Μπορείτε να μας βρείτε σε ένα ιστολόγιο για την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 2 και ένα ιστολόγιο για την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 3.Με τιμή,
Πελασγός και συνεργάτες


ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : Η "ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ" ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΕ ΦΑΣΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ.. ΣΥΝΤΟΜΑ...


«Το Γένος ποτέ δεν υποτάχθηκε στο Σουλτάνο! Είχε πάντα το Βασιλιά του, το στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι Αρματωλοί και κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

H κηδεία της παγκοσμιοποίησης έγινε στο Νταβός


Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια από τότε που η λέξη και η έννοια καπιταλισμός απασχολούσε τόσο πολύ. Εδώ και είκοσι χρόνια, ο καπιταλισμός αποτελούσε ένα απλό δεδομένο της ζωής μας, και οι κραυγές περί κατάργησης του ήταν τόσο αλλόκοτες, όσο θα ήταν και αυτές περί κατάργησης του φαγητού, ή του σεξ. Βεβαίως, πάντα υπήρχαν αριστεροί στοχαστές, που κράτησαν την πίστη τους στην μαρξιστική πρόβλεψη ότι ο καπιταλισμός είναι μια διαρκής επανάσταση που θα κατέστρεφε τα πάντα στο πέρασμά του.
Ο μαρξιστής ιστορικός Eric Hobsbawm έχει γράψει πως «ο καπιταλισμός θα τελειώσει, πριονίζοντας ο ίδιος τα κλαδιά στα οποία κάθεται». Όσο συναρπαστικές και αν ήταν αυτές οι απόψεις, απασχολούσαν μόνο τους διανοούμενους.
Σήμερα πέρασαν στον γενικό πληθυσμό. Και αυτό γίνεται ξεκάθαρο στο παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ, αυτή την γιορτή των τραπεζιτών, των επιχειρηματιών, και των πολιτικών, που συναντιούνται κάθε Ιανουάριο στο ελβετικό χειμερινό θέρετρο στο Νταβός.
Το θέμα του φετινού φόρουμ είναι η μετάλλαξη του καπιταλισμού, και όπως ανακοίνωσε ο ιδρυτής και η ψυχή του Νταβός, ο Klaus Schwab, «ο καπιταλισμός δεν ταιριάζει πλέον με τον κόσμο γύρω μας».
Αντί για την ιδεολογία της ελεύθερης αγοράς, που κυριαρχούσε στα φόρα του Νταβός στο παρελθόν, ο Klaus Schwab θέλει τώρα μια πιο ολιστική προσέγγιση. Όπως λέει, «το καπιταλιστικό σύστημα είναι ξεπερασμένο, ανήθικο, και καταρρέει… ξεχάσαμε να επενδύσουμε στο μέλλον, υπονομεύσαμε την κοινωνική συνοχή, και χάνουμε την εμπιστοσύνη των επόμενων γενεών».
Το ότι ο Schwab μοιάζει να υιοθετεί την ρητορική των διαδηλωτών του κινήματος Occupy Wall Street, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Οι εν λόγω διαδηλωτές τονίζουν το χάσμα της οικονομικής ανισότητας μεταξύ του 1% που απολαμβάνει τα πάντα, και του 99% των οικονομικά χαμένων.
Οι διαδηλωτές όμως αυτοί, δεν προτείνουν κάτι που θα βοηθούσε την αλλαγή. Έτσι, έσπευσαν οι πλούσιοι να καλύψουν το κενό, φωνάζοντας mea culpa από τις χιονισμένες ελβετικές βουνοκορφές, ελπίζοντας πως θα αποφύγουν (τουλάχιστον οι τραπεζίτες) τις κρατικές ρυθμίσεις επί της επιχειρηματικότητας, και επί των εισοδημάτων τους.
Όταν όμως τους ακούμε να λυπούνται, χρειάζεται να είμαστε καχύποπτοι. Και ένα θεμελιώδες ζήτημα που ανακύπτει, είναι το γεγονός ότι τα κράτη εκείνα που θεωρούσαν ότι είχαν ανακαλύψει το ιδανικό μοντέλο για την δημιουργία πλούτου, τώρα ανησυχούν με τον κρατικό καπιταλισμό που εφαρμόζει το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα, κάτι που απειλεί το επίπεδο διαβίωσής τους.
Επί χρόνια τώρα, τα φόρα του Νταβός επεσήμαναν την ανάγκη της παγκοσμιοποίησης. Ήταν το κύμα που κρατούσε στην επιφάνεια τα πλοία του κόσμου όλου. Σήμερα όμως μοιάζει με τσουνάμι, που υψώνει τα πλοία στην ανατολή, και τα βυθίζει στη δύση.
Θα βοηθούσε να εξετάζαμε την παγκοσμιοποίηση από πλευράς της μεσαίας τάξης του αναπτυγμένου κόσμου, οι φωνές της οποίας είναι και οι πιο δυνατές. Δεν τους ένοιαζε και πολύ όταν η εργατική τάξη έχανε θέσεις εργασίας για χάρη της Ασίας. Όλοι έβγαιναν κερδισμένοι από τις χαμηλές τιμές της εισαγόμενης πλέον παραγωγής.
Ούτε ανησύχησε κανείς όταν οι βιοπαλαιστές της Αμερικής έχαναν τα σπίτια τους με την φούσκα των ενυπόθηκων δανείων. Ήταν απλά μια ακόμη τραγωδία όπως πολλές άλλες μέσα στα πλαίσια του οικονομικού κύκλου.
Άρχισαν όμως να ανησυχούν μόλις είδαν ότι τα παιδιά τους, με την ακριβή μόρφωση που απέκτησαν, δεν μπορούν πια να βρουν δουλειά μέσα στην παγκοσμιοποιημένη αγορά εργασίας. Η παγκοσμιοποίηση τώρα εξυπηρετεί τους λίγους, αντί για τους πολλούς.
Εξ ου και η εστίαση στον ασιατικό κρατικό καπιταλισμό, που όπως λένε, παραβιάζει τους κανόνες. Από την ασιατική όμως άποψη, αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια της Δύσης να ξαναγράψει τους κανόνες, μόλις είδε ότι έχασε το πλεονέκτημά της.
Κάθε χώρα, αλλά και οι ΗΠΑ, έχει κατά καιρούς προσπαθήσει να προστατέψει τις βιομηχανίες της. Η αγγλική East India Company δεν λειτουργούσε σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Είχε το μονοπώλιο, που της είχε χαρίσει ο μονάρχης.
Στα πλαίσια της πολιτικής οικονομίας της Δύσης, η αόρατη χείρα της αγοράς, χάνει από το φανερό κατευθυντήριο χέρι του κράτους. Αυτή η αλλαγή σημαίνει πως η Αμερική και η Ευρώπη, θα κλέψουν μερικές ιδέες από τον κρατικό καπιταλισμό, για να μπορέσουν να μείνουν στο παιχνίδι. Μπορεί να μην το πετύχουν. Η βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία δεν έσβησε εξαιτίας της απουσίας κρατικής στήριξης, αλλά λόγω κακής διαχείρισης, μαχητικών συνδικάτων, και έμφαση σε οικονομικά βραχυπρόθεσμους στόχους.
Το περιοδικό Economist, προσπάθησε πρόσφατα να στηρίξει την καταρρέουσα παγκοσμιοποίηση, ισχυριζόμενο ότι ο κρατικός καπιταλισμός πάσχει από εγγενή ελαττώματα, και πάει κόντρα στην ελευθερία. Τονίζει δυο στοιχεία του: Την τάση των μάνατζερς να διοικούν με βάση τα προσωπικά τους συμφέροντα, και την μίξη επιχειρηματικότητας και πολιτικής, που καλλιεργεί την διαφθορά, και το ρουσφέτι.
Τα δυο όμως αυτά ελαττώματα μοιάζουν με τα αντίστοιχα που χαρακτηρίζουν τις επιχειρηματικές ελίτ της παγκοσμιοποίησης. Οι μάνατζερς που αποδίδουν στους εαυτούς τους τεράστια κέρδη και μπόνους, ακόμη και όταν αποτυγχάνουν. Και το γεγονός ότι χάρη στα καλοπληρωμένα λόμπυ, και στις προεκλογικές χρηματοδοτήσεις των κομμάτων από πλευράς των επιχειρήσεων, η φωνή των μικρών πνίγεται.
Αυτός ο καπιταλισμός που συζητιέται σήμερα στο Νταβός, είναι απλά επιχειρηματικές δημόσιες σχέσεις. Το αληθινό πρόβλημα βρίσκεται πίσω από την βιτρίνα. Το ότι ο καπιταλισμός είναι αδίστακτος, δεν αποτελεί είδηση. Αυτό που αποτελεί είδηση είναι ότι τελείωσε ο μήνας του μέλιτος μεταξύ της παγκοσμιοποίησης και των ελίτ της Δύσης.
Ο κίνδυνος τώρα είναι μη τυχόν και επιστρέψουμε στην δεκαετία του 1930, όταν ο κόσμος ήταν χωρισμένος σε εχθρικά μπλοκ, και όδευε προς πόλεμο. Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις για κάτι τέτοιο, όπως η συζητούμενη ελεύθερη εμπορική ζώνη μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ, που θα στραφεί εναντίον της Ασίας.
Χρειάζεται κάτι πραγματικά καινούργιο. Και αντί οι μετανοούντες παγκοσμιοποιητές, και οι θρασείς κρατικό-καπιταλιστές να κρύβονται πίσω από ψηλά τείχη, καλά θα κάνουν να αρχίσουν να διδάσκονται ο ένας από τον άλλο, και να συνεχίσουν να συναλλάσσονται μεταξύ τους εμπορικά.


The National
http://www.thenational.ae/thenationalconversation/comment/davos-funeral-of-free-market-capitalism-has-china-in-mind?pageCount=0
Απόδοση: S.A.
antinews
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ανθελληνισμός στην σημερινή Τουρκία


του Νίκου Χειλαδάκη | Δημοσιογράφου – Συγγραφέα – Τουρκολόγου > Είναι παράδοξο σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι έχει επικρατήσει η ελληνοτουρκική προσέγγιση και αναπτύσσετε με γοργούς ρυθμούς η ελληνοτουρκική φιλιά, να αναφέρει κάποιος για καλλιέργεια ανθελληνικού πνεύματος στην σημερινή Τουρκία ενώ στην Ελλάδα όποιος τολμάει να μιλήσει για κάποιες ιστορικές αλήθειες, όπως η γενοκτονία του ελληνισμού της Ανατολής, χαρακτηρίζετε σαν …φασίστας το λιγότερο. Και όμως αν ζήσει κανείς σήμερα στην Τουρκία θα νοιώσει ένα έντονο ανθελληνισμό να καλλιεργείται με πολλά μέσα στην τουρκική επικαιρότητα.


Καθημερινά σχεδόν προβάλλονται από τα τουρκικά κανάλια αμέτρητες κινηματογραφικές επιτυχίες που παρουσιάζουν το Βυζάντιο σαν την πιο διεφθαρμένη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας και τους βυζαντινούς σαν το πιο εκπορνευμένο κράτος που έχει ποτέ εμφανιστεί στην περιοχή της Μικράς Ασίας. Σε πολλές από αυτές τις ταινίες εμφανίζετε μόνιμα ένας θεοποιημένος Τούρκος ήρωας, ο Μαλκότς. Αυτός, σαν ο Τούρκος supermen επιτίθεται τιμωρός και κατατροπώνει του «διεφθαρμένους» βυζαντινούς χριστιανούς, με τρόπο που θα τον ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι καουμπόι του φαρ ουέστ. Παράλληλα τηλεοπτικά σήριαλ προβάλλονται καθημερινά στα μεγαλύτερα τουρκικά κανάλια με μεγάλη τηλεθέαση και με άκρως ανθελληνικό περιεχόμενο. Τα σενάρια είναι από τον πόλεμο του 1919-22, αλλά και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974, με κύριο στόχο τον εξευτελισμό του ελληνικού στρατού και της ελληνικής σημαίας. Ειδικά για το Κυπριακό εδώ η τουρκική φαντασία ξεπερνάει κάθε όριο. Μέσα σε ένα φανταστικό τοπίο οι Τούρκοι αγωνιστές μάχονται με αναλογία ένας Τούρκος με δέκα Έλληνες στα παραλίες της μεγαλονήσου και τους κατατροπώνουν, ενώ οι «βάρβαροι δολοφόνοι» της ΕΟΚΑ σκοτώνουν, βιάζουν και καίνε τους Τουρκοκυπρίους ακόμα και μέσα στις… εκκλησιές που είχαν καταφύγει για να γλυτώσουν από την θηριωδία τους.
Το ίδιο κλίμα καλλιεργείται και στον τουρκικό στρατό. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι το πρώτο μάθημα που διδάσκονται οι Ευέλπιδες της Τουρκίας στις στρατιωτικές τους σχολές, είναι το «tabya dersi», δηλαδή μάθημα τακτικής πολέμου, το οποίο αρχίζει με το γνωστό τουρκικό ρητό, «Το νερό κοιμάται αλλά ο εχθρός δεν κοιμάται». Στο μάθημα αυτό διδάσκονται πως όλα τα επιτελικά σχέδια των Τούρκων αξιωματικών επί χάρτου, καθώς και στις πολεμικές αναμετρήσεις, είναι ορθά και αποτελεσματικά ενώ τα αντίστοιχα των Ελλήνων στις κοινές ελληνοτουρκικές συναντήσεις είναι λαθεμένα και αποτυχημένα. Χαρακτηριστικό είναι και το ρητό που υπάρχει στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στην Άγκυρα, «Türklerin en büyük düşmanı Rus bir Yunan iki» που σημαίνει ο μεγαλύτερος εχθρός των Τούρκων είναι πρώτος ο Ρώσος και δεύτερος ο Έλληνας.
Εκεί που φαίνεται επίσης έντονα το ανθελληνικό μίσος της επίσημης Τουρκίας είναι τα τουρκικά Μουσεία. Όποιο μουσείο της Πόλης ή άλλης πόλης στην Μικρά Ασία επισκεφτείτε, θα δείτε ότι σχεδόν όλα τα αρχαία ελληνικά εκθέματα, προτομές αγαλμάτων και άλλα ευρήματα γραφούν Ρωμαϊκής εποχής και ποτέ ελληνικής. Παράλληλα τα χριστιανικά, (εικόνες, εικονοστάσια, καντήλια κ.λπ.), που επίσης κοσμούν ορισμένα τουρκικά μουσεία όπως στο Ικόνιο και αλλού, παρουσιάζονται αόριστα σαν… χριστιανικής εποχής.


ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ
Βρισκόμαστε στο 1920, σε μια περιοχή κοντά της Σμύρνη, σε ένα παραθαλάσσιο χωριό, όπου υπάρχει ελληνικό «κατοχικό» στρατιωτικό τμήμα. Οι «κακοί» Έλληνες είχαν καταφέρει να πιάσουν ένα Τούρκο «αντιστασιακό». Ο «αντιστασιακός» συνδέετε με την ομάδα ενός θρυλικού Τούρκου μασκοφόρου, ο οποίος καταπονεί τους Έλληνες με συνεχή σαμποτάζ και δολιοφθορές. Ο Έλληνας διοικητής, που διακρίνετε για την σκληρότητα του, αποφάσισε να οργανώσει μια δημόσια εκτέλεση του Τούρκου αντιστασιακού, για να παραδειγματίσει τους κατοίκους. Ο τόπος της εκτέλεσης στήνετε στην παραλία του χωριού, όπου συγκεντρώνονται οι κάτοικοι. Ο Έλληνας διοικητής τους βγάζει ένα σκληρό λόγο, τονίζοντας πως αυτά παθαίνει όποιος αντιστέκεται στον ελληνικό στρατό. Και ενώ ετοιμάζετε το απόσπασμα για την εκτέλεση, τότε, ξαφνικά από το πουθενά, ξεπηδά ο μεγάλος ήρωας των Τούρκων, ο μασκοφόρος καβαλάρης που ορμάει μόνος του εναντίον των Ελλήνων. Δημιουργείται σάλος και ταραχή, όλοι οι Έλληνες πέφτουν κάτω, οι κάτοικοι επευφημούν και γελούν με τα παθήματα των Ελλήνων και ο μελλοθάνατος βρίσκει την ευκαιρία, ενώ οι Έλληνες αλαφιασμένοι κυνηγούν τον μασκοφόρο, που θυμίζει καταπληκτικά τον Ζορό, να λυθεί και να το σκάσει.
Όλα αυτά δεν είναι παρά μια από τις χαρακτηριστικές σκηνές του μεγάλου τουρκικού τηλεοπτικού σήριαλ με τον τίτλο, «Kursum Yarasi», «Η πληγή της σφαίρας», που προβάλλονταν επί ένα χρόνο στο μεγάλο τουρκικό κανάλι ATV, με μεγάλη τηλεθέαση. Αλλά το εκπληκτικό σε αυτή την σειρά δεν είναι αυτή η σκηνή. Είναι πολλά επεισόδια που δείχνουν πως οι Ρωμιοί χριστιανοί κάτοικοι της Μικράς Ασίας, αναπτύσσουν αντιστασιακό κίνημα κατά των… «εισβολέων» Ελλήνων, που όπου πάνε καταστρέφουν τα πάντα. Έτσι θα δεις γυναίκες που φοράνε σταυρό, να…!!! βοηθάνε τους Τούρκους αντιστασιακούς κατά των «κακών» Ελλήνων.


«ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ»
Μια άλλη, επίσης καταπληκτική τηλεοπτική σειρά, που αναφέρετε στην ιδία εποχή, (μια εποχή που την προτιμούν πολύ οι Τούρκοι για την τηλεόραση τους), είναι το, «Kirik Kanatlar», ή «Σπασμένα Φτερά», στο KanlD, στο ίδιο δηλαδή τουρκικό κανάλι που παρήγαγε και το περίφημο και πασίγνωστο σε μας σήριαλ, «Τα σύνορα της Αγάπης». Θα πάρουμε μια χαρακτηριστική σκηνή για να καταλάβουμε το στόρυ του σήριαλ. Η σκηνή είναι σε μια προκυμαία της Ιωνίας, μετά την ήττα των Ελλήνων και ενώ έχει υπογραφεί, παρά τις…έντονες διαμαρτυρίες των Τούρκων κατοίκων της περιοχής, η ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι Ρωμιοί κάτοικοι αναγκάζονται να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Η χαρακτηριστική σκηνή είναι στην προκυμαία, όπου έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες παρέα με… τους θρήνους των Τούρκων συγκατοίκων τους που κλαίνε οι «καημένοι» γιατί… θα φύγουν οι αγαπημένοι τους Ρωμιοί,.
Το εκπληκτικό όμως δεν είναι εδώ, αλλά στο ότι ο τουρκικός στρατός, όχι μονό συνοδεύει και κουβαλά με μεγάλη ευγένεια τα υπάρχοντα των προσφύγων, μην τυχόν και κουραστούν, αλλά… έχει στήσει και ένα μεγάλο πάγκο στην προκυμαία όπου τους προσφέρει… τρόφιμα ποτά και ότι άλλο που θα τους κάνει ευχάριστο το ταξίδι της προσφυγιάς, ( θυμίζει αναγνωστικό Ρεπούση). Μάλιστα κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες κλαίνε γιατί θα χάσουν τον φίλο τους, κάποιο Νίκο και κάποιο Κώστα. Ένας Λοχαγός είναι απαρηγόρητος για κάποια Μαρία, που τον χαιρετά με εμφανή την στενοχώρια γιατί φεύγει στην προσφυγιά. Σε λίγο τα πλοία που θα τους παραλάβουν φτάνουν και αφού οι Τούρκοι φαντάροι φορτώσουν τα υπάρχοντα τους, τότε βγάζουν τα μαντήλια. Από την μια ο τουρκικός στρατός του Κεμάλ που κλαίει απαρηγόρητος γιατί φεύγουν οι Ρωμιοί πρόσφυγες και από την άλλη οι Ρωμιοί κλαίνε και αυτοί καθώς ανεμίζουν τα μαντήλια του αποχαιρετισμού. Κάπως έτσι έγινε… η Μικρασιατική καταστροφή και η άρχισε η μεγάλη ελληνική προσφυγιά, για το περίφημο αυτό τουρκικό σήριαλ.
Αυτά είναι ένα μόνο μικρό δείγμα του πως καλλιεργείται κατάλληλο κλίμα στην τουρκική τηλεόραση. Χαρακτηριστική είναι και μια άλλη σκηνή, που δείχνει πως οι Τούρκοι, το 1922 πάλι, καταφέρνουν να κάψουν ένα ελληνικό στρατόπεδο με… τσακμάκια σύγχρονης εποχής. Φαίνεται πως οι Τούρκοι ξέρουν να ξαναγράφουν την ιστορία μέσω τηλεοπτικών επιτυχιών, που έχουν ρεκόρ τηλεθέασης στην χώρα τους.


ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Την πλήρη διαστρέβλωση της ιστορίας, καθώς και ένα έντονο ανθελληνισμό, διδάσκονται τα παιδιά της Τουρκίας στα οχταετούς σκολεία υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Είναι χαρακτηριστικό πως η ιστορία στην γειτονικής χωράς έχει διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό από τον ίδιο τον Κεμάλ Ατατούρκ, που μετά την πλήρη του επικράτηση, ασχολήθηκε με την ιστορία με κύριο σκοπό να προσδώσει ιστορική εντοπιότητα στο τουρκικό στοιχείο της Μικρός Ασίας
Το 1955 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Τουρκία το περίφημο βιβλίο του Τούρκου καθηγητή της ιστορίας, Μεχμέτ Σακά, με τίτλο, « Οι τουρκικοί λαοί του Αιγαίου», ή «Ege Denizinde Türk Hakları». Το βιβλίο αυτό σήμερα διδάσκεται συστηματικά στις μεγαλύτερες τάξεις του τουρκικού οχταετούς υποχρεωτικού σχολείου, ενώ παράλληλα προπαγανδίζετε σαν απαραίτητο ανάγνωσμα και για τις μεγαλύτερες ηλικίες στην Τουρκία, καθώς παρουσιάζει, κατά τους Τούρκους, τις τουρκικές θέσεις για το Αιγαίο. Τα μηνύματα του βιβλίου θεωρούνται σαν κεντρικά σημεία αναφοράς, της συμπεριφοράς της Τουρκίας, όσον αφορά το ζήτημα του Αιγαίου και εξηγούν κατά κάποιο τρόπο την τουρκική προκλητικότητα καθώς βασίζεται σ’ αυτόν τον τρόπο παρουσίασης του θέματος και μάλιστα σε εκπαιδευτική βάση.
Συγκεκριμένα από την έκδοση του βιβλίου το 1996 αναφέρονται τα εξής: Σελίδα 19: « Τα νησιά του Αιγαίου βρίσκονται σήμερα κάτω από ελληνική κατοχή». Σελίδα 21: «Η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να διατηρήσει στο Αιγαίο την ειρήνη». Σελίδα 65: «Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και η ασφάλεια στην Ασία είναι δυνατόν να διατηρηθεί με την επιστροφή αυτών των νησιών στην Τουρκία». Σελίδα 110: «Η Τουρκία καθόρισε τα χωρικά της ύδατα σε 6 μίλια το 1930. Έτσι η Χίος, η Μυτιλήνη και η Σάμος, βρίσκονται μέσα στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας. Το δικαίωμα κυριαρχίας μιας χώρας πάνω στα χωρικά της ύδατα της επιτρέπει να ασκεί τα ίδια δικαιώματα στα νησιά που βρίσκονται σε αυτά τα ύδατα» Σελίδα 125: « Η Ελλάδα πρέπει να δώσει αυτά τα νησιά στην Τουρκία για ένα χρονικό διάστημα έναντι ενοικίου, ή τουλάχιστον η Τουρκία και η Ελλάδα να ιδρύσουν στο Αιγαίο ένα κοινό σύστημα ασφαλείας». Αυτή η τελευταία άποψη θεωρείται από τους Τούρκους σαν… ένδειξη των διαλλακτικών τους προθέσεων και μάλιστα προβάλλεται συχνά σε διεθνείς διπλωματικές συναντήσεις με στόχο να δημιουργούνται κατάλληλες εντυπώσεις για το ποιος είναι φιλειρηνικός και ποιος δεν είναι, όσον αφορά το Αιγαίο.
neaproia
Διαβάστε περισσότερα...

Κ. Πάουλους: Κατά περίεργο τρόπο το Δίκαιο των ομολόγων κάνει την Ελλάδα νομικά παντοδύναμη


Η Ελλάδα έχει πράγματι ένα κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί για το χρέος της, επιβεβαιώνει ο Γερμανός καθηγητής πτωχευτικού δικαίου Κρίστοφ Πάουλους και αυτό δεν είναι άλλο από το Δίκαιο των ελληνικών ομολόγων το οποίο της επιτρέπει να επιβάλει απώλειες στους Δανειστές με μία απλή νομοθετική παρέμβαση ενώ την προστατεύει απέναντι σε οποιαδήποτε αγωγή κερδοσκοπικών hedge funds ακόμη και αν αυτή φτάσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου.
Το θέμα του Δικαίου των ομολόγων που αναδείχθηκε στην Ελλάδα μέσα από την εκτενή αρθρογραφία του Πάνου Παναγιώτου τον Ιούλιο του 2010, όταν σε άρθρο / ανάλυση του πρότεινε τη χρήση του  άμεσα προκειμένου να υποχρεωθούν όλοι οι ομολογιούχοι να συμμετάσχουν σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, έχει γίνει κυρίαρχο θέμα στα ελληνικά ΜΜΕ τους τελευταίους μήνες μετά την αποκάλυψη του ιδίου την οποία δημοσίευσε πρώτο το XrimaNews.gr, ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει κρυφά να παραχωρήσει το Δίκαιο στους δανειστές τόσο στο PSI όσο και στο PSI+.
Η δημόσια έκκληση του αρθρογράφου σε Έλληνες βουλευτές να παραλάβουν το φάκελλο με τα στοιχεία που είχε στη διάθεση του ώστε να φέρουν το ζήτημα στη Βουλή βρήκε ανταπόκριση και το Νοέμβριο κατατέθηκαν διαδοχικές επίκαιρες ερωτήσεις με τον Πρωθυπουργό να παραδέχεται για πρώτη φορά ότι το ζήτημα του Δικαίου των ομολόγων του PSI+ αποτελεί πράγματι έναν από τους βασικούς όρους της διαπραγμάτευσης με τους Δανειστές.
Σήμερα, το θέμα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ καθώς δεν έχει επιτευχθεί η επιθυμητή συμμετοχή των ομολογιούχων στο PSI+ με αποτέλεσμα η ελληνική πλευρά να εξετάζει το ενδεχόμενο να υποχρεώσει με νόμο όλους τους ιδιώτες ομολογιούχους (εκτός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) να συμμετάσχουν στην αναδιάρθρωση. Μπροστά σε αυτήν την προοπτική, τα hedge funds που κατέχουν ελληνικά ομόλογα απειλούν ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου.
Είναι όμως τόσο εύκολο για την ελληνική κυβέρνηση να επιβάλει απώλειες με μία απλή νομοθετική παρέμβαση και τελικά είναι πράγματι το Δίκαιο των ελληνικών ομολόγων ένα τόσο δυνατό όπλο στα χέρια της Ελλάδας απέναντι στους δανειστές της;
Και όμως ναι, εξηγεί ο Γερμανός καθηγητής πτωχευτικού Δικαίου Κρίστοφ Πάουλους, σε συνέντευξη του στην Deutsche Welle. «Κατά περίεργο τρόπο ναι, τόσο εύκολο είναι. Στα ομόλογα που έχουν ήδη εκδοθεί υπάρχει η δυνατότητα να επιβάλει κανείς τις αποκαλούμενες ρήτρες συλλογικής δράσης, collective action causes, οι οποίες θεωρείται ότι δεν έχουν αναδρομική ισχύ. Και αυτές οι ρήτρες ορίζουν ότι μπορούν να τροποποιηθούν οι όροι που διέπουν την έκδοση των ομολόγων, εφόσον συμφωνήσει σε αυτό η απαραίτητη και προβλεπόμενη πλειοψηφία των ομολογιούχων» δηλώνει ο Γερμανός καθηγητής.

Η νομική επινόηση που «τετραγωνίζει τον κύκλο»

Ο καθηγητής Πάουλους χαρακτηρίζει ιδιαίτερα «δημιουργική» τη νομική αυτή επινόηση, ακριβώς γιατί φαίνεται να πετυχαίνει το φαινομενικά αδύνατο ή τουλάχιστον αντιφατικό: αν και τροποποιεί τους όρους της σύμβασης εκ των υστέρων, η τροποποίηση αυτή δεν θεωρείται ότι έχει αναδρομική ισχύ. Βασική προϋπόθεση είναι να διασφαλιστεί μία ελάχιστη «κρίσιμη μάζα» πιστωτών που θα συναινέσουν στο κούρεμα.

«Η νομική επεξεργασία της υπόθεσης είναι λίγο περίπλοκη. Η Ελλάδα δεν μπορεί απλώς να υπαγορεύσει τους όρους λέγοντας ότι εγώ πληρώνω 50% και όποιος θέλει. Χρειάζεται ένα ενδιάμεσο βήμα που είναι να συναινέσει η πλειοψηφία, η ενισχυμένη πλειοψηφία θα έλεγα, των πιστωτών. Και νομίζω ότι οι Έλληνες θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν την απαραίτητη πλειοψηφία των ομολογιούχων».

Οι πρώτες πληροφορίες για ενδεχόμενη προσφυγή κερδοσκοπικών κεφαλαίων είδαν το φως της δημοσιότητας σε δημοσίευμα των New York Times. Ωστόσο το ίδιο δημοσίευμα ανέφερε ότι θα επρόκειτο για μία πολυετή διαδικασία με αβέβαιη έκβαση, από τη στιγμή μάλιστα που μία τέτοια προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου μπορεί να γίνει μόνον εφόσον έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα στην Ελλάδα.

Νομική παγίδα για τα κερδοσκοπικά κεφάλαια

Ο καθηγητής Πάουλους θεωρεί ότι τα κερδοσκοπικά κεφάλαια δεν έχουν πολλές πιθανότητες να κερδίσουν μία δίκη κατά της Ελλάδας.

«Η μοναδική σοβαρή πιθανότητα θα ήταν να επικαλεστούν παραβίαση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Αλλά και πάλι οι πιθανότητες θα ήταν ελάχιστες για να το διατυπώσω προσεκτικά. Η αξία αυτού του τακτικού ελιγμού έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι τροποποιεί τους όρους, χωρίς να παραβιάζει καμία θεμελιώδη συνθήκη του δικαίου περί συναλλαγών. Ασφαλώς, και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια έχουν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Αλλά η ιδιοκτησία δεν προστατεύεται αιωνίως, ούτε άνευ όρων. Η επίκληση μίας ρήτρας συλλογικής δράσης μέσω νομοθετικής ρύθμισης είναι ακριβώς ο τρόπος εκείνος που μπορεί να περιορίσει το προστατευτικό πεδίο του δικαιώματος της ιδιοκτησίας», λέει ο καθηγητής.

Η μονομερής νομική παρέμβαση και η αβεβαιότητα των σχετικών προβλέψεων είναι εύλογη από τη στιγμή που δεν υπάρχει πτωχευτικό δίκαιο για τις ανεξάρτητες χώρες, ανάλογο με εκείνο που υπάρχει σε κάθε χώρα για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Με αφορμή την υπόθεση της Ελλάδας οι πολιτικοί άρχισαν να ξανασυζητούν την πιθανότητα να ψηφίσουν ένα ιδιαίτερο πτωχευτικό δίκαιο γι αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις. Πιστεύει όμως ο καθηγητής Πάουλους ότι κάτι τέτοιο είναι ρεαλιστικό;

«Το πίστευα μέχρι πριν από δύο τρεις εβδομάδες, μάλιστα στο πανεπιστήμιο είχαμε διοργανώσει και ειδική ημερίδα γι αυτό το θέμα. Όμως τον τελευταίο καιρό είμαι και πάλι πιο σκεπτικιστής. Φοβάμαι ότι η πολιτική δεν θέλει να χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και γι αυτό θα προτιμούσε να υλοποιήσει μία πτώχευση με δική της πρωτοβουλία, έστω κι αν αυτό είναι πιο ακριβό, αλλά και πιο επώδυνο. Απλά και μόνο για να παραμείνει κυρίαρχη».
Τη χρήση του πλεονεκτήματος ότι το Δίκαιο που διέπει τα ομόλογα της Ελλάδας είναι το ελληνικό προτείνει στην τελευταία του έκθεση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε μια προσπάθεια να υποχρεώσει τα κερδοσκοπικά κεφάλαια να συμμετάσχουν στο PSI+ αποτρέποντας έτσι την ανεξέλεγκτη πτώχευση της Ελλάδας η οποία σε αυτήν τη φάση δεν εξυπηρετεί κανέναν από τους θεσμικούς δανειστές της.
Όμως το πλεονέκτημα αυτό υπήρχε και προ Μνημονίου και είναι σίγουρα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η απάντηση στο ερώτημα γιατί η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε ως βασική αρχή της πολιτικής της την αποφυγή αναδιάρθρωσης με κάθε μέσο ενώ μετά την προσφυγή στο ΔΝΤ και την υπογραφή των δανείων με την ΕΕ και αφού πρώτα χάθηκε πολύτιμος χρόνος και η χώρα οδηγήθηκε σε δριμεία ύφεση η αναδιάρθρωση παρουσιάστηκε ως κύριος στόχος της ελληνικής πολιτικής;
Εφόσον υπήρε πράγματι αυτό το παντοδύναμο νομικό οπλο στα χέρια της χώρας γιατί έπρεπε η ελληνική Βουλή να περιμένει δύο χρόνια για να ενημερωθεί ύστερα από τις εκκλήσεις ενός αναλυτή και την πρωτοβουλία βουλευτών και δεν ανέλαβε αυτήν την πρωτοβουλία εξ αρχής και πριν την υπογραφή του Μνημονίου η ίδια ελληνική κυβέρνηση;
Αν η αναδιάρθρωση είχε γίνει νωρίς τότε θα συμμετείχαν σε αυτήν ομόλογα ύψους 320 δις ευρώ και με ένα κούρεμα της τάξης του 50% το ελληνικό χρέος θα μειωνόταν κοντά στο 40% του ΑΕΠ, ενώ τώρα το PSI+ προβλέπει δέκα χρόνια λιτότητας ώστε υπό προϋποθέσεις να επιτευχθεί μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020, δηλαδή περισσότερο απ' ότι πριν υπογράψουμε το Μνημόνιο.
Μα ακόμη και σήμερα, για ποιο λόγο πρέπει η χώρα να ζήσει το θρίλερ που ζει εφόσον έχει στα χέρια της ένα τόσο δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί, το οποίο, πλέον της προτείνει να το χρησιμοποιήσει ακόμη και το ίδιο το ΔΝΤ;
XrimaNews.gr με πληροφορίες από Deutsche Welle
Διαβάστε περισσότερα...

Π. Καμμένος: "Προδοτική πράξη η νέα δανειακή σύμβαση"


Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Το Άρθρο», ο Πάνος Καμμένος υπόσχεται να παλέψει για να εμποδιστεί η πλήρης παράδοση της χώρας στους δανειστές και προαναγγέλλει τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα, που θα λειτουργήσει ως τόπος συνάντησης ανθρώπων από την αριστερά ως τη λαϊκή δεξιά.
Στόχος της νέας πολιτικής κίνησης θα είναι η διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας, μέσω ενός μετώπου αντίστασης στο μνημόνιο, και η παροχή εναλλακτικής λύσης. «Στο Γοργοπόταμο συναντήθηκαν ο.....
ΕΔΕΣ, ο ΕΛΑΣ και οι βρετανικές δυνάμεις για την αποτίναξη του γερμανικού ζυγού από την Ελλάδα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα», σημειώνει, εξαιρώντας από αυτή την προσπάθεια τις δυνάμεις που δεν δέχονται τις δημοκρατικές αρχές.
Διαχωρίζει τη θέση του από τη «νέα σχολή της κωλοτούμπας», καθώς στα 19 χρόνια της παρουσίας του στη Βουλή «ό,τι λέει το εννοεί». Από τα «βέλη» του δεν ξεφεύγει η Νέα Δημοκρατία, για την οποία υποστηρίζει ότι έχει γίνει «ουρά του ΠΑΣΟΚ». «Με αυτή τη ΝΔ εγώ δεν έχω καμία σχέση», τονίζει.
Ερωτώμενος για τις νέες εκβιαστικές απαιτήσεις της τρόικας, ο κ. Καμμένος κάνει λόγο για έναν πρωθυπουργό «εντολοδόχο της Goldman Sachs», ο οποίος εκτελεί εντολές «για τις οποίες δεν έχει λάβει εντολή ούτε αυτός ούτε τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνησή του» από τον ελληνικό λαό. «Αυτό που γίνεται είναι συνταγματική εκτροπή (...) Βεβαίως και υπάρχει κατοχή», σημειώνει.
Για το Μνημόνιο ο Πάνος Καμμένος έχει τοποθετηθεί από τον Μάιο του 2010, «λέγοντας ότι αυτό το μνημόνιο είναι η αρχή της εισόδου της χώρας σε μια εποχή απώλειας της εθνικής κυριαρχίας». Καταλογίζει στην πρωθυπουργία του Γιώργου Παπανδρέου «σχέδιο», το οποίο «εξυφάνθηκε από εκείνους που συνεδριάζουν σε κλειστές λέσχες, μέλος των οποίων ήταν και ο τότε πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου, της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ». Υπενθυμίζει την αποκάλυψη του Ντομινίκ Στρος Καν για προσχεδιασμένη ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης, καθώς και τα σχέδια των κερδοσκόπων «με την αλλαγή του Τ3-Τ10 και την αγορά ασφαλίστρων κινδύνου από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, για συντονισμένες δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού περί ναυαγίου με αποκορύφωμα την τελευταία του δήλωση περί δημοψηφίσματος. Όλα αυτά ήταν ένα μεγάλο παιχνίδι σε βάρος της χώρας μας, βεβαίως εντασσόμενο σε ένα ευρύτερο σχέδιο που αφορά το σύνολο των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Τη σύναψη νέας δανειακής σύμβασης χαρακτηρίζει «προδοτική πράξη» και ξεκαθαρίζει ότι όπως δεν είχε «λαϊκή εντολή» για να ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο, θεωρεί «άκυρα τα μέχρι σήμερα ψηφισθέντα μέτρα, διότι δεν έχουν ψηφιστεί με πλειοψηφία που προβλέπει την παραχώρηση έστω και μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Από εδώ και πέρα οτιδήποτε γίνεται -συμπεριλαμβανομένων και όσων έχουν γίνει μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου- είναι άκυρο, αντισυνταγματικό και παράνομο».
Ακόμα περισσότερο, προειδοποιεί για το ενδεχόμενο η νέα δανειακή σύμβαση να συνοδεύεται από εμπράγματες ασφάλειες, όπως η παραχώρηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, «που είναι και ο στόχος των δανειστών-τοκογλύφων». «Αν υπογραφεί η δανειακή σύμβαση παραχωρείται το σύνολο της ιδιωτικής, της δημόσιας περιουσίας με βάση το αγγλικό δίκαιο, με την παραίτηση από την ασυλία του κράτους και παράλληλα ο ορυκτός πλούτος της χώρας θα έχει παραδοθεί. Τη στιγμή που το Ισραήλ και η Ρωσία μας προτείνουν την εκμετάλλευση των πετρελαίων της νοτίου Κρήτης και αντί γι' αυτό εμείς πάμε να δώσουμε εγγύηση για να τα διαχειριστούν αυτά οι Γερμανοί τοκογλύφοι, εδώ συντελείται πράξη εθνικής μειοδοσίας».
Στο ερώτημα «πότε πρέπει να γίνουν εκλογές», ο Πάνος Καμμένος απαντά ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια «παλλαϊκή αντίδραση και άμυνα» από όλους τους Έλληνες, «από όλους όσοι δέχονται την επίθεση σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο». Για τα εκλογικά σενάρια προειδοποιεί: «Όταν θα εισπράξουν οι συνέταιροί τους τα χρήματα των CDS, κάνοντας ένα πιστωτικό γεγονός και αφού υπογράψουν τη δανειακή σύμβαση παραχώρησης εμπράγματης ασφάλειας για δάνεια τα οποία δε χρωστούμε και τα οποία δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε, τότε θα πάμε σε εκλογές. Αλλά τότε θα είναι αργά».
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ


Α. ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΓΡΑΦΗ "ΑΛΦΑΒΗΤΟ";





Κατά τη Γλωσσολογία ως "αλφάβητο" ορίζεται το «σύνολο συμβόλων με ορισμένη σειρά και τάξη, που χρησιμεύουν για να αποδίδονται οι στοιχειώδεις φθόγγοι μιας γλώσσας, με τον περιορισμό ο κάθε φθόγγος ν' αντιστοιχεί σ' ένα μόνο σύμβολο και αντίστροφα». Στην αλφαβητική γραφή επομένως (δηλαδή τη γραφή των λαών της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας αλλά και άλλων περιοχών του πλανήτη) κάθε γράμμα αποδίδει ένα στοιχειώδη ήχο.


Τούτο δεν ισχύει στις ατελέστερες της αλφαβητικής συλλαβικές γραφές, στις οποίες κάθε σύμβολο αποδίδει μία συλλαβή (δύο ή και περισσότερους ήχους-φθόγγους), όπως π.χ. στις συλλαβικές ελληνικές γραφές Γραμμική Α και Β ένα σύμβολο αποδίδει τη συλλαβή κο (κ+ο), άλλο σύμβολο τη συλλαβή πο (π+ο) κ.ο.κ. Στη φοινικική γραφή (που διαθέτει μόνο σύμφωνα και κανένα φωνήεν), στα ελάχιστα διασωθέντα δείγματά της, η κατάσταση είναι ακόμα "χειρότερη", δεδομένου ότι κάθε σύμβολό της δεν αποδίδει ούτε καν μία συγκεκριμένη συλλαβή, αλλά διαφορετικές, που το διάβασμά τους αφήνεται στην "έμπνευση" του αναγνώστη. Έτσι π.χ. ένα σύμφωνο μπορεί να διαβαστεί ως μπα, μπου, μπε, μπι, μπο κ.ο.κ., ή κάποιο άλλο ως γκου, γκα, γκε, γκο κ.λπ. Επομένως, η φοινικική γραφή όχι μόνο δεν αποτελεί αλφάβητο, αλλά δεν είναι ούτε καν εξελιγμένη συλλαβική γραφή, του βαθμού τελειότητας των αντιστοίχων ελληνικών συλλαβαρίων.


Και είναι πράγματι καταπληκτικό το γεγονός, ότι έχει καθιερωθεί στην επιστήμη κατά τα τελευταία 150 χρόνια περίπου ο αντιφατικός όρος "φοινικικό αλφάβητο", προκειμένου για μία γραφή που δεν έχει καμμία σχέση με την αλφαβητική. Και είναι ακόμη πιο απίστευτη η επιβολή του επιστημονικού δόγματος, ότι το ελληνικό αλφάβητο προήλθε από το φοινικικό, το οποίο όχι μόνο δεν είναι αλφάβητο, αλλά είναι μία ατελέστερη γραφή από τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές Α και Β. Για τους λόγους αυτούς κατά τον προσφάτως εκλιπόντα πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων Παν. Γεωργούντζο ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης στη φοινικική γραφή "οιονεί συλλαβικό αλφάβητο" (;!) απορρίπτεται και πρέπει να αντικατασταθεί με το ορθό "καθαρώς συνεπτυγμένο συλλαβικό" σύστημα γραφής (βλέπε Παν. Γεωργούντζου, Το Αλφάβητον Εφεύρεσις Ελληνική: άρθρο του στο περιοδικό Δαυλός, τεύχος 142,Οκτώβριος 1993,σ 8242).





Β. Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ


  












                     ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΩΣ Η ΠΡΩΤΗ ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΜΕ ΦΟΙΝΙΚΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ  X-ΧΙΙΙ π.Χ. ΣΤΗΝ ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ ΤΟΥ  ΑΧΙΡΑΜ  (AHIRAM)


  


α) Οι αρχαιολογικές αποδείξεις


 Η θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων με το επιχείρημα ότι ορισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα, π.χ. το ?(άλεφ) είναι αντεστραμμένο ή πλαγιαστό το ελληνικό Α κλπ. Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Ελληνες δεν γνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ.! Γύρω στο 1900 όμως ο Αρθούρος Εβανς  ανάσκαψε την ελληνική Μινωική Κρήτη και ανακάλυψε τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου. Με δεδομένα  -α) ότι τα αρχαιότερα δείγματα των ελληνικών αυτών γραφών (Γραμμική Α και Β), που στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και στην Πύλο, στις Μυκήνες, στο Μενίδι, στη Θήβα, αλλά και βορειότερα, μέχρι τη γραμμή του Δούναβη και χρονολογήθηκαν τότε πριν από το 1500 π.Χ. και - β) ότι οι Φοίνικες και η γραφή τους εμφανίζονται στην ιστορία όχι πριν το 1300 π.Χ. Ο  Έβανς  στο έργο του Scripta Minoa διετύπωσε, πρώτος αυτός, αμφιβολίες για την αλήθεια της θεωρίας ότι οι Έλληνες έλαβαν τη γραφή από τους Φοίνικες, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιστημονική υποψία ότι μάλλον συνέβη το αντίθετο.





Οι αμφιβολίες για την μη προτεραιότητα των Φοινίκων έναντι των Ελλήνων στην ανακάλυψη της γραφής έγιναν βεβαιότητα, όταν ο καθηγητής Πωλ Φωρ, διεθνής αυθεντία της Προϊστορικής Αρχαιολογίας, δημοσίευσε στο αμερικάνικο αρχαιολογικό περιοδικό, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, Nestor (έτος 16ον,1989,σελ.2288) ανακοίνωση, στην οποία παραθέτει και αποκρυπτογραφεί πινακίδες ελληνικής Γραμμικής Γραφής, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στο κυκλώπειο τείχος των Πιλικάτων της Ιθάκης και χρονολογήθηκαν με σύγχρονες μεθόδους στο 2700 π.Χ. Γλώσσα των πινακίδων είναι η Ελληνική και η αποκρυπτογράφηση του Φωρ απέδωσε φωνητικά το συλλαβικό κείμενο ως εξής:  Α]RE-DA-TI. DA-MI-U-A-. A-TE-NA-KA-NA-RE(ija)-TE.  Η φωνητική αυτή απόδοση μεταφράζεται, κατά τον Γάλλο καθηγητή πάντοτε :«Ιδού τι εγώ η Αρεδάτις δίδω εις την άνασσαν, την θεάν Ρέαν:100 αίγας, 10 πρόβατα, 3 χοίρους». Ετσι ο Φωρ απέδειξε, ότι οι Έλληνες έγραφαν και μιλούσαν ελληνικά τουλάχιστον 1400 χρόνια πριν από την εμφάνιση των Φοινίκων και της γραφής τους στην ιστορία.




Αλλά οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ελληνικό χώρο την τελευταία 12ετία απέδωσαν και άλλες πολλές και μεγάλες εκπλήξεις: Οι Έλληνες έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Β Γραφές τους αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του Αλφαβήτου τουλάχιστον από το 6000 π.Χ. Πράγματι στο Δισπηλιό, μέσα στα νερά της λίμνης της Καστοριάς, ο καθηγητής Γ. Χουρμουζιάδης ανακάλυψε ενεπίγραφη πινακίδα με γραφή σχεδόν όμοια με την αλφαβητική, η οποία χρονολογήθηκε με τις σύγχρονες μεθόδους του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και της οπτικής θερμοφωταύγειας στο 5250 π.Χ. Τρία χρόνια αργότερα ο έφορος Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ν. Σάμψων, ανασκάπτοντας το "Σπήλαιο του Κύκλωπα" της ερημονησίδας  Γιούρα Αλοννήσου (Βόρειες Σποράδες), ανακάλυψε θραύσματα αγγείων ("όστρακα") με γράμματα πανομοιότυπα με εκείνα του σημερινού ελληνικού Αλφαβήτου, τα οποία χρονολογήθηκαν με τις ίδιες μεθόδους στο 5500-6000π.Χ. Ο ίδιος αρχαιολόγος διενεργώντας το 1995 ανασκαφές στη Μήλο, ανεκάλυψε "πρωτοκυκλαδικά αγγεία" των μέσων της 3ης χιλιετίας π.Χ., που έφεραν πανομοιότυπα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου Χ,Ν,Μ,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Είναι πρόδηλο, ότι οι αρχαιολογικές αυτές ανακαλύψεις όχι απλώς προσέδωσαν ήδη το χαρακτήρα του κωμικού στη λεγόμενη "Φοινικική Θεωρία" περί ανακαλύψεως της γραφής, αλλά ανατρέπουν εκ βάθρων ολόκληρη την επίσημη χρονολόγηση της ελληνικής Ιστορίας, όπως αυτή διδάσκεται, αλλά και την επίσημη παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού.


                     
β) Η οιονεί μαθηματική απόδειξη





Αλλά παράλληλα προς την κατεδάφιση του χάρτινου οικοδομήματος του "Φοινικικού" αλφαβήτου με τη βοήθεια της αρχαιολογικής σκαπάνης, προέκυψε κι ένα νέο συντριπτικό στοιχείο, που μας το πρόσφερε η επί 20 χρόνια σεμνή και αθόρυβη μελέτη της ελληνικής Γλώσσας και Γραφής από έναν μεγάλο ερευνητή, τον Ηλία Λ. Τσατσόμοιρο, που δυστυχώς χάθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1991, αφού όμως πρόλαβε να ολοκληρώσει , λίγους μήνες πριν απ' τον αδόκητο θάνατό του, την ριζοσπαστική έρευνά του «Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας -Από τον έλλοπα θηρευτή μέχρι την εποχή του Διός- Η αποκωδικοποίηση του Ελληνικού Αλφαβήτου».





Στην έρευνά του αυτή, την οποία ο υπογράφων το παρόν άρθρο είχα την τιμή να εκδώσω (έκδοση "Δαυλός",1991) και να την επιμεληθώ φιλολογικά -αλλά και να συνεργασθώ μαζί του επί μία δεκαετία συζητώντας τα άπειρα προβλήματα που προέκυπταν στην πορεία της και δημοσιεύοντας υπό μορφή άρθρων τμήματά της στον "Δαυλό"- ο αείμνηστος συνεργάτης μου απέδειξε με θαυμαστό τρόπο, ότι κάθε γράμμα του ελληνικού Αλφαβήτου περιέχει μια σταθερή κωδική σημασία, την οποία εισάγει κυριολεκτικά ή μεταφορικά ως επί μέρους έννοια στην γενική έννοια κάθε ελληνικής λέξεως στην οποία ανήκει. 'Έτσι τελικά κάθε (αρχαία) ελληνική λέξη αποτελεί ένα οιονεί αρκτικόλεξο [όπως π.χ. Δ(ημόσια) Ε(πιχείρηση) Η(λεκτρισμού): ΔΕΗ], όπου κάθε γράμμα (ανάλογα με τη θέση που κατέχει στην σειρά των γραμμάτων της λέξεως) δίνει ένα σημαντικό ή λιγότερο σημαντικό νοηματικό στοιχείο της και όλα μαζί δίνουν τον λογικό ορισμό της έννοιας που εκφράζει η λέξη. Σημειώνεται εδώ, ότι την "ειδοποιό διαφορά" της έννοιας δίνει συνήθως το αρκτικό γράμμα.




Δεν υπάρχει εδώ ασφαλώς ο χώρος, για να παρουσιάσω τις κωδικές σημασίες των γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου εν τω συνόλω τους, όπως αναλύονται στην επαναστατική αυτή ανακάλυψη στον τομέα της μελέτης του ανθρωπίνου Λόγου. Αλλά ενδεικτικά θα διαλέξω ένα μόνο απ' τα 24 γράμματά μας, το υ ή Υ (μια που αυτό θεωρείται και ως "αντιπροσωπευτικά ελληνικό", Υ Greacum στο δήθεν "Λατινικό" Αλφάβητο, που δεν είναι άλλο από μία παραλλαγή του ελληνικού, της Χαλκίδας). Το ύψιλον λοιπόν, όπως και το σχήμα του δείχνει, έχει την κωδική σημασία της κοιλότητας ή (ανεστραμμένο) την κυρτότητας και αυτήν εισάγει στις έννοιες των ελληνικών λέξεων που το περιέχουν -και κατ' επέκτασιν, ενίοτε, και την σημασία των υγρών (τα οποία διά φυσικής ροής καταλήγουν και γεμίζουν την κοιλότητα). Προχείρως αναφέρω μερικές ονομασίες αγγείων και υγρών  όπου το αμφικωνικό κ-Υ-πελλο είναι του 2700 π.Χ. και απόκειται στο Μουσείο Ηρακλείου: στις αναφερόμενες εκεί λέξεις μπορούν να προστεθούν και πολλές άλλες όπως κοτ-Υ-λη, γο-Υ-ττος, τρ-Υ-βλίον, π-Υ-ξίς, αμφορε-Υ-ς, β-Υ-τίον, λ-Υ-χνος, πρόχο-Υ-ς, σκε-Υος κλπ. -όλες με την σημασία του κοίλου αντικειμένου), αλλά και πλείστες άλλες λέξεις όπως κ-Υ-ησις (κυρτότητα της κοιλιάς της εγκ-Υ-ου γυναίκας), κ-Υ-μα (κυρτότητα ή κοιλότητα στην επιφάνεια της θάλασσας), κρ-Υ-πτη (κοιλότητα εδάφους), Υ-πό (η πρόθεση:κοιλότητα κάτω από μία στάθμη ή επίπεδο), Υ-πέρ (η πρόθεση: κυρτότητα πάνω από μία στάθμη ή επίπεδο=Υ-ψος), όλες οι λέξεις που έχουν ως πρώτα συνθετικά τους τις προθέσεις Υ-πό και Υ-πέρ, που ανέρχονται σε εκατοντάδες, αλλά και χιλιάδες άλλες. Η μεγαλοφυής αυτή ανακάλυψη, την οποία δυστυχώς η επίσημη επιστήμη επί 8 χρόνια εξακολουθεί να "αγνοεί", αν και αποτελεί συνέχεια και ολοκλήρωση της λησμονημένης Πλατωνικής προσεγγίσεως του προβλήματος της γλώσσας ("Κρατύλος"):





1. Διαλύει οριστικά την θεωρία, ότι η ελληνική Γλώσσα προήλθε από άλλη (την δήθεν "Ινδοευρωπαϊκή"), δεδομένου ότι αποδεικνύεται ως η μόνη μη συμβατική γλώσσα του κόσμου, η μόνη γλώσσα δηλαδή που παρουσιάζει αιτιώδη σχέση μεταξύ του σημαίνοντός της (λέξεως) και του σημαινομένου της (του πράγματος που ονομάζει η λέξη).





2. Κατ' επέκταση αποδεικνύει, ότι είναι η πρώτη και η μόνη δημιουργηθείσα γλώσσα του ανθρωπίνου είδους, από την παραφθορά της οποίας απέρρευσαν οι συμβατικές γλώσσες (δηλαδή αυτές όπου υπάρχει αναιτιώδης σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινομένου), όπως είναι όλες ανεξαιρέτως οι λοιπές γλώσσες του πλανήτη.





3. Αποδεικνύει κατά μη επιδεχόμενο καμία λογική αμφισβήτηση τρόπο, ότι το Αλφάβητο έγινε από τους Έλληνες, για να αποδώσουν με τα κωδικά τους 24 ή 27 γράμματα τις έννοιες των ελληνικών λέξεων -και μόνον αυτών.





4. Δείχνει συγκριτικά, ότι τα σύμβολα της φοινικικής γραφής και οι ονομασίες τους («αλεφ»=βόδι, «μπεθ»=καλύβα, «γκιμέλ»=καμήλα κ.λπ.) όχι μόνο δεν περικλείουν κωδικές ονομασίες, αλλά συνάπτονται ή παραπέμπουν σε πρωτόγονες ζωικές καταστάσεις.








γ. το απόσπασμα του Ηροδότου





'Όλοι οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς που αναφέρονται στο Αλφάβητο ("Γράμματα", όπως το έλεγαν), το θεωρούν πανάρχαια ελληνική εφεύρεση (του Προμηθέα, του Παλαμήδη, του Λίνου κλπ.). Η θεωρία του "Φοινικικού" Αλφαβήτου πάντοτε στηριζόταν και στηρίζεται ακόμη από τους υποστηρικτές της σε μία εξαίρεση του κανόνα αυτού. Την εξαίρεση αυτή αποτελεί ένα απόσπασμα του Ηροδότου, που ο ίδιος παρουσιάζει ως προσωπική γνώμη του («ως εμοί δοκέει» = όπως μου φαίνεται...), την οποία σχημάτισε, όπως αναφέρει σε προηγούμενη παράγραφο, «αναπυνθανόμενος» (=παίρνοντας πληροφορίες από άλλους).Αλλά ας δούμε το κείμενο του Ηροδότου ("Ιστορία, Ε 58"):





«58.Οι δε Φοίνικες ούτοι οι συν Κάδμω απικόμενοι τών ήσαν Γεφυραίοι άλλα τε πολλά οικήσαντες ταύτην την χώρην εισήγαγον διδασκάλια ες τους Έλληνας και δη και γράμματα, ουκ εόντα πριν Έλλησι ως εμοί δοκέει, πρώτα μεν τοίσι και άπαντες χρέωνται Φοίνικες· μετά δε χρόνου προβαίνοντος άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων».





[58.Οι δε Φοίνικες αυτοί, που μαζί με τον Κάδμο αφίχθησαν, εκ των οποίων και οι Γεφυραίοι, και σε πολλά άλλα μέρη κατοικήσαντες την χώραν αυτήν εισήγαγαν και τέχνες (νέες ή άγνωστες) στους Έλληνες και μάλιστα και (κάποια) γραφή, η οποία δεν ήταν γνωστή πριν στους Έλληνες, καθώς εγώ νομίζω, πρώτα αυτήν την γραφή την οποίαν και όλοι οι Φοίνικες μεταχειρίζονται· μετά όμως με την πάροδο του χρόνου (οι Φοίνικες) μετέβαλλαν μαζί με τη γλώσσα (τους) και το είδος αυτό της γραφής.]





Στο απόσπασμα αυτό το σημαντικώτερο είναι, ότι στην κρίσιμη φράση («άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων») αποκαλύπτεται, ότι οι Φοίνικες-Γεφυραίοι, που πήγαν στην Βοιωτία με τον Κάδμο, έφεραν από την Φοινίκη κάποια γραφή τους, αλλά καθώς οι Φοίνικες άλλαξαν τη γλώσσα τους (έμαθαν πιά δηλαδή τα Ελληνικά), άλλαξαν και αυτή τη γραφή τους (έγραφαν πιά δηλαδή με την υπάρχουσα στη Βοιωτία πανάρχαια ελληνική γραφή). Στη δήλωση λοιπόν αυτή του Ηροδότου οι μεταφραστές δίνουν το νόημα, ότι οι ντόπιοι Ελληνες Βοιωτοί και όχι οι Φοίνικες μετανάστες άλλαξαν την δική τους γλώσσα και γραφή και υιοθέτησαν τη φοινικική!





Στην γενικά ασυνάρτητη αυτή αναφορά στον Αλφάβητο, όπως διασώθηκε, είναι προφανείς και οι παρεμβάσεις-αλλοιώσεις που ακολουθούν στο κείμενο και που διαπράχθηκαν άγνωστο από ποιούς και πότε. Αλλά ας δούμε την ύποπτη συνέχεια του κειμένου, όπως έφθασε σ' εμάς:





«Περιοίκεον δε σφέας τα πολλά των χώρων τούτον τον χρόνον Ελλήνων Ίωνες οι παραλαβόντες διδαχή παρά των Φοινίκων τα γράμματα, μεταρυθμίσαντες σφέων ολίγα εχρέωντο, χρεώμενοι δε εφάτισαν, ώσπερ και το δίκαιον έφερε εισαγαγόντων Φοινίκων ες την Ελλάδα, Φοινίκηια κεκλήσθαι».





[Κατοικούσαν δε πέριξ αυτών (των Φοινίκων) στα περισσότερα μέρη κατ' εκείνο τον χρόνο (του Κάδμου) εκ των Ελλήνων Ίωνες, οι οποίοι παραλαβόντες διά της επαφής ή και διδασκαλίας παρά των Φοινίκων τη γραφή τους αλλάξαντες την μορφή της γραφής αυτών oλίγα μετεχειρίζοντο. Μεταχειριζόμενοι δε αυτά είπαν, καθώς ήταν δίκαιο, επειδή τα εισήγαγαν στην Ελλάδα Φοίνικες, να ονομάζωνται Φοινικά.]





Η αναφορά αυτή, κατά των Η. Τσατσόμοιρο ("Δαυλός", τ.118), ότι δηλαδή εκ των Ελλήνων οι Ιωνες οι κατοικούντες πέριξ των Φοινίκων παρέλαβαν τη Φοινικική γραφή και λίγα γράμματά της μεταχειρίζονταν, αφού τα τροποποίησαν, και χάριν του δικαίου, επειδή οι Φοίνικες τα εισήγαγαν στη Ελλάδα, τα ονόμασαν Φοινικικά, αποτελεί κραυγαλέα αντίφαση και συνεπώς πρόκειται για πλαστή υποπαράγραφο, δήθεν επεξηγηματική, η οποία σκοπεύει να καταστήσει αβαρή την προηγηθείσα πληροφορία «άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων». Και όμως η "Φοινικική Θεωρία" θεμελιώθηκε εξ ολοκλήρου και συντηρείται πάνω στο θεμέλιο της προφανούς αυτής πλαστογραφίας.





Η "Φοινικική Θεωρία" καθιερώθηκε στην Ευρώπη σε μία εποχή που, όπως γράφει ο διαπρεπής σύγχρονος Αγγλος κλασσικός φιλόλογος S.G.Rembroke ("The Legacy of Greece,εκδ. Oxford University Press,1984), «στους Φοίνικες γενικά εδίδετο ένας ρόλος ενδιαμέσων», που ξέφευγε από οιαδήποτε πληροφορία της ιστορίας, ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέων της σοφίας και του πολιτισμού του περιουσίου λαού του Ισραήλ στους απολίτιστους λαούς και δη στους Έλληνες. Αυτά βέβαια είναι συγχωρητέα, αφού λέγοντας περί τα τέλη του Μεσαίωνα, οπότε ο θρησκευτικός φανατισμός και ο σκοταδισμός είχαν φθάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε να θέλουν την κόρη του Αγαμέμνονος Ιφιγένεια ως κόρη του Ιεφθά, τον Δευκαλίωνα ως Νώε, τον Απι ως σύμβουλο του Ιωσήφ, τον Απόλλωνα, τον Πρίαμο, τον Τειρεσία και τον Ορφέα ως διαστροφές του Μωυσή, την ιστορία των Αργοναυτών ως διάβαση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο στην Παλαιστίνη και άλλα πολλά παρόμοια. Αυτές τις επισημάνσεις τις κάνει ο Rembroke.





Και καταλήγουμε εμείς: Τότε ο Ελληνισμός, ευρισκόμενος από άποψη εθνικής αυτοσυνειδησίας σε κωματώδη πνευματική κατάσταση και από άποψη ιστορικής αυτογνωσίας σε αφασία, ήταν εντελώς ανίκανος να υπερασπιστή την ιστορία του και τον πολιτισμό του, και γι' αυτό δεν αντιδρούσε και δεν μπορούσε να αντιδράσει. Σήμερα με την ανοχή ή και τη συνηγορία μας κάνουν τη γλώσσα μας "Ινδοευρωπαϊκή", τη γραφή μας "φοινικική", την Αθηνά μας και τον Σωκράτη μας "μαύρους" και τον πολιτισμό μας "αφρικανικό". Τώρα άραγε σε ποια πνευματική κατάσταση βρισκόμαστε;





Δημήτρης Ι. Λάμπρου - εκδότης του περιοδικού "Δαυλός"
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΡΑΦΕ ΤΟ 1872 Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ


Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε.

Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,
ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.


Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

“Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
 Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων,
εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.

Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς.

 Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να ...
διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

(15 Οκτωβρίου 1844 - 25 Αυγούστου 1900) ήταν σημαντικός Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.
 Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

http://www.votegreece.gr/
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ Η ΕΔΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΓΛΑΣΚΩΒΗ...


Την άνοιξη, στην έναρξη της καλύτερης περιόδου για να επισκεφθεί κανείς τη Σκωτία, πρόκειται να ξεκινήσουν και επισήμως οι διαδικασίες για την αναβίωση της διάσημης έδρας των Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα της η Καθημερινή, το φιλί της ζωής στο εμβληματικό για το ίδρυμα τμήμα, που όμως παρέμενε σε νάρκη για πάνω από δέκα χρόνια, έδωσε μετά τον θάνατό του ο επί τριακονταετία (1971-2001) κάτοχος της έδρας φιλέλληνας Ντάγκλας Μορίς Μακντάουελ.

Η διαθήκη του καθηγητή, που έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2010 σε ηλικία 78 ετών, όριζε ρητά ότι δωρίζει το πινάκιο των μετοχών και τίτλων που κατείχε για την αναβίωση της έδρας των Ελληνικών Σπουδών. Η αξία της δωρεάς πρόσφατα εκτιμήθηκε στο ιλιγγιώδες ποσό των 2,4 εκατ. λιρών.

Σε δύο μήνες περίπου πρόκειται να ανακοινωθούν τα ονόματα των υποψηφίων για την κάλυψη της θέσης του κατόχου της έδρας. Στόχος, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, είναι να οριστεί υπεύθυνος καθηγητής έγκαιρα για το νέο ακαδημαϊκό έτος.
Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Τελικά μήπως οι “σωτήρες” μας τα κάνουν όλα αυτά για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο;


Όσο και αν κάποιοι που σήμερα έχουν «αλλαξοπιστήσει» προσπαθούσαν να μας πείσουν για δύο περίπου χρόνια ότι οι παρεμβάσεις του ΔΝΤ και γενικότερα της ΤΡΟΙΚΑΣ γίνονται για το καλό της Ελλάδας θα πρέπει να ομολογήσουν ότι κάτι τελικά δεν πάει καλά με τις προθέσεις των σωτήρων μας. Αυτό δεν γίνεται μόνο αντιληπτό από αυτά που ακούμε από τους εκπροσώπους της ΤΡΟΙΚΑΣ στην Ελλάδα αλλά και από αυτά που αντιμετωπίζουν άλλα κράτη που ακολούθησαν τις προτάσεις του ΔΝΤ. 


Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Νιγηρία η 12η πετρελαιοπαραγωγός χώρας στον κόσμο η οποία όμως δεν διαθέτει επαρκή αριθμό διυλιστηρίων με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να εισάγει βενζίνη την οποία επιδοτεί η κυβέρνηση.Εδώ και αρκετ6ό χρονικό διάστημα στην χώρα έχουν ξεσπάσει ταραχές λόγω της απόφασης της κυβέρνησης να διακόψει τις επιδοτήσεις. Πριν από μερικές εβδομάδες η επικεφαλής του ταμείου Christine Lagarde βρέθηκε στο Λάγκος της Νογηρίας λίγες μόλις ημέρες πριν την αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει τις επιδοτήσεις.
Κατά την επίσκεψή της, η Lagarde στήριξε τις πολιτικές απελευθέρωσης της αγοράς του Νιγηριανού προέδρου. Στις 29/12, το πρακτορείο Reuters είχε δημοσιεύσει μία πληροφορία σύμφωνα με την οποία το ΔΝΤ πιέζει τις αφρικανικές χώρες να διακόψουν τις επιδοτήσεις καυσίμων, διότι συντελούν στην διαφθορά και στο λαθρεμπόριο, αντί να βοηθούν τους φτωχούς λαούς. Αυτό όμως που είναι εντυπωσιακό είναι ότι το ΔΝΤ δεν κάνει καμία αναφορά για τις επιδοτήσεις των καυσίμων σε πλουσιότερες χώρες όπως το Μπρουνέι, το Ομάν, το Κατάρ, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, και η Σ. Αραβία.
Το μυστικό όμως πίσω από την νέα αυτή επιλεκτική θέση του ΔΝΤ απέναντι στην Νιγηρία βρίσκεται αλλού. Τον Μάιο του 2010, η Κίνα εξασφάλισε από την Νιγηρία ένα συμβόλαιο ύψους 28.5 δις δολαρίων προκειμένου να κατασκευάσει στην χώρα τρία νέα διυλιστήρια, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στο ΔΝΤ, στην Ουάσιγκτον, και στις Αγγλοαμερικανικές πετρελαϊκές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα.
Η κινεζική εταιρεία CSCEC που ανέλαβε να κατασκευάσει τα διυλιστήρια για την NNPC, είχε ανακοινώσει ότι θα βοηθήσει στο να μειωθεί το ποσό των 10 δις δολαρίων που η Νιγηρία δαπανά κάθε χρόνο για εισαγωγή βενζίνης. Μέχρι σήμερα τα νέα αυτά διυλιστήρια δεν έχουν κατασκευαστεί, η κατασκευή τους σκοντάφτει στα μεγάλα συμφέροντα που βολεύονται από την σημερινή κατάσταση.
Παράλληλα τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Νιγηρίας, ανακοίνωσε πως η χώρα του σκοπεύει να επενδύσει 5-10% των συναλλαγματικών αποθεματικών της χώρας σε γιουάν, σημειώνοντας πως το νόμισμα αυτό σε λίγο θα καταστεί το βασικό αποθεματικό παγκόσμιο νόμισμα. Επιπλέον το 2010 η Κίνα δάνεισε και εξήγαγε στην Νιγηρία κεφάλαια και προϊόντα ύψους 7 δις δολαρίων, ενώ η Νιγηρία εξήγαγε στη Κίνα αργό πετρέλαιο αξίας 1 δισ. δολαρίων.
Σε τελική ανάλυση αν η Παγκόσμια Τράπεζα, η Αμερική, και το ΔΝΤ ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν στην εξυγίανση της νιγηριανής οικονομίας, θα πρόσφεραν στην χώρα στήριξη στην κατασκευή και στην επέκταση των διυλιστηρίων της, ώστε να μην χρειάζεται να δαπανώνται τεράστια ποσά για την εισαγωγή βενζίνης.
Τελικά μήπως όλα αυτά μας φέρνουν στο μυαλό μία άλλη χώρα που όλοι ξέρουμε καλά ;
Διαβάστε περισσότερα...

Αρχίζουν τα συσσίτια στα σχολεία (!!!) …


(…Και το ΠΑΣΟΚ … υπάρχει ακόμα, ως κόμμα και ως κυβέρνηση)


Όταν τα γράφαμε πριν από μερικές εβδομάδες κανείς δεν το πίστευε και στο υπουργείο Παιδείας έκαναν λόγο για προβοκάτσιες από εκπαιδευτικούς ή για μεμονωμένες περιπτώσεις που δεν έχουν επεκταθεί. Ο λόγος για παιδιά που υποσιτίζονται στα σχολεία, για παιδιά οικογενειών που πεινάνε μέσα στις αίθουσες και μερικά από αυτά που λιποθυμούν. Πριν μερικές εβδομάδες το υπουργείο έκανε ότι δεν έβλεπε. Τώρα το ομολογεί επισήμως ότι υπάρχει πρόβλημα και θα αρχίσει τη διανομή συσσιτίων.


Η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, αφού δήλωσε ότι θα στηρίξει Βενιζέλο, παραδέχθηκε σήμερα ότι την ερχόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσει πιλοτικά η διάθεση μικρογευμάτων σε 18 σχολεία της Αθήνας, που βρίσκονται σε λαϊκές και υποβαθμισμένες περιοχές (Ταύρο, Εξάρχεια, Μενίδι, Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Πλατεία Βάθης, Μοσχάτο, Νίκαια, Ασπρόπυργο Αυλώνα). Στις περιοχές αυτές παρουσιάστηκαν τα περισσότερα κρούσματα ασιτίας μικρών παιδιών οικογενειών που έχασαν δουλειές και εισοδήματα και δεν μπορούν να δώσουν στα παιδιά τους ούτε μια φέτα ψωμί με τυρί.


Το γεύμα θα περιλαμβάνει γάλα, μπισκότα δημητριακών και φρούτα. Η διάθεση θα γίνεται μέσω κουπονιού που θα δίνεται στους μαθητές και θα το «εξαργυρώνουν» στα κυλικεία, λαμβάνοντας τρόφιμα.


Διαβάστε όμως  το λόγο που το πρόγραμμα αυτό δεν μπορεί να ξεκινήσει  από αύριο: Γίνεται, διότι υπάρχουν γραφειοκρατικά προβλήματα του εξαγγελθέντος προγράμματος (είναι ενταγμένο στο ΕΣΠΑ)…όπως είπε η κ. υφυπουργός!!!


Και εξετάζει μάλιστα από κοινού με το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σχέδιο έτσι ώστε η βοήθεια να τη λαμβάνει η οικογένεια, προκειμένου να μη στιγματίζεται στο παιδί στο σχολείο…


Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ζήσει ούτε Κατοχές, ούτε μετεμφυλιακές περιόδους, ούτε  την αμερικανική βοήθεια. Αντε κάποιοι από εμάς να πηγαίναμε στο σχολείο με ένα ξεροκόμματο ή να περιμέναμε τις κονσέρβες με την κομπόστα.


Αυτό που συμβαίνει όμως στην Ελλάδα του 2012, την Ελλάδα του Μνημονίου και της κρίσης είναι δραματικό. Τι άλλο μένει να δούμε δηλαδή; Να μοιράζουν φασολάδα και να τρέχει ο κόσμος να φάει; Διότι με εργαζόμενους να παίρνουν εκκαθαριστικό 30 και 40 ευρώ, εκεί θα φτάσουμε. Και μόνο όταν θα θρηνήσουμε θύματα, είτε κανένα υποσιτιζόμενο παιδάκι είτε άστεγους και πένητες, ίσως τότε καταλάβουμε όλοι τι συμβαίνει.


Αλλά, όταν η υφυπουργός τους της Παιδείας, η Εύη Χριστοφιλοπούλου ΟΜΟΛΟΓΕΙ στη Βουλή των Ελλήνων, πως στην Ελλάδα του 2012 υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν σχολείο υποσιτισμένα και πολλά από αυτά λιποθυμούν, τότε όσο μένουν στην κυβέρνηση θέτουν σε κίνδυνο τη χώρα.


Όταν επί εβδομάδες τώρα, γινόμαστε μάρτυρες περιπτώσεων που εμφανίστηκαν σε σχολεία μαθητές όπου λιποθυμούσαν λόγω ασιτίας και το υπουργείο Παιδείας ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκε και σχεδιάζει τώρα (!) ένα πρόγραμμα σιτισμού μαθητών, τότε πρέπει να φύγουν ΤΩΡΑ!!! πηγή http://www.antinews.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Μπουτάρη δώστα ... όλα (στην εβραϊκή κοινότητα)


Πάρκο μνήμης για τους Εβραίους, η πλατεία Ελευθερίας στην Θεσσαλονίκη
Την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των επιζώντων των Ελλήνων Εβραίων του Ολοκαυτώματος, την....κινητοποίηση όλων των αρμόδιων φορέων για την επιστροφή από τη Ρωσία των αρχείων της ισραηλιτικής κοινότητας Θεσσαλονίκης, τη μετατροπή της Πλατείας Ελευθερίας από πάρκινγκ σε πάρκο μνήμης για τους Εβραίους της πόλης και την ανέγερση μνημείου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, πρότεινε, στον χαιρετισμό του, στην "ημέρα του Ολοκαυτώματος", ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης. Είδατε πώς κινητοποιήθηκε ο άνθρωπος; Εδώ την ώρα που κόβουν ότι δέντρα έχουν απομείνει στις πόλεις για να τα κάνουν ... πάρκιγκ, ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης θεωρεί προφανώς ότι η συμπρωτεύουσα δεν χρειάζεται τέτοιες πολυτέλειες.


Φυσικά δεν ήταν ο μόνος "τοπικός παράγων" που παραβρέθηκε. Στον ρόλο της εβραϊκής κοινότητας στη διαμόρφωση του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της Θεσσαλονίκης αναφέρθηκε ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης Απόστολος Τζιτζικώστας, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ακόμη ο πρεσβευτής του Ισραήλ στην Αθήνα Αριε Μέκελ, ο εκτελεστικός διευθυντής της Αμερικανο-ισραηλιτικής κοινότητας Ντέιβιντ Χάρις και ο πρόεδρος του Ισραηλιτικού Συμβουλίου και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαυίδ Σαλτιέλ.


Ε αφού έταξε την πλατεία στους Εβραίους, τώρα να δώσει και την παραλία στους Τούρκους, τον Λευκό Πύργο στους Σκοπιανούς και συνεχίζουμε.
http://www.elkosmos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

"Βαδίζουμε σε ολέθριο δρόμο στα εθνικά μας θέματα"


Βαδίζουμε σε ολέθριο κατήφορο στα εθνικά μας θέματα.Όταν η διαπίστωση αυτή γίνεται από έναν άνθρωπο όπως ο πρέσβης Κ.Στοφορόπουλος,έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία.


Ο πρέσβης εξέφρασε αυτή την άποψη μιλώντας στη πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση που οργάνωσαν ο ΣΥΣΜΕΔ, η ΚΕΘΑ και ΠΜ/ΣΑΣΥ/ΠΝ με θέμα: «Η κρίση και οι επιπτώσεις στην εθνική άμυνα με φόντο τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο». 


Κατά τον Κ. Στοφορόπουλο αν και η απειλή είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στο μέλλον, η χωρα βαδίζει ήδη σε ένα «ολέθριο κατήφορο» παραχωρήσεων, τόσο στη Θράκη και στο Αιγαίο, όσο και την Κύπρο. 




Η αποτροπή σαν δόγμα και η επίκλησή της για την προμήθεια τεράστιων εξοπλισμών, δεν απέδωσε με βάση την κρίση του 1987, τον Οτσαλάν και τα Ίμια, που είχαμε «ήττα». Ετσι την Τουρκία δεν την ενδιαφέρει να κάνει πόλεμο, από τη στιγμή που κερδίζει, ότι θέλει χωρίς. Οι συμμαχίες τόσο για Κύπρο όσο και για τη χωρα μας δεν τις ωφέλησαν! Ούτε το Ισραήλ ούτε ΗΠΑ και Ρωσία προκειται να στηρίξουν μια ανακήρυξη της ΑΟΖ χωρίς συνεννόηση Ελλάδας –Τουρκίας. “Δεν πρέπει να αποξενωθούμε από τον Αραβικό χώρο, καθώς και το Ισραήλ έχει κοινά συμφέροντα με την Τουρκία και οι ανταγωνισμοί μεταξύ τους είναι προσωρινοί και μάλλον για τα μάτια του Αραβικού κόσμου”,υποστήριξε ο κ.Στοφορόπουλος.




Ο κ.Ν, Παπαναστάσης απόσστρατος αξιωματικός μέλος της ΚΕΘΑ ανέλυσε την κατάσταση στη Μεσόγειο παρομοιάζοντας τις διάφορες κινήσεις σαν «τα αρπακτικά που συνωστίζονται πάνω από το μεγάλο θήραμα». Θύμισε, ότι το Τούρκικο Γενικό Επιτελείο είναι αποδέκτης εισήγησης ότι «τα κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο αξίζουν να ληφθεί υπόψη το ρίσκο πολέμου». Τα θεμελιώδη εθνικά κείμενα για την εθνική στρατηγική και άμυνα της χώρας ταυτοποιούνται με τα αντίστοιχα νατοϊκά. Το ΝΑΤΟ αν και υποτίθεται δημιουργήθηκε, για να αμυνθεί στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, όταν το τελευταίο διαλύθηκε, το ΝΑΤΟ συνέχισε να υπάρχει εφευρίσκοντας νέες απειλές. Στους πολέμους, που διεξάγονται εκτός συνόρων, συμμετέχουν και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εν μέσω κρίσης.


Ο ίδιος ομιλητής αναφερόμενος στις Ένοπλες Δυνάμεις και το ρόλο τους, θύμισε, ότι παντα στήριζαν το κοινωνικό σύστημα, που επικρατούσε «φεουδαρχία, αστική δημοκρατία, σοσιαλιστική δημοκρατία, δικτατορία, κλπ». Επομένως κατά τον ομιλητή οι Ε.Δ. εφαρμόζουν τις εντολές των ελληνικών κυβερνήσεων, όπως αυτές, που προκύπτουν για παράδειγμα από συμφωνίες, οι οποίες επιβάλλουν στην χωρα, ό,τι ακριβώς «αρνηθήκαμε να παραχωρήσουμε στους Ιταλούς το 1940» και εισέβαλαν, όπως και ότι «αρνήθηκε να υπογράψει ο Μιλόσεβιτς και βομβαρδίστηκε η Σερβία». Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις Ε.Δ. είναι σημαντικές, στα εργοστάσια, στη συντήρηση, στην εκπαίδευση στις προμήθειες, ενώ εκτίμησε ότι «επηρεάζει την ψυχολογία του προσωπικού». Κατέληξε προτείνοντας: Να περιοριστούν οι Ε.Δ. στην υπεράσπιση των συνόρων της χώρας μας, την κατάργηση κάθε σχεδιασμού εμπλοκής τους, σε αστυνομικό έργο σε βάρος «των ελευθερίων του Ελληνικού λαού», την επιστροφή όλων των Ελληνικών στρατευμάτων απ’ το εξωτερικό, την ανάδειξη του ρόλου των αμερικανονατοϊκών βάσεων και το κλείσιμό τους και την σταδιακή απεμπλοκή της χώρας μας απ’ το ΝΑΤΟ. 




Ο εκδότης του περιοδικού Monthly Review B. Χωραφάς δήλωσε αρνητικός ως προς τις περικοπές για την άμυνα, εξηγώντας ότι με βάση τον «αμυντικό πληθωρισμό» η αναπλήρωση των όποιων αναγκών μετά απο 10 χρόνια θα είναι τρεις φορές ακριβότερη, απ’ ότι εξοικονομήθηκε - περικόπηκε. Προέβλεψε μεγάλες περικοπές στις δαπάνες για τις αμοιβές του προσωπικού, θεωρώντας βέβαιες και τις απολύσεις προσωπικού. Μίλησε για το ΝΑΤΟ και μέσω του Ευρωπαϊκού πυλώνα του για την σχέση του με την Ε.Ε. Επίσης μίλησε για πιθανή διάσπαση της ευρωζώνης και ότι ο Ελληνικός λαός πρέπει να προετοιμαστεί «να επιλέξει νέους δρόμους». Ενημέρωσε, ότι διεξάγεται μια έρευνα για να προσδιοριστεί το κόστος από μια ενδεχόμενη αποχώρηση της χώρας από «το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ», καθώς και για την δημιουργία ενός «νέου μη νατοϊκού στρατού»!


Ο Δρ. Νικήτας Νικητάκος παρουσίασε στατιστικά στοιχεία για τις αμυντικές δαπάνες εκατέρωθεν του Αιγαίου, καταδεικνύοντας την αυξητική τους τάση τα προηγούμενα χρόνια. Στη συνέχεια παρέθεσε κατά τομέα (δομή, οπλικά συστήματα, εξοπλιστικά προγράμματα, ενεργειακή πολιτική, προσωπικό) τι πρέπει να γίνει, προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή οικονομία και επιχειρησιακό όφελος. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών και η κατά ορθολογικό τρόπο επιλογή και απόκτηση εξοπλισμών.  




Ο συντονιστής της συζήτησης απόστρατος υποναύαρχος του ΠΝ και μέλος της ΚΕΘΑ Γ.Ντουνιαδάκης συνοψίζοντας είπε:




«Οι πόλεμοι που έχομε δει στις μέρες μας διεξάγονται όχι μεταξύ χωρών αλλά κατά κάποιο τρόπο είναι εισαγόμενοι στο εσωτερικό χωρών. Δεν υπάρχουν «γραμμές μετώπου». Οι ΕΔ της χώρας μας ακόμα και σημερα εν μέσω κρίσης βρισκονται εκτός συνόρων δηλαδή για ξένα συμφέροντα για να ξαναμοιραστούν οι υδρογονάνθρακες και οι δρόμοι μεταφοράς τους. Προετοιμάζονται, εξοπλίζονται, εκπαιδεύονται γι αυτού του είδους τον πόλεμο. 


Είναι όμως αυτό το είδος που θα κληθούν να διεξάγουν για την υπεράσπιση των νησιών του Αιγαίου και της Θράκης. Γιατί η απειλή υπάρχει τόσο στη Θράκη όσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο! Η συγκεκριμένη απειλή απαιτεί συγκεκριμένη εκπαίδευση οργάνωση και εξοπλισμούς. Και υπάρχουν λύσεις για να είναι οικονομικότερες οι ΕΔ κατά την αμυντική τους οργάνωση και εξοπλισμό με την χρήση των νέων τεχνολογιών. Οι άλλοι πόλεμοι, που θέλουν αυτοί που συνήθως τους αποκαλούμε οι «μεγάλοι», απαιτούν διαφορετικές προδιαγραφές. Αλλά και σε κάθε περίπτωση είναι άδικο δικά μας παιδιά να γίνονται κατακτητές σε άλλους λαούς για τα μεγάλα συμφέροντα. Πολύ περισσότερο είναι απαράδεκτο να μετατρέπονται σε κατασταλτικό μηχανισμό στην ίδια μας τη χωρα, καθώς αυτές είναι μια από τις αποστολές του στρατού του ΝΑΤΟ. 




Υδρογονάνθρακες υπάρχουν στην αυλή μας. Θα γίνουν άραγε και γι αυτούς πόλεμοι; Μα και η κρίσεις που προφανώς δεν είναι μόνο ελληνικό φρούτο, δεν λένε ότι φέρνουν πόλεμο;; Πρόσφατα και ο αμερικανός Α/ΓΕΕΘΑ ισχυρίσθηκε ότι προβλέπει ενδεχόμενο πολέμου και στην Ευρώπη. 


Άλλωστε οι πόλεμοι ξέρουμε ότι τροφοδοτούν και τις αμυντικές βιομηχανίες των μεγάλων, που εμείς δεν μας επιτρέπεται να έχουμε, γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να γίνουμε σερβιτόροι και όχι καραβομαραγκοί για παράδειγμα. Γιατί κάποιοι αποφάσισαν να ισοπεδωθεί η αγροτική μας οικονομία, να οδηγηθούμε όλοι στις πόλεις και τελικά σημερα να έχουμε άνεργο πατέρα που θα πρέπει να συντηρήσει τον φαντάρο γιο του των 8 ευρώ. 


Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Υποστήριξης & Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων Αντισυνταγματάρχης (ΣΔΓ), Ανέστης Τσουκαράκης, μιλώντας για το εν ενεργεία προσωπικό, τόνισε χαρακτηριστικά, ότι «η οικονομία και η ψυχολογία πάνε μαζί»και ότι «αν η μηχανή δεν έχει κάρβουνο δεν θα δουλέψει»!Αναφερόμενος ειδικά στους ΕΠΟΠ μίλησε για «πενία»και κατέληξε, ότι ο ΣΥΣΜΕΔ είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα «σε νόμιμα πλαίσια». 




http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=11780
Διαβάστε περισσότερα...

Οι Αλκυονίδες μέρες και η προέλευσή τους στην μυθολογία μας


Οι αίθριες ημέρες στα μέσα του χειμώνα καλούνται ‘Αλκυονίδες’, από το όνομα της ‘Αλκυόνης’ κόρης του Αίολου που κυβερνούσε τους ανέμους.
Σύμφωνα με το μύθο, κάποια φορά επειδή η Αλκυόνη έπεσε σε σφάλμα, ο Δίας την τιμώρησε μεταμορφώνοντάς την σε πουλί, την ‘Αλκυώνα’, και την καταδίκασε να γεννά τα αυγά της το χειμώνα αντί την άνοιξη. Επειδή όμως άφηνε τα αυγά της στους βράχους που βρίσκονταν κοντά στην θάλασσα, ή σε όχθες ποταμών και ο χειμωνιάτικος αέρας τα παρέσυρε στα κύματα παρακάλεσε τον Δία να την συγχωρέσει. Αυτός τη λυπήθηκε, και διέταξε τότε τον Αίολο να σταματάει για 14 ημέρες περίπου την πνοή των δυνατών ανέμων και να διατηρεί καλοκαιρία κατά το χρονικό αυτό διάστημα.
(Αριστοφάνης, ΄΄όρνιθες΄΄ στ.1594/ ΄΄Περί Αλκυονίδων΄΄).
Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες εξηγούσαν την ύπαρξη αυτών των ημερών του ΄΄καλού/αίθριου καιρού΄΄ μέσα στον χειμώνα, τις οποίες ο Αριστοτέλης χαρακτήριζε και ως ημέρες ΄΄ευδίας΄΄.
Οι ΄΄Αλκυονίδες ημέρες΄΄ τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Δεκ. έως και την 15η Φεβρουαρίου εκάστου έτους, με μεγαλύτερη συχνότητα το διάστημα 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου.
Τα ανωτέρω παραδείγματα, αλλά και γενικότερα η προσεχτική παρατήρηση των φυσικών φαινομένων από τον λαό, διαμόρφωσε με την πάροδο του χρόνου σχετικές παροιμίες και παραδόσεις, πολλές εκ των οποίων διεσώθηκαν μέσω των αρχαίων κειμένων (π.χ ΗΣΙΟΔΟΣ/ ‘’Έργα & Ημέραι’’).
Διαβάστε περισσότερα...

Τα αργύρια του Φαλμεράυερ και η αδιάλειπτη συνέχεια του Ελληνισμού


Όλοι γνωρίζουμε τον Φαλμεράυερ. Τον μελετητή που με το κατάπτυστο του έργο δίνει βήμα εδώ και δύο αιώνες σε αυτούς που θέλουν να αμφισβητήσουν τις διαχρονικές αλήθειες του Ελληνισμού. Πως αλλιώς θα βληθεί αυτός ο υπέροχος, υπερχρονικός πολιτισμός, συνυφασμένος με την Αλήθεια και την Ανθρωπιά, εάν δεν πληγεί στην ίδια του την ύπαρξη;




Και όμως, η ιστορική πραγματικότητα είναι ο δικαιότερος κριτής. Μελετώντας την προσεκτικά, βλέπεις την πραγματικότητα, την ορθότητα και τις σκοπιμότητες.


Στο θεώρημα λοιπόν που μπορεί με σιγουριά να καταλήξει κάποιος μελετώντας την ιστορία είναι ένα: Η Αλήθεια λέγεται ως έμφυτη ανάγκη και γίνεται επαναστατική πράξη σε περιόδους ανελευθερίας. Το Ψέμα όμως, είναι στους αιώνες απόρροια των Αργυρίων της προδοσίας.


Από τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών, τον Πήλιο Γούση του Σουλίου, έως τον Μαντέλη ή τους υπηρέτες του ΔΝΤ, σε κάθε μισελληνική ενέργεια υπάρχει και ένα πουγκί με αργύρια, βλ. σήμερα τραπεζικά εμβάσματα σε εταιρείες offshore.


Ο Φαλμεράυερ λοιπόν, δεν αποτελεί εξαίρεση. Την απόδειξη δεν μας την δίνει κάποια φιλελληνική ιστορική μελέτη αλλά ο ίδιος σε προγενέστερα πονήματα του!


Για την ακρίβεια, ο Φαλμεράυερ, πριν το κατάπτυστο έργο του που αμφισβητούσε τη φυλετική συνέχεια των Ελλήνων, υπήρξε ο μεγαλύτερος υπερασπιστής της διαχρονικής παρουσίας του Ελληνισμού!


Γι’ αυτό και κανείς δεν αναφέρεται στις προγενέστερες μελέτες του που έχουν “εξαφανιστεί” από τις ψευδοεπιστημονικές μεθοδεύσεις του σκοταδισμού, της σκοπιμότητας και της αμφισβήτησης.


Στο έργο του λοιπόν “Geschichte des Kaiserthums von Trapezunt” που διασώζεται στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, όχι μόνο αποδέχεται την αδιάλειπτη συνέχεια της Ελληνικής φυλής, αντίθετα τους εγκαλεί διότι με την “ηττοπάθεια” που τους καλλιεργούσε η εκκλησία, είχαν χάσει την πολεμική αρετή των προγόνων τους!


Δηλαδή ο Φαλμεράυερ όχι μόνο αποδεχόταν τη φυλετική συνέχεια των Ελλήνων αλλά τους έδινε και μαθήματα… χαρακτήρα ώστε να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους απέναντι στην Τουρκική λαίλαπα!


Και όμως, αυτός ο άνθρωπος, λίγα χρόνια αργότερα άλλαζε τελείως τα συμπεράσματα του τελώντας μία μεγαλοπρεπή “κυβίσθηση”. Αυτή η πρωτοφανής στροφή βέβαια θα έμενε στο επίπεδο του γραφικού, εάν δεν χρησιμοποιείτο στο να τεκμηριώσει την γενοκτονία του Ελληνισμού από τους δυνάστες του.


Η πολιτισμένη Ευρώπη έπρεπε να πάψει να υποστηρίζει τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Το κύμα του Φιλελληνισμού έπρεπε να πληγεί από την ρίζα του, σπέρνοντας τον σπόρο της αμφιβολίας. “Οι Έλληνες είναι νεκρό φύλο. Δεν υπάρχει λόγος να υποστηρίζετε τους ραγιάδες, δεν έχουν καμμία σχέση με τους προγόνους τους”.


Όπως αποκαλύφθηκε λοιπόν, ο Φαλμεράιερ είχε παραδώσει την “επιστημονική του αυθεντία” στην υπηρεσία της Υψηλής Πύλης. Με το αζημίωτο λοιπόν, χτύπησε τον Ελληνισμό αλλά και την ιστορική αλήθεια με το “Geschichte der Halbinsel Morea während des Mittelalters” που το έγραψε το 1830.
Σας θυμίζει μήπως κάτι από την σημερινή Γερμανική προπαγάνδα τύπου “Focus“; Ότι δηλαδή οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και απατεώνες, οπότε ας μην εκπληρώσουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις απέναντι τους;


Και πάλι, πρόθυμοι πάντα θα υπάρχουν. Τα Αργύρια πάντα θα βρίσκουν πρόθυμους προς εξαγορά. Το τραγικό είναι όταν αυτά τα κωμικά, μα μολυσματικά ψεύδη βρίσκουν θιασώτες εντός των τειχών. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν Έλληνες που τολμούν να υιοθετούν τις στρατευμένες μελέτες του Φαλμεράυερ για να θίξουν τον Ελληνισμό. Υπάρχουν ακόμα και σήμερα Νεογενίτσαροι.


Θα πείτε, ότι εδώ υπήρξε “Έλληνας” πρωθυπουργός που αποκάλεσε όλους τους Έλληνες διεφθαρμένους και αυτός ο άνθρωπος παραμένει ακόμα και σήμερα αρχηγός κόμματος…


Δεν πειράζει, ο αιώνιος αντίπαλος του Ελληνισμού θα είναι το ψέμα. Τα δεσμά του θα τα σπάσουμε μόνο με το άδολο φως της Αλήθειας, το άδολο φως της Ελλάδας…
...καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.




http://www.newsbomb.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Το colpo grosso των Εβραίων στις ΗΠΑ


Με "ανύπαρκτο" χρήμα "αγόρασε" τις ΗΠΑ από τους ίδιους τους Αμερικανούς.
Τύπωνε χρήμα και "αγόραζε" τις ΗΠΑ από τους ιδιοκτήτες τους. Στην πραγματικότητα χρησιμοποίησε το αμερικανικό κεφάλαιο εις βάρος των Αμερικανών. Έδινε μέσω φτηνών δανείων χρήματα στους καταναλωτές και στη συνέχεια τα "μάζευε" μέσω των αμερικανικών επιχειρήσεων, τις οποίες το ίδιο χρηματοδοτούσε στις "επενδύσεις" τους. Στο τέλος έβαλε στο "χέρι" τόσο τους πολίτες αυτής της μεγάλης χώρας όσο και τις ίδιες τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Όλοι χρωστούσαν στους ίδιους ανθρώπους και όλων οι περιουσίες στην πραγματικότητα πέρασαν στα "χέρια" αυτών, που έπαιζαν το παιχνίδι του ψεύτικου χρήματος. Του ανύπαρκτου χρήματος.


Αυτό ήταν το colpo grosso των Εβραίων στις ΗΠΑ. Με ψεύτικα χρήματα "χρηματοδότησαν" την υπερκατανάλωση στις ΗΠΑ.
Έδιναν καταναλωτικά δάνεια με τον τόνο στους καταναλωτές, προκειμένου να τους εντάξουν σε ένα υποτιθέμενο αμερικανικό "όνειρο". Τζάμπα ήταν, εφόσον αυτοί έλεγχαν τις "μηχανές" που τα τύπωναν.
Στο ένα πραγματικό δολάριο αυτοί τύπωναν δέκα και διαχειρίζονταν τα εννιά σαν να ήταν δικά τους. Τα ψεύτικα χρήματα διοχέτευαν στην αγορά και αγόραζαν πραγματικό κεφάλαιο μέσα από αυτήν. Αυτά τα οποία λέμε δεν είναι πρωτοφανή. Αν ψάξει κάποιος ελάχιστα στο ίντερνετ, θα δει άπειρες "καταγγελίες" γι' αυτό το παιχνίδι των Εβραίων.
Τόσο άπειρες και τόσο ακριβείς, που υποψιαζόμαστε ότι δίνονται από τους ίδιους τους Εβραίους, προκειμένου να τις εξουδετερώσουν. Η γνωστή εβραϊκή συνταγή της "απόκρυψης" μέσω της "αποκάλυψης".


Έγινε τίποτε, επειδή καταγγέλθηκαν όλα αυτά;
Όχι βέβαια.
Γιατί;
Γιατί αυτό, το οποίο καταγγέλλεις, δεν έχει την παραμικρή αξία, αν δεν γνωρίζεις πώς λειτουργεί. Αν δεν γνωρίζεις πώς πρέπει να το σταματήσεις, προκειμένου να πάψει να λειτουργεί. Αυτό είναι κάτι, το οποίο δεν θα το βρεις πουθενά στο ίντερνετ. Απλά πράγματα. Αν βρεις το πιστόλι του εγκληματία, μπορείς να τον σταματήσεις, όχι γιατί γνωρίζεις ότι είναι εγκληματίας, αλλά γιατί γνωρίζεις τη λειτουργία του πιστολιού. Αν ο ίδιος εγκληματίας εγκληματεί με μια "αγκινάρα", δεν μπορείς να τον σταματήσεις, όχι πως δεν κατανοείς ότι είναι εγκληματίας, αλλά επειδή δεν γνωρίζεις τον τρόπο με τον οποίο γίνεται θανατηφόρα η "αγκινάρα", επιτρέποντάς του να συνεχίζει τα εγκλήματά του.


Αυτή ακριβώς είναι η μέθοδος της "απόκρυψης" μέσω της "αποκάλυψης".
Δίνεις ακριβή στοιχεία για ένα πράγμα, το οποίο κανένας δεν γνωρίζει πώς λειτουργεί. Του προσθέτεις ψέματα και μυστήριο και το αφήνεις να χαθεί ανάμεσα στα εκατομμύρια σενάρια συνομωσίας, που κατά καιρούς εμφανίζονται στον Πλανήτη. Για όσο διάστημα δεν γνωρίζεις πώς ακριβώς γίνεται το "έγκλημα", δεν έχει καμία αξία να γνωρίζεις το "όπλο" του εγκλήματος. Για όσο διάστημα δεν γνωρίζεις πώς λειτουργεί η FED υπέρ των εγκληματιών, δεν έχει καμία αξία να γνωρίζεις ότι ελέγχεται απόλυτα από τους Εβραίους. Στο ίντερνετ λοιπόν "κυκλοφορούν" πληροφορίες για το "όπλο" του εγκλήματος, ενώ σ' αυτό το κείμενο θα δείξουμε πώς αυτό "λειτουργεί". Στο ίντερνετ κυκλοφορούν πληροφορίες για τη FED, αλλά όχι για το "παιχνίδι" που αυτή η τράπεζα κάνει. Γι' αυτόν τον λόγο πολλά πράγματα, ενώ τα θεωρούμε γνωστά, θα διαπιστώσουμε ότι έχουν άγνωστες συνέπειες.


Οι Εβραίοι λοιπόν έπαιξαν με "πέτσινο" χρήμα και κατόρθωσαν και αγόρασαν τις ΗΠΑ από τους ίδιους τους Αμερικανούς.
Αφαίρεσαν το αμερικανικό κεφάλαιο από τους ίδιους τους ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ.
Στην πραγματικότητα έκαναν στους Αμερικανούς ό,τι έκαναν οι ίδιοι οι Αμερικανοί στους Ινδιάνους. Οι Εβραίοι έδωσαν "καθρέπτες" και "χάντρες" στους Αμερικανούς και τους πήραν την πατρίδα. Έβαλαν στο "χέρι" την Τράπεζα που ελέγχει την κοπή νομίσματος και με ψεύτικο χρήμα αγόρασαν το πραγματικό κεφάλαιο της χώρας και βέβαια άρπαξαν το πραγματικό χρήμα, που κυκλοφορούσε στην αγορά.


Όμως, το "παιχνίδι" του χρήματος δεν είναι ένα εύκολο παιχνίδι. Αν δεν γνωρίζεις τι θέλεις να κάνεις, θα καταστραφείς. Αν δηλαδή δώσεις σε κάποιους άλλους ανθρώπους τη FED, δεν σημαίνει ότι θα κάνουν τα ίδια πράγματα με τους Εβραίους, επειδή έχουν τη δυνατότητα να "τυπώνουν" χρήματα. Αν βρεις σε ένα αεροδρόμιο ένα τζετ, δεν σημαίνει ότι μπορεί και να "πετάξεις". Δεν αρκεί δηλαδή μόνον να "τυπώνεις" χρήματα. Δεν αρκεί να "σκορπάς" χρήματα. Πρέπει να μπορείς να τα "μαζεύεις" πριν αποκαλύψουν την απάτη.


Για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να γνωρίζει μερικά βασικά πράγματα περί χρήματος. Το χρήμα είναι μια επινόηση του ανθρώπου, προκειμένου να βοηθήσει την οικονομία στη λειτουργία της και να απλοποιήσει τις συναλλαγές. Το κεφάλαιο παράγει τα προϊόντα και τα προϊόντα "μετρώνται" σε χρήμα, για να "πληρωθούν" τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι κεφαλαιοκράτες. Για να μην δίνεις ως κεφαλαιοκράτης τυροπαραγωγός τυρί ως αμοιβή στους εργαζόμενούς σου και συγκεντρώνεις τα κέρδη σου σε κότες και μοσχάρια, αποτυπώνεις την "αξία" όλων αυτών των προϊόντων σε χρήμα. Χρήμα δίνεις στους εργαζόμενούς σου και χρήμα συγκεντρώνεις ως κέρδος. Το κεφάλαιο παραμένει πάντα το μέσο, που παράγει ή ξοδεύει χρήμα και αυτό είναι το εργοστάσιο.


Το χρήμα λοιπόν έχει διπλή σημασία. Το έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι για να ζουν και το έχουν ανάγκη οι κεφαλαιοκράτες, είτε για ν' αγοράζουν νέο κεφάλαιο είτε για να διατηρούν σε άριστη κατάσταση αυτό το οποίο ήδη διαθέτουν. Αυτή η διπλή σημασία του χρήματος είναι πολύ σημαντική, γιατί αυτή καθορίζει τη δυναμική της οικονομίας. Αν "παίξεις" με το χρήμα, θα σε σταματήσει η δυναμική της οικονομίας πολύ πριν σε αντιληφθεί ο νόμος. Τι σημαίνει αυτό; Αν "τυπώνεις" χρήμα αυθαίρετα, δεν σημαίνει ότι θα αγοράσεις όλο τον κόσμο. Σε "αντιλαμβάνεται" το κεφάλαιο και επειδή είναι πιο ισχυρό, αντιδρά και καταστρέφει το χρήμα.


Το κεφάλαιο "αμύνεται".
"Τυπώνεις" χρήμα και το κεφάλαιο "ακριβαίνει".
Όσο πιο πολύ "τυπώνεις", τόσο πιο πολύ το κεφάλαιο ακριβαίνει. Ό,τι μπορούσες ν' αγοράσεις με μια χούφτα δολάρια πριν αρχίσεις το "τύπωμα", το ίδιο αγοράζεις και με ένα "κοντέινερ" δολάρια μετά τη "φάμπρικα" του τυπώματος. Αν δεν γνωρίζεις δηλαδή τι πρέπει να κάνεις, είναι θέμα χρόνου το χρήμα σου να έχει μικρότερη αξία από το ίδιο το χαρτί που απαίτησε η εκτύπωσή του. Το "πέτσινο" χρήμα, δηλαδή, έχει αξία μέχρι να πέσει πάνω στον "τοίχο", που λέγεται κεφάλαιο. Είτε αυτό είναι γη είτε εργοστάσιο είτε πνευματικά δικαιώματα. Όσο πιο πολλά χρήματα βρίσκονται στην αγορά, τόσο πιο πολύ ανεβαίνουν οι απαιτήσεις αυτών που διαθέτουν κεφάλαιο προς πώληση και άρα τόσο πιο "αδύναμο" το χρήμα.


Οι Εβραίοι σ' αυτό το σημείο απέδειξαν πόσο πονηροί είναι και πόσο καλά αντιλαμβάνονται την αγορά. Διαθέτοντας την εξουσία πάνω στην Τράπεζα που "κόβει" το χρήμα στις ΗΠΑ, κατόρθωσαν και με ψεύτικο χρήμα αγόρασαν τα πάντα από τους πάντες. Πώς το κατάφεραν αυτό. Με το να ρίξουν άπειρο χρήμα στην αγορά, χωρίς όμως να το φέρουν σε "σύγκρουση" με το κεφάλαιο. Έριχναν τόνους ψεύτικου χρήματος στην αγορά, αλλά χωρίς να απειλούν την ισορροπία της.
Πώς τα κατάφεραν;
Το "εξάτμιζαν" στην κατανάλωση πριν φτάσει στον "τοίχο" του κεφαλαίου και αποκαλυφθεί η απάτη τους. Τύπωναν άπειρα φτηνά χρήματα και δεν τους δημιουργούσαν πρόβλημα, γιατί μπορούσαν και τα "μάζευαν" με τον έλεγχο της ακρίβειας.


Σταματούσαν δηλαδή το χρήμα στην κατανάλωση. Σταματούσαν το χρήμα στο προϊόν, πριν αυτό φτάσει στο κεφάλαιο. Γιατί; Γιατί το προϊόν δεν είναι κεφάλαιο. Δεν υπάρχει υπερπολύτιμο προϊόν. Υπερπολύτιμο είναι μόνον το κεφάλαιο. Υπερπολύτιμο είναι, γιατί σου επιτρέπει την έπ’ άπειρον εκμετάλλευσή του. Μπορεί να σε ταΐζει και όταν δεν θα εργάζεσαι. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένα προϊόν, ό,τι και όποιο κι αν είναι αυτό.
Το προϊόν στην καλύτερη περίπτωση γι' αυτό μπορεί να είναι απλά πανάκριβο στην απόκτησή του.
Το προϊόν όμως, από τη στιγμή που κατασκευάζεται, έχει μία και μοναδική μοίρα. Να χρησιμοποιηθεί και στη συνέχεια να γίνει ένα σκουπίδι. Άρα; Άρα αυτός, που το απέκτησε πανάκριβα, στην πραγματικότητα δεν έχει στην κατοχή του τίποτε παραπάνω από ένα λαμπερό μελλοντικό σκουπίδι. Όσα χρήματα και να έδωσε για την απόκτησή του, αυτά —αργά ή γρήγορα— θα "σβήσουν" σε κάποιον σκουπιδοτενεκέ.


Οι Εβραίοι, κατανοώντας αυτές τις ιδιαιτερότητες της οικονομίας, έκαναν το εξής απλό.
Φρόντιζαν να ρίχνουν άπειρο "πέτσινο" χρήμα στην αγορά, έχοντας από πριν εξασφαλίσει το δεδομένο ότι αυτό το χρήμα θα "αγοράζει" μόνον πανάκριβα σκουπίδια και ποτέ υπερπολύτιμο κεφάλαιο. Το "πέτσινο" χρήμα θα "επενδυόταν" σε μελλοντικά "σκουπίδια" και άρα θα "εξατμιζόταν". Δεν θα απειλούσε αυτούς που το κυκλοφορούσαν. Στο σημείο αυτό έκαναν χρήση της ιδιομορφίας της αμερικανικής κοινωνίας, η οποία ήταν διχασμένη σε κυρίαρχους "άσπρους" και υποτελείς "μαύρους". Εκμεταλλεύτηκαν τον ρατσισμό μιας ρατσιστικής κοινωνίας και εκεί έπαιξαν.
Εκμεταλλεύτηκαν την έξυπνη επινόηση των Αγγλοσαξόνων των ΗΠΑ.
"Δούλεψαν" τους "ανώτερους" λευκούς και στην πραγματικότητα λεηλάτησαν την πατρίδα τους. Ποιο ήταν το "κόλπο"; Το "κόλπο", το οποίο δεν εφεύραν οι Εβραίοι, αλλά το εφεύραν οι "άσπροι" Αγγλοσάξονες, για να "δουλεύουν" τους υπόλοιπους "άσπρους" στις ΗΠΑ.


Τι έκαναν μέχρι τότε οι "άσπροι" Αγγλοσάξονες, για να δουλεύουν τους επίσης "άσπρους" εργαζόμενους; Αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω. Υπόσχονταν στους λευκούς εργαζόμενους ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ αλλά ΟΧΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Στην ίδια κοινωνία και στα ίδια εργοστάσια για την ίδια δουλειά οι "άσπροι", είτε γηγενείς είτε "φρέσκοι" μετανάστες, πληρώνονταν σχεδόν τα διπλάσια χρήματα από τους "μαύρους". Θεωρούσαν τους εαυτούς τους "ανώτερους" και "δικαιούνταν" τη διαφορά αυτήν.
Οι Αγγλοσάξονες "αναγνώριζαν" αυτήν την "ανωτερότητα" και δέχονταν να την πληρώνουν.
Όλοι ευχαριστημένοι.
Όλοι οι "άσπροι" υπερέχοντες έναντι όλων των "μαύρων".


Όμως, τα χρήματα προέρχονταν από το ίδιο κεφάλαιο, που ήταν το αμερικανικό. Άρα; Άρα τα παραπάνω χρήματα, που έπαιρναν οι "άσπροι", δεν ήταν "πραγματικά".
Ήταν "πέτσινα".
Για να προστατεύσεις όμως αυτό το "πέτσινο" χρήμα, θα πρέπει να το προστατεύεις από την "πρόσκρουσή" του στο κεφάλαιο. Δεν δίνεις δηλαδή σε έναν "άσπρο" εργαζόμενο διπλάσιο μισθό, για να διπλασιάζει την περιουσία του σε σχέση με τον "μαύρο".
Δεν του δίνεις τη δυνατότητα να αγοράζει διπλάσια σπίτια, να αγοράζει χωράφια και να απειλεί την ισορροπία του κεφαλαίου.
Αν συμβεί αυτό, είναι θέμα χρόνου να έρθει το χρήμα σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και να το "ακριβύνει". Είναι θέμα χρόνου να διασπαστεί η εργατική τάξη και κάποιοι να "μετακινηθούν" σε άλλες ιδιότητες και να επιβιώνουν χωρίς να εργάζονται.


Γίνεται αυτό;
Όχι βέβαια.
Άρα;
Άρα, όταν θα χρησιμοποιήσουν κάποιοι το χρήμα για "μετακίνησή" τους, θα πάμε και πάλι στο μηδέν, εφόσον το κεφάλαιο θα "αμυνθεί". Είναι θέμα χρόνου ν' αποδειχθεί ότι το χρήμα που δίνεις είναι "πέτσινο".
Δίνεις διπλάσιο μισθό υπό την προϋπόθεση ότι το "εξουδετερώνεις" στην πορεία. Τι σημαίνει αυτό; Ποια είναι η απαίτηση ενός εργαζόμενου από τον μισθό του;
Να αγοράσει την Αμερική;
Όχι βέβαια. Η απαίτηση του εργαζόμενου από τον μισθό του είναι να του δίνει τη δυνατότητα όχι απλά να επιβιώνει μέσω της εξασφάλισης τροφής, αλλά να ζει αξιοπρεπώς. Να έχει ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο και να μπορεί να αγοράσει ...ένα παντελόνι.


Για να προστατεύσεις λοιπόν τα "πέτσινα" χρήματα, κάνεις το εξής απλό.
Δεν επιτρέπεις στον "ευνοημένο" εργαζόμενο ν' αλλάξει ταξική κατηγορία και να επιχειρήσει μέσω της αποταμίευσης ν' αλλάξει ιδιότητα. Να επιχειρήσει να γίνει κεφαλαιοκράτης.
Να αγοράσει δηλαδή το μέσον, το οποίο θα του επιτρέπει να ζει, χωρίς να εργάζεται.
Να αγοράσει χωράφια και διαμερίσματα και να ζει με τα ενοίκια, χωρίς να εργάζεται.
Τον θέλεις εργαζόμενο και τον διατηρείς τέτοιον, γιατί διαφορετικά καταστρέφεις την ισορροπία της οικονομίας. Άρα, όταν του δίνεις διπλάσιο μισθό, δεν του δίνεις τη δυνατότητα να κάνει τα διπλάσια πράγματα, αλλά φροντίζεις τα ίδια πράγματα να τα κάνει με διπλάσιο κόστος.


Αυτό είναι το όλο κόλπο. Δεν δίνεις στον "άσπρο" εργαζόμενο τη δυνατότητα να πάρει δύο σπίτια "μαύρων" με κίνδυνο να επιχειρήσει να ζει με τα ενοίκια "μαύρων".
Τον αναγκάζεις να πληρώσει τα διπλάσια για το δικό του σπίτι.
Δεν του δίνεις τη δυνατότητα να πάρει δύο αυτοκίνητα.
Τον αναγκάζεις να πληρώσει τα διπλάσια για την κάλυψη της ίδιας ανάγκης.
Σ' αυτό το σημείο εκμεταλλεύτηκαν οι Αγγλοσάξονες τον ρατσισμό.


Οι "άσπροι" έμεναν σε "καλές" περιοχές. "Καλές" …και άρα "ακριβές".
Για το ίδιο ακριβώς σπίτι σε μια "κακή" περιοχή οι "μαύροι" πλήρωναν 50000 δολάρια, ενώ οι "άσπροι" 100000 δολάρια.
Για την κάλυψη της ανάγκης της αυτομεταφοράς οι "μαύροι" πλήρωναν 5000 δολάρια για ένα Dodge, ενώ οι "άσπροι" πλήρωναν 10000 δολάρια για ένα Ford.
Οι "μαύροι" φορούσαν παντελόνι των πέντε δολαρίων και οι "λευκοί" φορούσαν παντελόνι των δέκα δολαρίων.


Μιλάμε δηλαδή για κανονικό "δούλεμα".
Οι "διαφορετικοί" εργαζόμενοι έκαναν τα ίδια ακριβώς πράγματα με διαφορετικό κόστος. Ένα κόστος, το οποίο ήταν σε απόλυτη αναλογία με την αναλογία που χαρακτήριζε τους μισθούς τους. Κανένας —εξαιτίας του μισθού του— δεν ξέφευγε από την τάξη των εργαζομένων και όλοι ήταν "ικανοποιημένοι".
Οι "καθρέπτες" και οι "χάντρες" απέδιδαν αποτελέσματα.
Οι "άσπροι" ήταν περήφανοι που ήταν "κυρίαρχοι" και δεν διαμαρτύρονταν για την "ακρίβεια", γιατί αυτήν τους προστάτευε από έναν ανεπιθύμητο "μαύρο" γείτονα. Δεν διαμαρτύρονταν για την "ακρίβεια", γιατί το Ford τούς ξεχώριζε στον δρόμο από τους "κατώτερους". Δεν διαμαρτύρονταν για την "ακρίβεια", γιατί το παντελόνι των δέκα δολαρίων "έδειχνε" ακόμα και στο πεζοδρόμιο την "ανωτερότητά" τους.
Ο ρατσισμός "εξάτμιζε" στην αγορά την τεχνητή διαφορά που υπήρχε στη μισθοδοσία των "διαφορετικών" εργαζομένων και δεν επέτρεπε στο "πέτσινο" χρήμα να συγκρούεται με το κεφάλαιο.

Διαβάστε περισσότερα...