχωρήσουν σε υποτίμηση του δολαρίου προκειμένου -μεταξύ άλλων- να μειώσουν και το δικό τους χρέος. Αυτές οι τάσεις είναι ήδη ορατές. Στην προκειμένη περίπτωση οι Κινέζοι προσπαθούν, αντί χρημάτων, να αποκτήσουν περιουσιακά στοιχεία, αγοράζοντας σε όλο τον κόσμο σπίτια, επιχειρήσεις. Είναι μια αρκετά λογική φιλοσοφία που πρέπει να εφαρμόζεται για το ίδιον συμφέρον.
Στη Ρωσία δυστυχώς εξακολουθεί να υπάρχει από τα παλιά χρόνια ένα στερεότυπο, δηλαδή το να βλέπουμε μόνο τους κινδύνους και να μη θέλουμε να δούμε τις δυνατότητες. Πρέπει να είμαστε μεγάλοι, αλλά πρέπει να είμαστε και ισχυροί, επιτυχημένοι. Και η ύπαρξη ενός μεγάλου γείτονα, όπως η Κίνα, θα φέρει στη Ρωσία πρώτα απ’ όλα τεράστιες δυνατότητες. Τότε ο κινεζικός άνεμος θα φυσήξει στα πανιά μας.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου