Το ύψωμα του Αγίου Αθανασίου στους Βουλιαράτες
Το δεύτερο γεγονός ήταν ότι στο χωριό αυτό λειτούργησε επί περίπου 3,5 μήνες το 1940-1941 υγειονομικός σχηματισμός, το Σ1 Πεδινό χειρουργείο δυναμικότητας 300 κλινών. Αυτό το χειρουργείο-νοσοκομείο περιέθαλπε τους τραυματίες Ελληνες στρατιώτες, που διακομίζονταν από διάφορα μέρη του μετώπου.
Όσοι από τους τραυματίες έχασαν τη μάχη για τη ζωή, οι κάτοικοι τους τίμησαν. Παραχώρησαν ένα χωράφι που είχε μέσα ένα εξωκκλήσι (στον χώρο που είναι σήμερα) και το μετέτρεψαν σε πρόχειρο στρατιωτικό νεκροταφείο.
Εχασαν τη μάχη για τη ζωή 60 περίπου στρατιώτες. Ανάμεσα σε αυτούς και 12 Ηπειρώτες.
Οι κάτοικοι τοποθέτησαν ξύλινους σταυρούς με αριθμούς και κράτησαν έναν πρόχειρο κατάλογο των ονομάτων με αρκετές ελλείψεις. Ενας κάτοικος, ο Δημήτρης Μπάκος, επί 32 ολόκληρα χρόνια συντηρούσε το νεκροταφείο, στερέωνε τους ξύλινους σταυρούς και όταν καταστρέφονταν, τους αντικαθιστούσε.
Περίμενε την ημέρα για να παραδώσει στους συγγενείς και να δείξει τον τάφο του δικού τους ανθρώπου. Όμως, άργησε η ημέρα αυτή. Αυτός έφυγε από τη ζωή, αφού είχε παραδώσει τον πρόχειρο κατάλογο στους συγγενείς του.
Ένας άλλος κάτοικος, ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου του χωριού Γεώργιος Καλυβόπουλος, ζήτησε και έλαβε από τις στρατιωτικές αρχές, πριν φύγουν από το χωριό, καταλόγους των απωλειών της μάχης του Αγίου Αθανασίου και του Σ1 Πεδινού Χειρουργείου. Τους ήθελε για το ηρώο που επιθυμούσε να στηθεί στο χωριό του, τον τόπο τιμής των Ελλήνων πεσόντων. Το όραμά του έγινε πραγματικότητα ύστερα από 59 χρόνια, όταν είχε φύγει από τη ζωή.
Εφημερίς Έθνος
Κέντρο Πληροφόρησης ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου