ΗΓΕΜΟΝΕΙΝ Ή ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ

«Πρώτα το κράτος τους και ύστερα τον πολιτισμό τους, αυτά έχουν να δημιουργήσουν οι Έλληνες» Ίων Δραγούμης, ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ

Όλοι οι εχθροί, και κυρίως οι “φίλοι” κι ας θυμηθείς ή ας μάθεις στο σημείο αυτό, Εθνικιστή Αναγνώστη μια παροιμία που λέει: “όποιον δεν μπορείς να πολεμήσεις σαν εχθρό σου, κάν’ τον φίλο σου”. Πρώτον και κύριον. Οι Έλληνες ανάλογα με τη διακυβέρνηση και το σύστημα το πολιτικό που είχαν ανά τους αιώνες, δημιουργούσαν και διαφορετικούς πολιτισμούς. Στα Αρχαία Χρόνια με τη Φυσική Αριστοκρατία, τους Ομηρικούς Ήρωες όπως ήταν οι Μυκηναίοι Βασιλείς, αναπτύχθηκε αυτό που λέμε Μυκηναϊκός Πολιτισμός. Ένας κόσμος γεμάτος Ήρωες και αοιδούς που εξυμνούσαν τους Άθλους που χάρισαν την Αιωνιότητα στους Έλληνες. Ένας κόσμος γεμάτος ένδοξες μάχες. Ένα εμπορικό δίκτυο που απλωνόταν σε όλη την Ευρώπη και ως Κύκνειο Άσμα του μας άφησε Αθάνατη Κληρονομιά τα Ομηρικά Έπη. Αργότερα, αναπτύχθηκε ο κλασικός πολιτισμός με το γενικό πολιτικό σύστημα: πόλεις-κράτη. Μες στην Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τους Επιγόνους αναπτύχθηκε η ελληνιστική περίοδος. Κι όταν είχε καθιερωθεί πλέον η εξουσία των Αυτοκρατόρων της Κωνσταντινούπολης, αναπτύχθηκε αντίστοιχα από τους Έλληνες ένα σύνολο πνευματικότητας μες στη καθημερινότητα που ονομάζεται γενικά βυζαντινός πολιτισμός. Άρα, λοιπόν, αν θέλουμε να αλλάξουμε Αρχές και Αξίες και να νικήσουμε την υπο-κουλτούρα του “καταναλωτή” πρέπει ΜΕΣΩ της πολιτικής να αλλάξουμε την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ του Λαού μας.

“Χρειάζεται μια πολιτική ζωή ανεξάρτητη, δηλαδή ελληνική, για να γεννηθεί ένας ελληνικός πολιτισμός. Οι διάφοροι πρωτερινοί ελληνικοί πολιτισμοί ανταποκρίνονται σε διάφορες, ανεξάρτητες, ελληνικές, πολιτικές ζωές σε διάφορα ελληνικά κράτη, σε διάφορους πολιτειακούς οργανισμούς, σε διάφορα πολιτικά αποκρυσταλλώματα της ζωής του έθνους…Αφού γίνει το κράτος, επιδρά και αυτό επάνω στο Έθνος και το αλλάζει κάπως.”
Ίων Δραγούμης, ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Μέγας Αλέξανδρος όταν αντίκρισε το ανάθημα του Πέρση Βασιλιά: “Τρώγε. Πίνε. Όλα τ’ άλλα μηδέν” που είναι η πεμπτουσία της σύγχρονης Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας, ηοποία με τόση μαεστρία χτίζουν οι Εβραίοι, ο Λαός των Τοκογλύφων σε όλο τον κόσμο, ειδικά στις μέρες μας στη Μεσόγειο (σκέψου την Αραβική Άνοιξη και την ένταξη Ελλάδας και Ιταλίας στο ΔΝΤ) μειδίασε και ύστερα πυρπόλησε από άκρη σε άκρη την Περσέπολη….

Δεύτερον. Σχετικά με το ζήτημα της ανάληψης της διακυβέρνησης ενός κράτους, το ζήτημα δεν είναι καινούριο. Έτσι λοιπόν, αντί για οποιαδήποτε άλλη απάντηση, λακωνικά προτείνεται να μελετήσουν το βιβλίο του ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ: ΗΓΕΜΩΝ, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα συμπεράσματα της μελέτης του Ιταλού διπλωμάτη και όσο αφορά την πολιτική ιδεολογία με σύγχρονους πολιτικούς όρους φυλετιστή που μελέτησε την Αρχαία Ιστορία, ως οφείλει να κάνει κάθε Χρυσαυγίτης αντίθετα με όλους αυτούς τους υπερεπαναστάτες που ταυτόχρονα όμως φοβούνται “μην τους δει ο γείτονας”, “μην το μάθει η μάνα τους” θα δοθεί απάντηση από ένα έργο που άλλοι αποκαλούν “ανήθικο” και “σατανικό” και άλλοι “Τίμιο” και “καθάριο”.

“Ο Νάβις, ηγεμόνας των Σπαρτιατών, αντιτάχθηκε σε μια ολόκληρη Ελλάδα και σ’ έναν αήττητο ρωμαϊκό στρατό, και υπερασπίστηκε μ’ επιτυχία την Πατρίδα του και την εξουσία του απέναντί τους. Το μόνο που είχε να κάνει, όταν τον απείλησε ο κίνδυνος, ήταν να πάρει μέτρα για να προφυλαχτεί από ορισμένους-λιγοστούς-υπηκόους του. Αυτό όμως δε θα έφτανε αν ο λαός ήταν εχθρικός απέναντί του…”
ΝΙΚΟΛΟ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ – Ο ΗΓΕΜΩΝ