Η αλβανική.."δικαιοσύνη" στην Ελλάδα

Μετά το αποτρόπαιο έγκλημα του Αλβανού βαρυποινίτη Καρέλι, εναντίον του υπαρχιφύλακα Τσιρώνη στην φυλακή Άμφισας και την κατάληξη του δράστη 2 ημέρες μετά στην φυλακή Σερρών, αναλογίστηκα τί επιπτώσεις έχει επιφέρει η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Η μαζική εισροή των Αλβανών λαθρομεταναστών την δεκαετία του '90 συντάραξε την Ελλάδα ποικιλοτρόπως και έφερε νέα ήθη στην πατρίδα μας. Την πρώτη έκπληξη ένιωσαν οι Έλληνες την εποχή εκείνη από την ομοιομορφία των γειτόνων μας αφού οι Αλβανοί έμοιαζαν μεταξύ τους στην όψη, όντας πιο στεγνοί, οστεώδεις και σκληραγωγημένοι, θυμάμαι τον χαρακτηρισμό "κοντοσβέρκια".

Με το πέρασμα των χρόνων προχώρησε η "αφομοίωση" των Αλβανών στον γηγενή πληθυσμό, αφού τα παιδιά των μεταναστών φοίτησαν στα ελληνικά σχολεία. Η εκφορά της ελληνικής γλώσσας τελειοποιήθηκε ακόμη και από τους γονείς των παιδιών, που μπορεί να μην διδάχθηκαν τα ελληνικά σε σχολείο, όμως αναγκάστηκαν να τα μιλήσουν αξιοπρεπώς στην καθημερινότητά τους. Οι περισσότεροι Αλβανοί δούλεψαν σκληρά και χάρις την φθηνή προσφορά του εργατικού τους δυναμικού προτιμήθηκαν από Έλληνες επιχειρηματίες, ιδιαίτερα στον κλάδο της οικοδομής, της γεωργικής παραγωγής και γενικά στις ανειδίκευτες χειρονακτικές εργασίες. Η ελληνική νεολαία τα πρώτα χρόνια εκείνα ζούσε με το όνειρο και τον επαγγελματικό προσανατολισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της ανωτάτης σχολής και του μεταπτυχιακού. Συνεπώς δεν ενοχλήθηκε ούτε ένιωσε να απειλείται από την κατάληψη των θέσεων εργασίας από τους Αλβανούς ανταγωνιστές. Οι Αλβανοί δείσδυσαν και συμπλήρωσαν έντεχνα τα κενά στον πλουτοπαραγωγικό ιστό της Ελλάδας και σύντομα δημιούργησαν τις δικές τους ατομικές πιχειρήσεις, περνώντας ακολούθως και στο ελεύθερο επαγγέλμα, τις δικές τους επιχειρήσεις.

Ποιό ήταν το αποτέλεσμα της αφομοίωσής τους στην ελληνική κοινωνία; Μπορούμε να μιλάμε για επιτυχημένη και υποδειγματική ενσωμάτωση των Αλβανών ή μήπως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο; Οι φυλετικές και κοινωνικοπολιτικές διαφορές Αλβανών και Ελλήνων, αλλά κυρίως η διμερής αντιπαλότητα εξ΄αιτίας της ένθεν εγκατάλειψης και κείθεν καταπίεσης της ελληνικής μειονότητας της Β. Ηπείρου, παραμένουν ανεξίτηλες. Φέτος η παρέλευση ακριβώς 100 ετών μετά την υπογραφή της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, του πρωτοκόλλου που δεν ακυρώθηκε έκτοτε με άλλη συμφωνία, αλλά ούτε και τηρήθηκε ουσιαστικά εξ' αιτίας της προδοτικής πολιτικής του Ελευθέριου Βενιζέλου, μας φέρνουν στην μνήμη την μεταγενέστερη εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών από την ιταλική εισβολή το 1940. Το ΠΑΣΟΚ το 1987 με υπουργό εξωτερικών τον Κ. Παπούλια μονομερώς κατήργησε το εμπόλεμο παραδίδοντας στο έλεος των κομμουνιστών ακόμη τότε, τους Έλληνες της Β. Ηπείρου. Εκεί πάτησε ο επόμενος υπουργός εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας Α. Σαμαράς και ευθύς αμέσως της κατάρρευσης του κομμουνισμού στην Αλβανία άνοιξε τις πύλες της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης προς την Ελλάδα όλων των εξαθλιωμένων Αλβανών δίχως τον παραμικρό έλεγχο και αξιολόγηση του ποινικού τους μητρώου. Το πρώτο κύμα εισροής των Αλβανών άνοιξε τον δρόμο για το δεύτερο κύμα με πιο οργανωμένο τρόπο και πάντοτε με τις ευλογίες των επόμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν. Το σχέδιο των ΗΠΑ για την ισχυροποίηση της "δημοκρατικής" Αλβανίας στα Βαλκάνια είχε συντελεστεί με την άριστη συνεργασία όλων των διαδοχικών ελλαδικών κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης. Ακολούθησε ο παράνομος βομβαρδισμός της Σερβίας από το ΝΑΤΟ και η απόσχιση του Κοσόβου το 1999, ενώ πρόσφατα περάσαμε στην τελευταία φάση της δημιουργίας της μεγάλης Αλβανίας η οποία διεκδικεί ελληνικά εδάφη έως την Πρέβεζα!

http://vinyl-djs.blogspot.gr/2014/03/blog-post_30.html
Πηγή