Από το βιβλίο “Οι ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα”, Κυριάκου Σιμόπουλου: “Το 1487 η πύλη (ο Σουλτάνος) έδωσε άδεια σε 120.000 εβραίους από την Ισπανία να εγκατασταθούν στην Οθωμανική αυτοκρατορία ,οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Οι Οθωμανοί τους Ελληνόφωνους αποκαλούσαν “ραγιάδες” και τους εβραίους “μουσαφίρηδες”» “Οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης εξασφάλισαν τα μεγαλύτερα προνόμια σε όλη την Ευρώπη, με εξαίρεση τη Γαλλία. Τα προνόμια είχαν παραχωρηθεί στη βάση ιδιαιτέρων συμφωνιών με την πύλη. Είχαν δημιουργήσει μικρό κράτος με εκτιμητές, δικαστές, συμβούλια, επέβαλαν φόρους στα μέλη τους και ήταν νομιμόφρονες. Σπάνια ερχόταν σε διένεξη με τους Τούρκους… Η πόλη της Θεσσαλονίκης έχει τώρα μεταβληθεί σε Πανεπιστήμιο για τους εβραίους. Είναι απόλυτοι κυρίαρχοι του τόπου υπό τον Σουλτάνο και έχουν στη διάθεσή τους μεγάλες εκτάσεις γης. Η Θεσσαλονίκη είναι εβραιοκρατούμενη από την εποχή που ο Σουλεϊμάν κατέλαβε την Βούδα της Ουγγαρίας στις 20-8-1516. Οι εβραίοι δάνεισαν τότε στον Σουλτάνο 2.000.000 λίρες και έλαβαν για εγγύηση τη πόλη και επαρχία της Θεσσαλονίκης.»
«Ελευθεροτυπία» Ιστορικά: Από το άρθρο της ιστορικού κ. Φλεριανού «Έκρηξη της επανάστασης στην Χαλκιδική»
«Όταν ο Γιουσούφ μπέης πληροφορήθηκε στις 18 Μαϊου τα γεγονότα του Πολύγυρου, διέταξε να σφάξουν τους μισούς ομήρους στη Θεσσαλονίκη και εξώθησε τον τουρκικό όχλο –με τον οποίο συνέπραξαν και Εβραίοι- σε σφαγές των Ελλήνων (περίπου 3.000 εσφάγησαν) και σε βανδαλισμούς».
«Μπαϊράμ πασάς, αφού επιτέθηκε στις δυνάμεις του Παπά στα στενά της Ρεντίνας και τις διέλυσε, έφθασε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί με υποχρεωτική στρατολόγηση αύξησε τις δυνάμεις του σε 30.000 πεζούς και 5.000 ιππείς, στις οποίες κατετάγησαν εθελοντικά και Εβραίοι, όπως γράφει ο Πουκεβίλ».
Άλλες Μαρτυρίες
“…Κατά την οπισθοχώρηση του Ελληνικού στρατού το 1897,Μ.Παρασκευή,είδον πολλούς εβραίους να κρατούν μια τουρκική σημαία και την ελληνική σημαία του ογδόου συντάγματος (άγνωστον πως ευρέθη εις χείρας τους) και διηυθύνοντο προς συνάντησιν του επερχόμενου Τουρκικού στρατού δια να τους υποδεχθούν και παραδώσουν την ελληνικήν σημαίαν. Μόλις τους είδα με τους άνδρες μου, επυροβόλησα εναντίον των… και απέσπασα από τας χείρας των την ελληνικήν σημαίαν…”(Αναμνήσεις εκ του Μακεδονικού αγώνος, αφήγηση ΝΑΟΥΜ ΣΠΑΝΟΥ)
“…οι παιδικές μου αναμνήσεις αρχίζουν από τον πόλεμο του 1897. Θυμούμαι πως όλοι περιμέναμε την άφιξη του ελληνικού στόλου και την κατάληψη της Θεσσαλονίκης. Όταν όμως έφθασαν στη Θεσσαλονίκη οι πρώτοι αιχμάλωτοι (Έλληνες), που τους γιουχάιζαν οι εβραίοι και οι Τούρκοι στο δρόμο,εξέλιπε κάθε ελπίδα για τη νίκη. Τους αιχμαλώτους είχαν φυλακίσει στο Λευκό Πύργο…”(Αναμνήσεις εκ του Μακεδονικού αγώνος, αφήγηση Αλέξανδρος Ζάνας) xryshaygh
«Ελευθεροτυπία» Ιστορικά: Από το άρθρο της ιστορικού κ. Φλεριανού «Έκρηξη της επανάστασης στην Χαλκιδική»
«Όταν ο Γιουσούφ μπέης πληροφορήθηκε στις 18 Μαϊου τα γεγονότα του Πολύγυρου, διέταξε να σφάξουν τους μισούς ομήρους στη Θεσσαλονίκη και εξώθησε τον τουρκικό όχλο –με τον οποίο συνέπραξαν και Εβραίοι- σε σφαγές των Ελλήνων (περίπου 3.000 εσφάγησαν) και σε βανδαλισμούς».
«Μπαϊράμ πασάς, αφού επιτέθηκε στις δυνάμεις του Παπά στα στενά της Ρεντίνας και τις διέλυσε, έφθασε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί με υποχρεωτική στρατολόγηση αύξησε τις δυνάμεις του σε 30.000 πεζούς και 5.000 ιππείς, στις οποίες κατετάγησαν εθελοντικά και Εβραίοι, όπως γράφει ο Πουκεβίλ».
Άλλες Μαρτυρίες
“…Κατά την οπισθοχώρηση του Ελληνικού στρατού το 1897,Μ.Παρασκευή,είδον πολλούς εβραίους να κρατούν μια τουρκική σημαία και την ελληνική σημαία του ογδόου συντάγματος (άγνωστον πως ευρέθη εις χείρας τους) και διηυθύνοντο προς συνάντησιν του επερχόμενου Τουρκικού στρατού δια να τους υποδεχθούν και παραδώσουν την ελληνικήν σημαίαν. Μόλις τους είδα με τους άνδρες μου, επυροβόλησα εναντίον των… και απέσπασα από τας χείρας των την ελληνικήν σημαίαν…”(Αναμνήσεις εκ του Μακεδονικού αγώνος, αφήγηση ΝΑΟΥΜ ΣΠΑΝΟΥ)
“…οι παιδικές μου αναμνήσεις αρχίζουν από τον πόλεμο του 1897. Θυμούμαι πως όλοι περιμέναμε την άφιξη του ελληνικού στόλου και την κατάληψη της Θεσσαλονίκης. Όταν όμως έφθασαν στη Θεσσαλονίκη οι πρώτοι αιχμάλωτοι (Έλληνες), που τους γιουχάιζαν οι εβραίοι και οι Τούρκοι στο δρόμο,εξέλιπε κάθε ελπίδα για τη νίκη. Τους αιχμαλώτους είχαν φυλακίσει στο Λευκό Πύργο…”(Αναμνήσεις εκ του Μακεδονικού αγώνος, αφήγηση Αλέξανδρος Ζάνας) xryshaygh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου